
Chmura orograficzna – stacjonarna chmura tworząca się w sąsiedztwie szczytu góry opływanej przez powietrze. Powstaje wskutek ochłodzenia wznoszącego się powietrza lub zmian ciśnienia związanych z opływem góry, które wywołują kondensację pary wodnej. Wiatr na poziomie chmury może być silny, a w powietrzu tworzą się wiry, lecz sama chmura, będąc związana z górą, nie przemieszcza się.

Czerwony śnieg – zakwit śniegu powodowany przez glony o czerwonej barwie. W Stanach Zjednoczonych nazywany jest również śniegiem arbuzowym, ponieważ nie tylko ma barwę miąższu arbuza, ale może również wydzielać delikatną arbuzową woń ujawniającą się podczas jego zgniatania. Czerwony kolor nadaje astaksantyna, barwnik karotenoidowy znajdujący się w ciele glonów poza chloroplastami, a służący ochronie przed silnym, szczególnie w górach, na odbijającej światło powierzchni śniegu, promieniowaniem ultrafioletowym.

Fala górska – fale atmosferyczne powstające po zawietrznej stronie gór, gdy prąd powietrza przepływa nad pasmem górskim.

Opad orograficzny – opad związany z ruchem pionowym powietrza wymuszanym przez przepływ nad górami. Napływające masy powietrza wznoszą się, ochładzają i tracą część pary wodnej poprzez skraplanie. Zjawisko to można zaobserwować m.in. nad Górami Skalistymi w Stanach Zjednoczonych gdzie dominujące wiatry z zachodu powodują klimatycznie zwiększony opad na zachodnich stokach gór.

Rotor – w meteorologii jest to obszar silnych zawirowań powietrza powstajacy po zawietrznej stronie pasma górskiego, dużych budowli lub innych znacznych zmian ukształtowania terenu. Przyczyną powstania rotorów jest utrata laminarnego przepływu powietrza zwane w fizyce turbulencjami.

Santa Ana – suchy pustynny wiatr fenowy w południowej Kalifornii, USA. Wieje z północnego wschodu lub wschodu od wschodniej części gór Sierra Nevada. Najczęściej wieje od października do marca. Powstawanie wiatru Santa Ana jest związane z gradientem ciśnienia wywołanym wyżem nad Wielką Równiną Amerykańską.

Halny – lokalna nazwa wiatru fenowego, wiejącego w Karpatach Zachodnich; w południowej Polsce, na Słowacji oraz w północnych Węgrzech. Najgwałtowniejsze wiatry tego typu wieją na Podhalu oraz w Kotlinie Liptowskiej, gdzie opadają ze szczytów Tatr. Jest to ciepły, suchy i porywisty wiatr, wiejący ku dolinom. Niekiedy przynosi znaczne zniszczenia: zrywa dachy, niszczy lasy. Ma również wpływ na samopoczucie. Występuje głównie jesienią oraz na przedwiośniu. Wiatr halny dociera m.in. do Budapesztu, Krakowa oraz miast aglomeracji górnośląskiej.

Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne IMGW-PIB na Kasprowym Wierchu – komórka organizacyjna Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej podległa Działowi Służby Hydrologiczno-Meteorologicznej Oddziału IMGW w Krakowie. Obserwatorium mieści się w najwyżej położonym budynku w Polsce, znajdującym się na wysokości 1987 m n.p.m., na szczycie Kasprowego Wierchu.
Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne im. Tadeusza Hołdysa na Śnieżce – placówka Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, zlokalizowana na Śnieżce – najwyższym szczycie Karkonoszy i jednocześnie w całych Sudetach, na wysokości 1602 m n.p.m. Od 1985 obserwatorium nosi imię mgra Tadeusza Hołdysa, długoletniego kierownika obserwatorium.