W

Anarchistyczny ruch oporu w Hiszpanii skierowany był przeciwko reżimowi gen. Francisco Franco (1939–1975). W dziejach antyfrankistowskiej walki zbrojnej wyróżnianych jest kilka okresów. Pierwszy z nich rozpoczyna się zaraz po zakończeniu wojny domowej w 1939 roku i trwa do końca lat 40. XX wieku. W tym okresie anarchiści byli jedną z części antyfrankistowskiej partyzantki, a działania zbrojne toczyły się tylko w Hiszpanii. Okres ten charakteryzuje duża liczba ofiar, zarówno po stronie partyzantów, jak i służb bezpieczeństwa frankistowskiej Hiszpanii, ponieważ walki przybierały często charakter regularnych bitew.

W

ETA – separatystyczna organizacja terrorystyczna hiszpańskich Basków, która istniała w latach 1959–2018.

W

Front Rewolucyjny Antyfaszystowski i Patriotyczny – hiszpańska partyzantka miejska.

W

Amparo Poch y Gascón – hiszpańska lekarka, pisarka, poetka oraz aktywistka anarchistyczna i pacyfistyczna. Działała w czasie hiszpańskiej wojny domowej, a także w latach poprzedzających ją.

W

Grupy Oporu Antyfaszystowskiego 1 Października – organizacja terrorystyczna z Hiszpanii.

W

Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza – hiszpańska socjaldemokratyczna partia polityczna i zarazem jedna z największych w kraju oraz najstarsza, założona w 1879 roku, a w latach 1939–1977 nielegalna.

W

Komunistyczna Partia Hiszpanii – hiszpańska komunistyczna partia polityczna, założona w 1921 jako sekcja Międzynarodówki Komunistycznej. W 1936 wspólnie z socjalistami i lewicą republikańską zorganizowała Front Ludowy, pełniąc w nim i w walce z frankistami w wojnie domowej 1936-39 znaczną rolę. Była wspierana i finansowana przez ZSRR. W 1939 zdelegalizowana i represjonowana. Konspiracyjnie działała do kwietnia 1977. Od początku lat 70. przejawia silne tendencje eurokomunistyczne.

W

Ruch na Rzecz Samostanowienia i Niepodległości Archipelagu Wysp Kanaryjskich – organizacja nacjonalistyczna z Wysp Kanaryjskich.