
Wielkie Księstwo Poznańskie – autonomiczne księstwo, wchodzące w skład Prus, powstałe na mocy kongresu wiedeńskiego, mające w zamierzeniu mocarstw zaspokoić narodowe dążenia Polaków w związku z wyłączeniem decyzją kongresu zachodniej części Wielkopolski i Kujaw z terytorium Księstwa Warszawskiego, z którego utworzono Królestwo Polskie, państwo konstytucyjne, związane jedynie unią personalną z Imperium Rosyjskim. Po powstaniu listopadowym w Królestwie Polskim, popartym przez Poznanian, autonomia Księstwa została ograniczona w 1831 r., a po powstaniach wielkopolskich z 1846 i 1848 – całkowicie zniesiona. Administracja pruska bez żadnego aktu prawnego zmieniła nazwę na Prowincja Poznańska, ale w użyciu społecznym nadal pozostawała nazwa Wielkie Księstwo Poznańskie. Nazwa ta pozostała w pełnej tytulaturze królów Prus, a następnie cesarzy niemieckich aż do abdykacji Wilhelma II.

Eduard Heinrich Flottwell – polityk pruski, nadprezydent Wielkiego Księstwa Poznańskiego.

Herb Wielkiego Księstwa Poznańskiego – jeden z symboli Wielkiego Księstwa Poznańskiego, autonomicznego księstwa, wchodzącego w skład Prus.
Hotel Bazar – prestiżowy hotel w Poznaniu na skraju Starego Miasta; od 1987 w odbudowie.

Powiat Kröben – pruski powiat leżący w obrębie rejencji poznańskiej Prowincji Poznańskiej Królestwa Prus, ustanowiony na ziemiach I Rzeczypospolitej, które objął zabór pruski. Powiat istniał w latach 1815-1887. Siedzibą landrata była Krobia. W latach 1877–1882 landratem powiatu był Arthur von Posadowsky-Wehner. Na terenie zlikwidowanego powiatu Kröben władze pruskie 1 października 1887 roku ustanowiły dwa nowe: Gostyn (gostyński) oraz Rawitsch (rawicki).

Rejencja bydgoska – rejencja Wielkiego Księstwa Poznańskiego i Prowincji Poznańskiej, istniejąca w latach 1815–1920 ze stolicą w Bydgoszczy.

Rejencja poznańska – dawna rejencja pruska utworzona w 1815 r. w Wielkim Księstwie Poznańskim, od 1848 r. w Prowincji Poznańskiej. Po I wojnie światowej większość jej obszaru przypadła Polsce i weszła w skład nowo utworzonego województwa poznańskiego. Pozostałe przy Niemczech fragmenty utworzyły Marchię Graniczną Poznań-Prusy Zachodnie.

Towarzystwo Czytelni Ludowych (TCL) – polska organizacja oświatowa założona pierwotnie w Poznaniu w 1880 r. Później działająca w skali całego państwa pruskiego – Wielkopolska, Pomorze Zachodnie, Pomorze Gdańskie, Warmia i Mazury, Dolny i Górny Śląsk. Organizacja kontynuowała 7 lat działalności zdelegalizowanego przez pruską administrację Towarzystwa Oświaty Ludowej.