WSynkretyzm shintō-buddyjski, shinbutsu-shūgō – synkretyzm religijny, zjawisko przenikania i łączenia elementów pierwotnej religii shintō i buddyzmu, dominujące w Japonii od VI wieku do 1868.
WBenzaiten, Benten – buddyjska bogini z mitologii japońskiej, pochodząca od hinduistycznej bogini Saraswati. Jedyna kobieta wśród siedmiorga bogów szczęścia. Opiekunka urody, bogactwa i muzyki, patronka zakochanych oraz artystów. W sztuce przedstawiana jest z instrumentem strunowym o nazwie biwa i białym wężem. Często towarzyszy jej morski smok.
WEbisu – w mitologii japońskiej jeden z siedmiu bogów szczęścia, bóg bogactwa, patron kupców, rybaków i rolników. Otaczany szczególną czcią przez osoby zajmujące się handlem, biznesem oraz gejsze jako dawca wszelkiej pomyślności. Rybacy modlą się do Ebisu, aby ten napędził obfitość ryb do ich sieci. Cześć oddają mu również rolnicy, prosząc o obfite zbiory.
WGedatsu-kai – stowarzyszenie religijne, japoński nowy ruch religijny powstały na początku XX wieku, stanowiący syntezę buddyjskiej szkoły shingon i shintō. Główny ośrodek religijny ruchu (dōjō) mieści się w Kitamoto w prefekturze Saitama.
WHachiman – w mitologii japońskiej bóg wojny i boski opiekun Japonii oraz narodu japońskiego. Łączony jest również z rolnictwem, płodnością oraz rybołówstwem. Uważany za patrona rodu Minamoto.
WHanazono-jinja – chram shintō w Tokio, w okręgu specjalnym Shinjuku, w Japonii. Jest ośrodkiem kultu Inari.
WInari – japońskie bóstwo (kami) płodności, ryżu, rolnictwa, lisów, przemysłu i powodzenia. Przedstawiane jest jako istota męska, żeńska, a także androgyniczna, a niekiedy także jako trzy lub pięć odrębnych kami. Inari jest popularnym bóstwem zarówno w wierzeniach shintō jak i buddyjskich, z licznymi chramami na terenie całej Japonii. Jego wysłannikami są zenko, przedstawiane jako białe lisy.
WJingū-ji , Chramy-świątynie – to w Japonii świątynie buddyjskie związane z chramami shintō. Istniały od VII wieku do 1868, kiedy oficjalnie zlikwidowano synkretyzm shintō-buddyjski; do dzisiaj zachowało się zaledwie kilka.
WKumano Sanzan – to nazwa zespołu świątyń buddyjskich i chramów shintō, które są głównym ośrodkiem kultu Kumano Shinkō, mającym ok. 3 tysięcy sanktuariów w całej Japonii. Znajdują się w górach Kii w Japonii, w regionie Kinki na półwyspie Kii, w Parku Narodowym Yoshino-Kumano. W 2004 sanktuaria zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część obiektu Święte miejsca i drogi pielgrzymkowe w regionie gór Kii.
WNezu-jinja – chram shintō w Tokio, w okręgu specjalnym Bunkyō, w Japonii. Jest to jeden z najstarszych zachowanych chramów w stolicy, słynny z Festiwalu Azalii.
WPL Kyōdan, Perfect Liberty Kyōdan - japoński ruch religijny, którego twórcą był w 1924 r. Tokuharu Miki (1871-1938). Doznał on objawień, ukazujących mu boską rolę Buddy i shintoistycznej bogini Amaterasu. Wspólnota naucza, że życie jest sztuką wskazującą, jak osiągać pełnię radości. Głosi także powszechny pokój na świecie. Do ruchu należy ponad 1 mln członków.
WShichi-fukujin – grupa siedmiorga bóstw płodności, szczęścia i bogactwa, czczona w Japonii. Są to postacie o pochodzeniu rodzimym, jak i chińskim oraz indyjskim. Dotarły one do Japonii wraz z buddyzmem. Są one bardzo popularne w Japonii i wiązane zarówno z shintō jak i buddyzmem.
WShugendō – japoński nurt religijny, łączący elementy ezoterycznego buddyzmu, taoizmu i shintō, a zwłaszcza kult gór. Adepci shugendō, zwani yamabushi, są kontynuatorami praktyk dawnych mnichów Kōya hijiri.
WŚwięte miejsca i szlaki pielgrzymkowe w górach Kii – znajdują się w górach Kii w Japonii, w regionie Kinki na półwyspie Kii, w Parku Narodowym Yoshino-Kumano. W 2004 obiekt został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
WTennō-ji – świątynia buddyjska szkoły tendai w dzielnicy Yanaka w Tokio, w Japonii. Ważny ośrodek kultu Shichi-fukujin.
WToyokawa Inari pełna nazwa: Toyokawa Inari Tōkyō Betsuin (豊川稲荷東京別院) – świątynia buddyjska szkoły sōtō w dzielnicy Akasaka w Tokio, w Japonii. Jest to wyjątkowe shintō-buddyjskie sanktuarium, popularne wśród tokijskich artystów.