W

Marcin Badeni herbu Bończa – członek Rady Generalnej Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego w 1812 roku, polski mąż stanu okresu Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego, działacz gospodarczy, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego.

W

Franciszek Ksawery Michał Bohusz pseud. i krypt.: Weteran światły, dawniejszy dygnitarz W. X. L.; Xiądz X. B. P. K. W. P. W. T. S. G. W. X. X. S. T. i O. P. D., – ksiądz, doktor filozofii, klucznik wileński w latach 1752-1762, pisarz, pamiętnikarz, historyk i działacz społeczno-publicystyczny; przeciwnik Targowicy.

W

Feliks Józef Czarniecki (Czarnecki) herbu Łodzia – członek Rady Stanu Królestwa Polskiego od 1833, senator-wojewoda Królestwa Polskiego od 1825, senator-kasztelan Księstwa Warszawskiego od 1811, podkomorzy nadworny w 1792.

W

Hiacynt Dziarkowski – polski lekarz, botanik i działacz społeczny. Uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, brat Józefa Dziarkowskiego, dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

W

Jakub Kubicki – polski architekt, przedstawiciel klasycyzmu, budowniczy generalny rządowy, członek przybrany Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku.

W

Feliks Franciszek Florian Władysław Józef Bogumił Łubieński herbu Pomian – polski działacz polityczny, prawnik, starosta nakielski, rotmistrz wojsk koronnych 1789–1792, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej, członek czynny Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku.

W

Tadeusz Wiktoryn Matuszewicz herbu Łabędź, występuje też pisownia: Matusewicz; Matusiewicz; Matuszewic, pseud.: X, – polski mówca, publicysta, tłumacz, poeta i krytyk teatralny. Minister skarbu Królestwa Polskiego w latach 1815–1817, członek Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego w 1815 roku,minister skarbu Księstwa Warszawskiego od 30 września 1810, radca Rady Stanu Księstwa Warszawskiego w 1811 roku, jeden z inicjatorów zawiązania Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego 28 czerwca 1812, członek Rządu Centralnego Wojskowego Tymczasowego Obojga Galicji w 1809, wolnomularz.

W

Ignacy Miączyński herbu Suchekomnaty – prezes Senatu w czasie powstania listopadowego, senator-wojewoda Królestwa Polskiego od 1825, senator-kasztelan od 1818, rezydent rosyjski oraz honorowy obywatel w Rzeczypospolitej Krakowskiej, członek Rządu Centralnego Wojskowego Tymczasowego Obojga Galicji w 1809.

W

Julian Ursyn Niemcewicz herbu Rawicz, ps. i krypt.: Anonim; Iwan Wasilewicz, oficer w wojsku moskiewskim; J.N.; J.U.N.; J.Ur.N.; Julius Orion; Mośko Jankiele – polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, wolnomularz, zastępca wielkiego mówcy Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polskiego w 1781 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791–1792.

W

Tomasz Adam Ostrowski herbu Rawicz (ur. 21 grudnia 1735 w Ostrowie Małym niedaleko Kocka – zm. 5 lutego 1817 w Warszawie) – prezes Senatu Królestwa Polskiego, marszałek Sejmu Księstwa Warszawskiego, minister skarbu w Straży Praw, podskarbi nadworny koronny od 1791, szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1766 roku, hrabia od r. 1798.

W

Ignacy Sobolewski – polski hrabia, polityk, wolnomularz, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku, radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812 roku.

W

Klemens Urmowski – prawnik, sędzia, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, bibliofil.

W

Jan Węgleński – polski ziemianin, adwokat, minister skarbu w Księstwie Warszawskim i w Królestwie Kongresowym, członek Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku, członek Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku, kawaler Orderu Orła Białego.

W

Karol Fryderyk Woyda – prezydent Warszawy, nadzwyczajny radca stanu, dyrektor wydziału administracji ogólnej Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego, członek Rady Stanu Królestwa Polskiego w 1834 roku, referendarz Rady Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812 roku, kalwinista, wolnomularz.

W

Stanisław Kostka Franciszek Salezy Reginald Zamoyski herbu Jelita – hrabia, prezes Rządu Centralnego Wojskowego Tymczasowego Obojga Galicji w 1809, senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego (1810), prezes Senatu Królestwa Polskiego od 29 stycznia 1822 do 20 lipca 1831, członek Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku, XII ordynat na Zamościu, do 1850 członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, rzeczywisty tajny radca, kawaler maltański.