17 Masakry więzienne NKWD

Masakry więzienne NKWD w 1941 roku – masowe zbrodnie komunistyczne popełnione przez funkcjonariuszy NKWD, NKGB i innych sowieckich formacji po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR w czerwcu 1941. Ich ofiarą padli więźniowie polityczni przetrzymywani na okupowanych przez ZSRR terenach Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Besarabii, a także na terytorium ZSRR w granicach sprzed 17 września 1939.

Masakra w areszcie w Augustowie – mord na więźniach przetrzymywanych w areszcie w Augustowie dokonany przez żołnierzy wojsk ochrony pogranicza NKWD 22 czerwca 1941 roku, w pierwszym dniu wojny niemiecko-sowieckiej. Ofiarą zbrodni padło około 30–34 osób. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez sowiecki aparat bezpieczeństwa w lecie 1941 roku.

Droga śmierci Berezwecz-Taklinowo – szlak kaźni więźniów ewakuowanych z więzienia w Berezweczu, których po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej NKWD usiłowało odeskortować na wschód.

Masakra w więzieniu w Brzeżanach – masowy mord na więźniach przetrzymywanych w więzieniu w Brzeżanach dokonany przez funkcjonariuszy NKWD w ostatnich dniach czerwca 1941 roku. Ofiarą zbrodni padło co najmniej 174 więźniów. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez NKWD po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Zbrodnia w Dobromilu-Salinie – masowy mord na więźniach aresztu w Dobromilu dokonany przez funkcjonariuszy NKWD w ostatnich dniach czerwca 1941 roku, po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Masakry więzienne NKWD we Lwowie – masowy mord na więźniach lwowskich więzień i aresztów dokonany przez funkcjonariuszy sowieckich NKWD i NKGB w ostatnich dniach czerwca 1941 roku.

Masakra w więzieniu w Łucku – masowy mord na więźniach przetrzymywanych w więzieniu w Łucku, dokonany przez funkcjonariuszy sowieckich NKWD i NKGB 23 czerwca 1941 roku, w drugim dniu niemieckiej inwazji na ZSRR. Ofiarą zbrodni padło około 2 tys. osób, w zdecydowanej większości Ukraińców i Polaków. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez sowieckie organy bezpieczeństwa w lecie 1941 roku.

Droga śmierci Mińsk–Czerwień – szlak kaźni więźniów ewakuowanych z więzień w Mińsku, których po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej NKWD usiłowało odeskortować na wschód.

Więzienie w Prawieniszkach – litewski zakład karny ulokowany w niewielkiej osadzie Prawieniszki, pierwotnie pełniący funkcję obozu pracy przymusowej.

Masakra w lesie Rainiai – masowy mord dokonany przez funkcjonariuszy NKWD i żołnierzy Armii Czerwonej 25 czerwca 1941 roku w lesie Rainiai nieopodal Telszy. Jego ofiarą padło 76 osób, w zdecydowanej większości Litwinów, których przywieziono z więzienia w Telszach. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez sowieckie służby bezpieczeństwa po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Masakra w więzieniu w Samborze – masowe morderstwo osadzonych w więzieniu w Samborze dokonane przez funkcjonariuszy NKWD w ostatnich dniach czerwca 1941 roku. Ofiarą zbrodni padło od 500 do 700 więźniów. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez NKWD po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Masakra w więzieniu w Stanisławowie – likwidacja więzienia w Stanisławowie, połączona z masowym mordowaniem więźniów, przeprowadzona przez sowieckie organy bezpieczeństwa pod koniec czerwca 1941 roku. Ofiarą zbrodni padło od 1200 do 2500 więźniów. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez NKWD po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Masakra w więzieniu w Tarnopolu – likwidacja tarnopolskiego więzienia połączona z masowym mordowaniem więźniów, przeprowadzona przez sowieckie organy bezpieczeństwa na przełomie czerwca i lipca 1941 roku. Ofiarą zbrodni padło od kilkuset do tysiąca więźniów. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez NKWD po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Droga śmierci Wilejka-Borysów – szlak kaźni osób osadzonych w więzieniu w Wilejce, których po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej NKWD usiłowało odeskortować na wschód. Ewakuacja rozpoczęła się 24 czerwca 1941 roku. Więźniów sformowano w kilka kolumn marszowych, po czym pognano w kierunku Borysowa. W trakcie marszu z rąk konwojentów zginęło od 500 do 800 więźniów. Tych, którzy zdołali dotrzeć do Borysowa, wywieziono koleją do Riazania. Likwidacja wilejskiego więzienia była jedną z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez NKWD latem 1941 roku.

Zbrodnia w Zaleszczykach w lipcu 1941 – masowy mord dokonany przez funkcjonariuszy NKWD w Zaleszczykach między 5 a 7 lipca 1941 roku. Jego ofiarą padli więźniowie, których w zaplombowanych wagonach przywieziono z więzień w Czortkowie i Kołomyi, a następnie zatopiono w Dniestrze. Liczba zamordowanych nie jest znana; świadkowie szacowali ją na kilkaset osób. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych dokonanych przez NKWD po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Masakra w więzieniu w Złoczowie – masowy mord na osobach przetrzymywanych w więzieniu w Złoczowie dokonany przez funkcjonariuszy NKWD w ostatnich dniach czerwca 1941 roku. Ofiarą zbrodni padło od 650 do 720 więźniów. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez NKWD po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.

Masakra w areszcie w Żółkwi – mord na więźniach przetrzymywanych w areszcie w Żółkwi dokonany przez funkcjonariuszy NKWD w ostatnich dniach czerwca 1941 roku. Ofiarą zbrodni padły 34 osoby. Była to jedna z wielu tzw. masakr więziennych, dokonanych przez NKWD po rozpoczęciu niemieckiej inwazji na ZSRR.