W

Aksum – starożytne królestwo, które istniało w latach 80 p.n.e do 825 r., położone w północnej części dzisiejszej Etiopii i Erytrei. Jego stolicą było Aksum.

W

Operacja Compass – pierwsza większa ofensywa wojsk alianckich podczas kampanii w Afryce Północnej w czasie II wojny światowej. Alianckie wojska zaatakowały włoskie siły w zachodnim Egipcie i wschodniej Libii między grudniem 1940 r. a lutym 1941 r. Atak był całkowitym sukcesem. W ciągu trzech miesięcy wojska alianckie przesunęły się ze środkowego Egiptu do centralnej Libii, biorąc do niewoli 130 000 jeńców oraz niszcząc setki czołgów i dział.

W

Średniowieczny Egipt – okres w dziejach Egiptu obejmujący czasy od panowania bizantyńskiego do podboju tureckiego. Umownie rozpoczyna się on w roku 395, w którym doszło do ostatecznego podziału Cesarstwa Rzymskiego na wschodnie i zachodnie, a kończy wraz z upadkiem państwa mameluków w 1517 i rozpoczęciem panowania tureckiego. Jakkolwiek istnieje również tendencja do utożsamiania historii średniowiecznego Egiptu tylko z przedtureckimi czasami islamskimi. Wówczas nie wlicza się do tego okresu panowania bizantyńskiego (395–642), które było kontynuacją rządów rzymskich. Historia Egiptu w średniowieczu da się podzielić na kilka zasadniczych i dość odrębnych okresów. W żadnym z nich nie istniało państwo stricte egipskie, choć w niektórych Egipt był ośrodkiem większych organizmów państwowych, które jednak opierały się na ludności napływowej.

W

Geniza kairska – geniza synagogi Ben Ezry w Kairze zawierająca około 280 tysięcy dokumentów odkryta w 1864 roku przez litewskiego talmudystę Jakuba Saphira. Dokumenty datowane na okres od 870 roku n.e. zawierają informacje dotyczące socjalnej i ekonomicznej historii Kairu. Wszystkie dokumenty zostały sprzedane i wywiezione z Kairu do roku 1913. Największą część dokumentów jest w posiadaniu Uniwersytetu w Cambridge. Znaleziono tu też rękopis Pieśni Morza.

W

Konflikt graniczny między Libią i Egiptem – konflikt graniczny pomiędzy Libią a Egiptem trwający w lipcu 1977 roku.

W

Królestwo Egiptu – historyczne państwo arabskie powstałe po uzyskaniu (oficjalnej) niepodległości od Brytyjczyków. Położone częściowo w północno-wschodniej Afryce i częściowo w Azji, nad Morzem Śródziemnym i nad Morzem Czerwonym.

W

Krucjata aleksandryjska – wyprawa wojenna z 1365 roku pod wodzą Piotra I, króla Cypru (1358-1369), której celem było zdobycie Aleksandrii. W przeciwieństwie do wielu poprzednich krucjat, uczestnikami kierowały w większym stopniu pobudki ekonomiczne, niż religijne. Przygotowania do krucjaty zajęły Piotrowi I aż 3 lata. Okrętów do transportu wojska dostarczyli Wenecjanie i Genueńczycy. Na Rodos przyłączyli się do wojsk Piotra I cypryjskiego joannici. 9 października stanęły na redzie w Aleksandrii. Po wylądowaniu krzyżowców doszło do rzezi i rabunków, o których relacje wstrząsnęły nawet światem zachodnim. Usunęli się z miasta po 3 dniach, wobec zbliżającej się odsieczy wojsk mameluckich.

W

Kryzys sueski – militarna agresja Wielkiej Brytanii, Francji i Izraela na Egipt, która rozpoczęła się 29 października 1956. Agresja została poprzedzona decyzją Egiptu o nacjonalizacji Kanału Sueskiego, jednak rzeczywistą przyczyną wybuchu wojny było pragnienie Wielkiej Brytanii i Francji utrzymania kontroli nad Kanałem. Państwa te dla realizacji swoich celów posłużyły się Izraelem, którego statki handlowe nie mogły korzystać z Kanału Sueskiego.

W

Niezniszczalne – nazwa nadana przez starożytnych Egipcjan dwóm jasnym gwiazdom, które w tamtych czasach były widoczne jako krążące wokół północnego bieguna niebieskiego. Nazwa wywodzi się wprost z wierzeń Egipcjan, którzy północ uważali za bramę do nieba dla faraonów, a gwiazdy były, według nich, ściśle związane z wiecznością i życiem pozagrobowym. Te okołobiegunowe gwiazdy znamy dziś jako Kochab, w okołobiegunowym gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy zwanym też Małym Wozem, i Mizar, w Wielkiej Niedźwiedzicy, pośrodku „dyszla” Wielkiego Wozu.

W

Powstanie bukolów było zrywem mającym miejsce w Dolnym Egipcie w latach 167–172 n.e. P

W

Rebelia islamska na Synaju – rozpoczęła się w 2011 po obaleniu egipskiego prezydenta Husniego Mubaraka wskutek rewolucji. Za rebelią stoi 12 tysięcy bojowników, głównie miejscowych Beduinów i islamskie ugrupowanie Ansar asz-Szari’a.

W

Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich (SBSK) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego we Francji i Polskich Sił Zbrojnych.

W

Sułtanat Egiptu – okres w dziejach Egiptu zapoczątkowany przez narzucenie Wicekrólestwu Egiptu protektoratu brytyjskiego w 1914 roku, po wybuchu I wojny światowej, a zakończony proklamowaniem niepodległego Królestwa Egiptu 28 lutego 1922 roku, w następstwie wygrania wojny światowej przez państwa Ententy, oraz w trakcie przekształceń ustrojowych w Turcji, której zwierzchność władcy Egiptu uznawali aż do tej chwili.

W

Sułtanat mameluków – państwo istniejące w Egipcie i Lewancie w latach 1250–1517, ze stolicą w Kairze, rządzone przez sułtanów wywodzących się z korpusu mameluków.

W

Włoska inwazja na Egipt – ofensywa wojsk włoskich przeciwko siłom Wielkiej Brytanii, Brytyjskiej Wspólnoty Narodów i Wolnej Francji przeprowadzona podczas II wojny światowej w Egipcie. Inwazja włoskiej 10 Armii zakończyła serię potyczek granicznych na Pustyni Libijskiej i była pierwszym etapem kampanii afrykańskiej. Początkowym celem sił włoskich atakujących z terytorium Libii wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego było zajęcie Kanału Sueskiego. Po licznych opóźnieniach zakres ofensywy został jednak zredukowany zaledwie do osiągnięcia pozycji w Sidi Barrani.

W

Wojna brytyjsko-egipska − krótkotrwała wojna 1882 roku pomiędzy regularną armią i flotą brytyjską a nacjonalistycznymi powstańcami egipskimi dowodzonymi przez Ahmeda Orabiego, zwanego również Arabi Paszą. Bezpośrednią przyczyną interwencji były rozruchy w Aleksandrii, po których mocarstwa wprowadziły swe okręty do aleksandryjskiego portu, dla ochrony własnych obywateli. 11 lipca 1882 roku Brytyjczycy zbombardowali twierdzę i miasto, które zajęli w następnych dniach. 20 sierpnia brytyjski korpus ekspedycyjny rozpoczął działania na lądzie, zakończone zwycięstwem w bitwie pod Tel-el-Kebir 13 września. W wyniku tej wojny Egipt stał się de facto protektoratem brytyjskim, pomimo utrzymania formalnej podległości lennej Imperium Osmańskiemu.

W

Wyprawa Napoleona do Egiptu rozpoczęła się 19 maja 1798 roku, kiedy flota Bonapartego wypłynęła z Tulonu, a trwała do października 1801 roku, gdy ostatnie oddziały francuskie opuściły Egipt. Miała ona na celu głównie odcięcie Anglii od jej kolonii w Afryce i Azji. Do Afryki Napoleon zabrał także 167 naukowców, którzy mieli badać kraj i jego historię.