WArchitektura arabsko-normańska lub Architektura arabsko-bizantyjsko-normańska to styl budownictwa typowy dla epoki normańskiej, który w XII wieku rozprzestrzenił się głównie na Sycylii i w południowych Włoszech.
WBarbakan – element średniowiecznego budownictwa obronnego, ważny składnik fortyfikacji miejskich, zazwyczaj w formie okrągłej, murowanej budowli wysuniętej przed linię murów obronnych i połączonej z bramą miejską za pośrednictwem osłoniętego przejścia.
WWójtostwo w Bystrzycy Kłodzkiej – pozostałość po warownej wieży, wzniesionej na początku XIV w. W przeszłości budowla wchodziła w obręb murów miejskich i pełniła funkcje obronne, obecnie jest to budynek mieszkalny.
WBaszta Kłodzka w Bystrzycy Kłodzkiej – wzniesiona w 1580 r. warowna wieża, pierwotnie będąca elementem średniowiecznych murów obronnych miasta, jest pozostałością po obecnie nieistniejącej Bramie Kłodzkiej.
WBaszta Rycerska w Bystrzycy Kłodzkiej – wzniesiona w 1580 r. warowna wieża, pierwotnie będąca elementem średniowiecznych murów obronnych miasta, od roku 1843 dzwonnica kościoła ewangelickiego.
WBrama Wodna w Bystrzycy Kłodzkiej – pochodząca z XIV wieku warowna brama, będąca elementem średniowiecznych murów obronnych miasta.
WChâteau Gaillard – ruiny średniowiecznego zamku we Francji, w regionie Normandia, w departamencie Eure, wybudowanego przez Ryszarda Lwie Serce - króla Anglii (1189-1199).
WDonżon – wieża łącząca w sobie główne funkcje mieszkalne i obronne, przez co zamieszkiwana była w czasie pokoju. Często mylona z wieżą ostatecznej obrony typu stołp, która służyła jedynie funkcji militarnej.
WStołp – średniowieczna wieża obronna na planie koła, owalu, prostokąta lub wieloboku, o znacznej wysokości (30–50 m) i dużej grubości murów (3–5 m), niezamieszkiwana podczas pokoju. Stanowiła ostateczny punkt obrony. Początkowo wolnostojąca i przeznaczona do obrony pasywnej, z czasem włączana w obwód obronny zamku i zaopatrywana w elementy zwiększające możliwość aktywnej obrony. Zasadą było umieszczanie wejścia na znacznej wysokości, poprzez ganek prowadzący z murów lub połączenie z domem pana feudalnego. Dolna część wnętrza wieży była sklepiona, przeznaczona zazwyczaj na więzienie, dostępna tylko od góry. Po przesunięciu stołpów na zewnątrz linii murów, wraz z ewolucją sztuki fortyfikacyjnej, zostały wyparte przez baszty i basteje, a w nowożytnej sztuce fortyfikacyjnej rolę ich przejął tzw. śródszaniec.
WW średniowiecznym domostwie, podobnie jak we współczesnym domu, skupiało się życie rodzinne wszystkich warstw społecznych Europy. Jednak dawniej mieszkało w nim o wiele więcej domowników niż w dzisiejszej Europie zachodniej, gdy dominuje model rodziny nuklearnej. Zarówno w pałacu króla, jak i w skromnej chacie chłopa, wraz z panem domu oraz jego najbliższą rodziną żyli bliżsi bądź dalsi krewni, a także służba i podwładni, których liczba wahała się w zależności od dostatku chlebodawcy. Domostwa tego typu przeminęły wraz z ustanowieniem potrzeby prywatności, co miało miejsce u schyłku średniowiecza.
WTunel w Rynie – tunel wodny długości 200 metrów zlokalizowany w Rynie, łączący jezioro Ołów z jeziorem Ryńskim.