WFranciszek Apryas – polski górnik, przodownik pracy, poseł na Sejm PRL I kadencji (1952–1956). Budowniczy Polski Ludowej.
WBolesław Bendek – polski działacz komunistyczny i partyjny, w latach 1950–1952 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Olsztynie, w latach 1971–1973 konsul generalny PRL w Bratysławie.
WFranciszek Bogdan Bobrowski – polski górnik, działacz związkowy i polityk, senator V kadencji.
WJerzy Mieczysław Chróścikowski – polski polityk, rolnik i działacz związkowy, przewodniczący NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”, senator IV, VI, VII, VIII, IX i X kadencji.
WFranciszek Fesser – polski górnik, działacz związkowy i polityczny na Górnym Śląsku, powstaniec, poseł na Sejm Śląski III i IV kadencji (1930–1939).
WWładysław Gęborek ps. „Śmiały” – polski górnik, działacz socjalistyczny i związkowy. Poseł na Sejm Ustawodawczy w II RP.
WZdzisław Grudzień – polski polityk, działacz partyjny, komunista, górnik, absolwent AGH.
WStefan Gunia – działacz socjalistyczny i związkowy, powstaniec śląski.
WJan Pribula – polski górnik i gospodarz, działacz społeczny na Śląsku Cieszyńskim, przewodniczący Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego. Żonaty z Anną Zahraj.
WJoachim Knychała – seryjny morderca kobiet, znany jako „Wampir z Bytomia” lub „Frankenstein”. W latach 1974–1982 brutalnie atakował na Śląsku kobiety i pięć młodych kobiet zamordował. Był synem Wiktora i Anny z d. Golly; miał żonę i dwoje dzieci, pracował jako cieśla oraz górnik w kopalni „Andaluzja” w Piekarach Śląskich. Był drugim po Zdzisławie Marchwickim niesławnym „wampirem” działającym na terenie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. W śledztwie zeznał, że chodził na procesy Marchwickiego i to, co usłyszał, zainspirowało go. Za swe czyny został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano.
WFranciszek Księżarczyk, ps. „Michał” – generał broni Wojska Polskiego, zastępca komendanta głównego Milicji Obywatelskiej (1948–1954), zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego (1962–1969), prezes Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju (1962–1969), członek Komitetu Centralnego PZPR (1981–1986), wieloletni prezes Związku Inwalidów Wojennych (1971–1991)
WMarian Makula – satyryk i artysta estradowy, pochodzący z Rudy Śląskiej.
WZenon Nowak – polski polityk komunistyczny, poseł na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji, członek Biura Politycznego KC PZPR (1954–1956), wiceprezes Rady Ministrów, w latach 1969–1971 prezes Najwyższej Izby Kontroli. Budowniczy Polski Ludowej.
WTomasz Olszański – polski i francuski działacz międzynarodowego ruchu robotniczego i związków zawodowych.
WStanisław Pawłowski – zapaśnik i trener stylu klasycznego.
WWojciech Piotr Piecha – polski polityk, górnik i samorządowiec, senator IX i X kadencji. Brat Bolesława Piechy.
WWincenty Pstrowski – polski górnik. W PRL uznany za wzór przodownika pracy. Budowniczy Polski Ludowej.
WKrzysztof Serafin Sitarski – polski inżynier górnik i polityk, poseł na Sejm VIII kadencji.
WFranciszek Szlachcic, ps. „Wicek” – polski polityk i działacz komunistyczny, generał brygady MO. Członek Biura Politycznego KC PZPR (1971–1975), w 1971 minister spraw wewnętrznych, w latach 1974–1976 wiceprezes Rady Ministrów oraz członek Rady Państwa w latach 1972–1974. Poseł na Sejm PRL VI kadencji.
WWiktor Wiechaczek, ps. „Oset” – górnik, działacz niepodległościowy i związkowy. Powstaniec śląski, kawaler Orderu Virtuti Militari.
WJózef Wieczorek pseud. Ryszard – górnośląski działacz komunistyczny, powstaniec, poseł na Sejm Śląski II kadencji (1930), współzałożyciel PPR.
WEmil Jan Wojtaszek – polski dyplomata i polityk. Minister administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska (1976), minister spraw zagranicznych (1976–1980) oraz poseł na Sejm PRL VIII kadencji.
WFranciszek Ryszard Wójcikiewicz – polski skoczek spadochronowy, instruktor spadochronowy i szybowcowy, pilot samolotowy I klasy. Honorowy Członek Aeroklubu Gliwickiego. Ponadto członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Ligi Ochrony Przyrody, PTTK i Honorowy Dawca Krwi.
WAleksander Zawadzki, ps. Kazik, Wacek, Bronek, Jeden – polski polityk i działacz komunistyczny, generał dywizji ludowego Wojska Polskiego, kierownik Centralnego Wydziału Wojskowego KC KPP, przewodniczący tajnego Centralnego Biura Komunistów Polski przy KC WKP (b) (1944), oficer polityczny – zastępca ds. polityczno-wychowawczych Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego (1944–1945), członek Biura Politycznego KC PPR i Sekretariatu KC PPR (1948), członek KC PZPR i Biura Politycznego KC PZPR (1948–1964), przewodniczący Centralnej Rady Związków Zawodowych (1949–1950). dwukrotny wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego, a następnie Frontu Jedności Narodu oraz przewodniczący Rady Państwa (1952–1964). Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji.