WAdolf Abrahamowicz – polski komediopisarz pochodzenia ormiańskiego. Był ziemianinem, ale większość życia spędził w rodzinnym Lwowie. Jego bratem był Dawid Abrahamowicz, polityk.
WKazimiera Helena Alberti – polska poetka, powieściopisarka, tłumaczka, działaczka kulturalna.
WAdam Prot Asnyk, pseudonim „Jan Stożek”, „El...y” – polski poeta i dramatopisarz; w czasie powstania styczniowego (1863–1864) członek Rządu Narodowego (1863); doktor filozofii (1866), w latach 1889–1894 redaktor dziennika „Nowa Reforma”.
WStanisław Baczyński, ps. Adam Kersten, Akst – polski pisarz, krytyk literacki, publicysta i historyk literatury, działacz socjalistyczny, żołnierz Legionów Polskich, kapitan piechoty Wojska Polskiego.
WWołodymyr Andrijowycz Barna – ukraiński poeta, dziennikarz, działacz społeczny.
WMichael Berkowitz – żydowski pedagog i pisarz związany z Austro-Węgrami i Polską, pionier ruchu syjonistycznego.
WPamwo Berynda, imię świeckie Pawło – działacz rusko-ukraińskiej kultury i oświaty, leksykograf, pisarz, poeta, grawer.
WMichał Maksymilian Borwicz, pierwotnie Maksymilian Boruchowicz – polski poeta, prozaik, publicysta pochodzenia żydowskiego, piszący w językach polskim, jidysz i francuskim.
WJerzy Broszkiewicz – polski prozaik, dramatopisarz, eseista i publicysta oraz autor fantastyki naukowej.
WMarian Ruth Buczkowski ps. „Feliks”, „Marcin” – polski pisarz, tłumacz i publicysta.
WStefan Buszczyński – polski publicysta i pisarz polityczny, powstaniec.
WMatija Čop – słoweński krytyk literacki, pisarz, językoznawca oraz historyk literatury.
WJan Dobrzański – polski redaktor i pisarz, dyrektor polskiej sceny teatralnej we Lwowie mieszczącej się w Teatrze Skarbkowskim, członek Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie w 1867 roku.
WLeszek Elektorowicz, właśc. Lesław Witeszczak – polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz.
WHrabia Jan Aleksander Fredro herbu Bończa – polski komediopisarz, pamiętnikarz, powstaniec w Wiośnie Ludów, zastępca prezesa Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie w 1867 roku.
WJarosław Aleksandrowicz Hałan, ukr. Яросла́в Олекса́ндрович Гала́н, ps. „Towarzysz Jaga” – ukraiński pisarz, dramaturg, publicysta, związany z ruchem komunistycznym.
WZbigniew Bolesław Ryszard Herbert – polski poeta, eseista, dramaturg, twórca cyklu poetyckiego „Pan Cogito”, autor słuchowisk; pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. Z wykształcenia ekonomista, prawnik i filozof.
WMieczysław Jagoszewski – polski dziennikarz, pisarz, eseista, poeta. Pisał pod pseudonimami Andrzej Żański, Aleksy Orłów, dr Sylwester Podolski, Jago, Jagosz.
WZygmunt Józef Erazm Kaczkowski herbu Pomian, ps. Ein Pole — polski powieściopisarz i poeta, działacz narodowowyzwoleńczy, szpieg austriacki.
WPlaton Kostecki, ukr. Платон Костецький – rusińsko-polski dziennikarz, pisarz, poeta związany ze Lwowem.
WStanisław Herman Lem – polski pisarz gatunku hard science fiction, filozof, futurolog oraz krytyk.
WKazimierz Lewandowski – polski poeta, pisarz, dramaturg.
WWalery Łoziński, ps. „Walenty ze Smolnicy” – polski pisarz i publicysta.
WDominik Alojzy Gonzaga Magnuszewski, polski dramatopisarz, poeta, prozaik.
WOsyp Stepanowycz Makowej – ukraiński pisarz, pedagog, tłumacz i krytyk literacki. W latach 1874–1879 uczył się w szkole w mieście rodzinnym, w latach 1879–1887 – w Ukraińskim gimnazjum akademickim we Lwowie. W 1893 został absolwentem Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Lwowskiego, nieco później zdobył stopień naukowy doktora. Pracował jako wykładowca w seminariach nauczycielskich w Czerniowcach i we Lwowie, od 1913 – jako dyrektor seminarium nauczycielskiego w Zaleszczykach. W lutym 1921 został aresztowany przez władzę polskie i do początku marca przebywał w więzieniu w Czortkowie.
WKornel Makuszyński – polski prozaik, poeta, felietonista, krytyk teatralny i publicysta, członek Polskiej Akademii Literatury. Przed II wojną światową był jednym z najpoczytniejszych, najbardziej popularnych i najbardziej płodnych literacko polskich pisarzy.
WDomicjan Mieczkowski, Domicyan Socha-Mieczkowski – literat, pisarz historyczno-religijny, pracownik lwowskiego Ossolineum, powstaniec listopadowy i styczniowy.
WJulian Leopold Ochorowicz – polski psycholog, filozof, wynalazca, poeta, publicysta i fotografik. Teoretyk pozytywizmu. Badacz psychologii eksperymentalnej w zakresie zjawisk mediumicznych. Stworzył podstawy teorii ideoplastii. Jest uważany za polskiego pioniera psychologii eksperymentalnej i hipnologii, który stworzył laboratorium psychologiczne w Wiśle.
WJan Parandowski – polski pisarz, eseista i tłumacz literatury, autor Mitologii, medalista olimpijski (1936), dwukrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
WJanina Kossak-Pełeńska, także Janina Pełeńska (ur. 1875, zm. 4 listopada 1943 we Lwowie) – poetka, pisarka, dziennikarka, aktorka, działaczka społeczna.
WAndrzej Wincenty Perepeczko – polski marynarz, pisarz i publicysta, oficer floty handlowej, wieloletni wykładowca w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni.
WMichaił Pietrowicz Pogodin, ros. Михаи́л Петро́вич Пого́дин – rosyjski historyk, pisarz, dziennikarz, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego i członek Petersburskiej Akademii Nauk. Jeden z ideologów ideologii wielkoruskiej i panslawizmu.
WMordecai Roshwald – izraelski i amerykański pisarz i filozof żydowskiego pochodzenia urodzony w Polsce, profesor Uniwersytetu w Minnesocie.
WLeopold Ritter von Sacher-Masoch, ps. Charlotte Arand i Zoe von Rodenbach – austriacki pisarz, nowelista i dramaturg epoki romantyzmu. Prekursor modernizmu, porównywany nieraz do Iwana Turgieniewa. Od jego nazwiska pochodzi termin na określenie zaburzenia seksualnego – masochizm.
WArtur Schroeder – prozaik, poeta, publicysta, krytyk literacki, teatralny i artystyczny, tłumacz.
WJan Dymitr Solikowski herbu Bończa, inne formy nazwiska: Solicovius, Sulicovius, krypt.: J. S. S. K. – arcybiskup lwowski w latach 1583–1603, sekretarz królewski, legat papieża Klemensa VIII, dyplomata, pisarz polityczny i poeta, publicysta, polemista religijny, kanonik włocławski, sandomierski i łęczycki.
WJuliusz Feliks Starkel, ps. i kr. Alfa, Cef, Grześ i inne – polski pisarz, publicysta, działacz społeczny, zastępca członka Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” we Lwowie w 1867 roku.
WAnatol Stern – poeta, prozaik, krytyk filmowy i literacki, scenarzysta, tłumacz. Wraz z Brunonem Jasieńskim jest autorem manifestu polskiego futuryzmu Nuż w bżuhu.
WJulian Stryjkowski, do 1946 Pesach Stark, nazwisko rodowe Rosenmann – filolog polski i pisarz żydowskiego pochodzenia, doktor nauk humanistycznych (1932), prozaik, autor opowiadań, dramaturg i dziennikarz, autor m.in. powieści Głosy w ciemności (1956), Austeria (1966), Sen Azrila (1975), Echo (1988); sygnatariusz „Listu 59” (1975), laureat Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (1993).
WMikołaj Sęp Szarzyński, rzadziej Sarzyński herbu Junosza – polski poeta przełomu epok renesansu i baroku, piszący zarówno w języku polskim, jak i w łacińskim, tłumacz Ludwika z Grenady; najznakomitszy obok Jana Kochanowskiego twórca literatury staropolskiej.
WSzymon Szymonowic herbu Kościesza odm., inna forma nazwiska: Simon Simonides Bendoński – polski humanista i poeta okresu renesansu. Stworzył polską nazwę gatunku – sielanka.
WTadeusz Śliwiak – polski aktor i poeta, w latach 1953–1960 aktor Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, w latach 1960–1963 kierownik literacki Teatru Rozmaitości w Krakowie; autor literatury dziecięcej, dziennikarz, tłumacz.
WDebora Vogel – dwujęzyczna żydowska pisarka, filozofka, krytyczka literacka i krytyczka sztuki, pisząca po polsku i w jidysz.
WHenryk Vogler – polski pisarz i krytyk literacki żydowskiego pochodzenia, pierwszy redaktor naczelny Wydawnictwa Literackiego; mąż Romany Próchnickiej.
WWanda Wasilewska – polska i radziecka działaczka socjalistyczna i komunistyczna, pisarka i polityk. Założycielka i przewodnicząca Związku Patriotów Polskich w Związku Radzieckim od czerwca 1943, współzałożycielka Ludowego Wojska Polskiego które walczyło na froncie wschodnim II wojny światowej, od lipca 1944 wiceprzewodnicząca Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Pułkownik Głównego Zarządu Politycznego Armii Czerwonej i uczestniczka „wielkiej wojny ojczyźnianej”, członkini prezydium Centralnego Biura Komunistów Polski przy Komitecie Centralnym WKP (b) (1944), przez sześć kadencji deputowana do Rady Najwyższej ZSRR, zastępca sekretarza Zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w 1949. W czasie II wojny światowej Wasilewska była główną doradczynią Józefa Stalina w sprawach polskich.
WAleksander Wat, właściwie Aleksander Chwat – polski pisarz i poeta pochodzenia żydowskiego. Tłumacz literatury anglosaskiej, francuskiej, niemieckiej, rosyjskiej i radzieckiej. Współtworzył polski futuryzm – w 1919 współaranżował „pierwszy polski występ futurystyczny”.
WAdam Ważyk, właściwie Adam Wagman – polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz pochodzenia żydowskiego. Brat Leona Trystana i Samuela Wagmana.
WIryna Wilde, właśc. Daryna Dmytriwna Makohon, ukr. Іри́на Ві́льде, Дарина Дмитрівна Макогон, – ukraińska pisarka. Była córką pisarza Dmytro Makohona oraz matką orientalisty i tłumacza Jaremy Połotniuka.
WConstantin von Wurzbach – austriacki pisarz, bibliograf.
WJan Chryzostom Zachariasiewicz, (Zacharyasiewicz) pseud. Maciej Łomża, – polski pisarz i dziennikarz pochodzenia ormiańskiego.
WAdam Zagajewski – polski poeta, eseista, prozaik, przedstawiciel pokolenia Nowej Fali, sygnatariusz Listu 59 (1975), od 1976 objęty cenzurą, w latach 1982–2002 na emigracji we Francji, od 1983 redaktor „Zeszytów Literackich”; laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1975), Międzynarodowej Nagrody Neustadt w dziedzinie literatury (2004) i Nagrody Księżnej Asturii (2017), w latach 1973–1983 członek Związku Literatów Polskich, od 1979 członek Polskiego PEN Clubu, od 2006 członek Polskiej Akademii Umiejętności; nauczyciel akademicki, tłumacz literacki.
WWacław Michał Zaleski herbu Dołęga, pseudonim Wacław z Oleska – polski folklorysta, poeta, pisarz, krytyk literacki i działacz społeczny, pierwszy Polak - austriacki gubernator Galicji. Wykładowca Uniwersytetu Lwowskiego z zakresu geometrii praktycznej
WFerdynand Jan Zamojski – polski prozaik.
WGabriela Zapolska, właśc. Maria Gabriela Janowska z domu Piotrowska herbu Korwin, primo voto Śnieżko-Błocka – polska aktorka, dramatopisarka, powieściopisarka, publicystka, krytyczka teatralna i artystyczna.
WHenryk Zbierzchowski – polski poeta, prozaik, dramatopisarz, bard Lwowa, laureat nagrody literackiej miasta Lwowa. Pseudonim literacki „Nemo”.
WJózef Bartłomiej Zimorowic, nazwisko właściwe: Ozimek, inna forma nazwiska: Zimorowicz, allonim: Szymon Zimorowic, krypt.: B. Zmrcz, Barth. Zmrwcz Leop. – polski pisarz i poeta okresu baroku, tworzący po łacinie, kronikarz i kilkakrotnie burmistrz Lwowa, miasta, z którym związał się na całe życie.
WSzymon Zimorowic, nazwisko właściwe: Ozimek, inna forma nazwiska: Zimorowicz, – polski poeta epoki baroku.
WTadeusz Kamil Marcjan Żeleński, pseudonim „Boy” – polski tłumacz, krytyk literacki i teatralny, pisarz, poeta-satyryk, kronikarz, eseista, działacz społeczny, z wykształcenia lekarz.