Julian Jan Auleytner – polski fizyk, wieloletni pracownik naukowy Polskiej Akademii Nauk, członek egzekutywy POP PZPR w Instytucie Fizyki PAN, członek PZPR w latach 1969-1981.
Stanisław Bajtlik – astrofizyk, pracuje w Centrum Astronomicznym im. Kopernika PAN, w Warszawie.

Czesław Białobrzeski – polski fizyk teoretyk i astrofizyk.

Stanisław Chwirot – polski profesor fizyki atomowej, biofizyki i mechaniki kwantowej.

Stanisław Fryze – polski naukowiec, inżynier elektryk, współtwórca podstaw elektrotechniki teoretycznej, profesor Politechniki Lwowskiej i Politechniki Śląskiej.

Marian Grotowski – polski fizyk, profesor Wolnej Wszechnicy Polskiej, współorganizator i prorektor Uniwersytetu Łódzkiego.

Leopold Infeld – polski fizyk teoretyk, autor prac z ogólnej teorii względności, teorii pola i elektrodynamiki. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, członek Światowej Rady Pokoju. Sygnatariusz Manifestu Russella-Einsteina.

Aleksander Jabłoński – polski fizyk, który zdobył światową sławę na polu optyki atomowo-molekularnej oraz luminescencji. Najbardziej znany ze schematu poziomów i przejść kwantowych w molekułach, tzw. diagramu Jabłońskiego.

Jerzy Stanisław Janicki - doktor nauk fizycznych, pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Edmund Karaśkiewicz – polski fizyk, profesor Politechniki Poznańskiej i podporucznik Wojska Polskiego.

Alfred Kastler – francuski fizyk, laureat nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1966 „za odkrycie i rozwój optycznych metod badania rezonansu Hertza w atomach”.

Adam Kujawski – polski fizyk.

Józef Mazur – polski fizyk, specjalista fizyki niskich temperatur, w czasie II wojny światowej współtwórca FIDO – systemu intensywnego rozpraszania mgły, kapitan meteorolog Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Ludwik Karol Natanson – polski fizyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Był synem przemysłowca Edwarda Natansona (1861–1940) i Amelii z Eigerów.

Witold Nazarewicz – amerykański i polski fizyk jądrowy, profesor uniwersytetu w Knoxville, Tennessee, USA i Uniwersytetu Warszawskiego. Posługuje się też skróconą wersja imienia „Witek”.

Bohdan Paczyński – polski astronom i astrofizyk. W swoich badaniach zajmował się głównie teorią ewolucji gwiazd, dysków akrecyjnych, mikrosoczewkowania grawitacyjnego oraz rozbłyskami gamma.

Jan Petykiewicz – polski fizyk, doktor habilitowany, emerytowany profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej.

Stefan Pieńkowski – polski fizyk, uważany za twórcę warszawskiej szkoły fizyki doświadczalnej.
Jacek Prentki - fizyk teoretyczny, badacz fizyki cząstek elementarnych, współzałożyciel Departamentu Fizyki Teoretycznej CERN, profesor Collège de France.

Tadeusz Mieczysław Rewaj – polski fizyk i nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk fizycznych, senator III kadencji.

Wojciech Sylwester Piotr Rubinowicz – polski fizyk teoretyk.
Tadeusz Skaliński – polski fizyk, optyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1981–1987 prezes Polskiego Towarzystwa Fizycznego

Andrzej Sołtan, właśc. Andrzej Maria Antoni Stanisław Pereświt-Sołtan herbu Sołtan – polski fizyk jądrowy, profesor.

Szczepan Eugeniusz Szczeniowski – polski fizyk, profesor, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, nauczyciel i wychowawca wielu pokoleń polskich fizyków, poseł na Sejm PRL I kadencji. Profesor uniwersytetów we Lwowie, Wilnie, Poznaniu, oraz Politechniki Warszawskiej. Prowadził badania w wielu dziedzinach fizyki, m.in. w zakresie fotoluminescencji roztworów, promieniowania kosmicznego, dyfrakcji elektronów i ferromagnetyzmu. Autor 6-tomowego podręcznika akademickiego Fizyka doświadczalna.

Antoni Sylwester Jan Śliwiński – polski fizyk, prof. dr hab., specjalista z zakresu akustyki fizycznej, a szczególności: akustyki molekularnej, ultradźwięków, akustooptyki, fotoakustyki. Emerytowany profesor Uniwersytetu Gdańskiego.

Andrzej Mariusz Trautman – polski fizyk teoretyk zajmujący się zagadnieniami teorii grawitacji, a w szczególności ogólnej teorii względności, profesor zwyczajny i członek rzeczywisty PAN, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego.

Ludwik Wertenstein – polski fizyk, uczeń i asystent Marii Skłodowskiej-Curie, kierownik Pracowni Radiologicznej TNW, uznawanej za zalążek Instytutu Badań Jądrowych, współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Fizycznego; odkrywca zjawiska niesprężystych zderzeń neutronów i badacz próżni.
Zdzisław Ludwik Wilhelmi – żołnierz SZP, ZWZ, szef wywiadu Obwodu Łomżyńskiego AK i Armii Krajowej Obywatelskiej. Profesor doktor habilitowany nauk fizycznych.

Barbara Wojtowicz-Natanson – polska fizyk, od 1953 żona prof. Ludwika Karola Natansona.

Mieczysław Wolfke – polski fizyk, prekursor telewizji i holografii, odkrywca metody zestalenia helu oraz dwóch odmian ciekłego helu. Profesor Politechniki Warszawskiej. Wielki Mistrz Wielkiej Loży Narodowej Polski w latach 1931–1934.

Andrzej Kajetan Wróblewski – polski fizyk doświadczalny, profesor nauk fizycznych, profesor zwyczajny oraz dziekan Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (1986–1989), rektor Uniwersytetu Warszawskiego (1989–1993), członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności, badacz fizyki cząstek elementarnych i historii fizyki, encyklopedysta.
Janusz Zakrzewski – polski fizyk, profesor doktor habilitowany, dziekan Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (1972–1975) i prorektor Uniwersytetu Warszawskiego (1981–1982).

Stanisław Ziemecki, początkowo Stanisław Landau – fizyk polski, w latach 1953–1956 rektor Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Lublinie.

Wojciech Hubert Żurek – polski naukowiec, fizyk specjalizujący się w zagadnieniach z zakresu fizyki kwantowej, pracownik naukowy Los Alamos National Laboratory.