WAntyfonarz – księga liturgiczna Kościoła rzymskokatolickiego zawierająca zbiór antyfon ; w czasach późniejszych w skład antyfonarza weszły również śpiewy używane w liturgii poza mszą świętą. W antyfonarz wchodziły pieśni śpiewane w niedziele i inne święta.
WKancjonał – w XIV w., zbiór popularnych pieśni religijnych lub śpiewów liturgicznych – kantyk i kantyczek. Nazwa z czasem zastąpiona przez bardziej spopularyzowaną: „kantyczki”.
WKyriał lub Kyriale – zbiór melodii neumowych stałych części mszy świętej w rycie rzymskim: Kyrie eleison, Gloria, Sanctus, Agnus Dei, Ite missa est/ Benedicamus Domino.
WMartyrologium – w Kościele katolickim i w prawosławiu, uporządkowana chronologicznie księga liturgiczna zawierająca informacje o męczennikach, świętych, błogosławionych i obchodzonych uroczystościach.
WPontyfikał Erazma Ciołka – manuskrypt z lat około 1506–1518, bogato iluminowany przez zespół krakowskich malarzy-miniaturzystów, m.in. Mistrza Kodeksu Behema, Mistrza Mszału Jasnogórskiego oraz Mistrza Ukrzyżowania. W liczącym 265 pergaminowych kart znajdują się opisy obrzędów liturgicznych, w tym intronizacja, koronacja króla i królowej, a ponadto modlitwy odprawiane przez biskupa. Skryptorem dzieła był prawdopodobnie Wacław Żydek, zaś zleceniodawcą Erazm Ciołek herbu Sulima - sekretarz króla Aleksandra Jagiellończyka. Cenny przykład polskiego malarstwa książkowego łączącego tradycję późnego gotyku z renesansem oraz jedne z najcenniejszych cymeliów w zbiorach Biblioteki Czartoryskich w Krakowie.
WPontyfikał płocki − średniowieczna księga liturgiczna, przechowywana w kapitule katedralnej w Płocku.
WRytuał Rzymski jest jedną z ksiąg obrzędowych Kościoła Rzymskokatolickiego. Opisuje sposób sprawowania sakramentów i sakramentaliów, które nie są zastrzeżone biskupom. Odpowiednikiem w liturgii bizantyjskiej jest Euchologion.
WSakramentarz – księga liturgiczna używana przed powstaniem mszału. Zawierała modlitwy i ceremonie liturgiczne Mszy oraz szafowania sakramentów.
WTzw. "Sakramentarz gelazjański" to sakramentarz z V w., przypisywany Papieżowi Gelazjuszowi I.
WSakramentarz Henryka II Świętego – manuskrypt wykonany dla Henryka II pomiędzy 1002 i 1014. Przechowywany jest w Bawarskiej Bibliotece Państwowej w Monachium.