W

Biedrzych ze Strażnicy – czeski polityk, duchowny, dowódca wojskowy, przedstawiciel radykalnego husytyzmu. Pochodził ze szlacheckiego rodu morawskiego. Inicjator najazdów taboryckich na Śląsku i w Małopolsce w latach 1430 – 1434. W 1436 r. uzgodnił z Zygmuntem Luksemburskim legalizację kościoła taboryckiego. Od 1449 r. przeciwnik Jerzego z Podiebradów.

W

Bohuslav ze Schwanberga – czeski szlachcic, polityk i dowódca husycki.

W

Jan Čapek z Sán, pol. Jan Czapek z Sanu – czeski dowódca wojskowy, husyta, w latach 1431-1434 dowódca wojsk tzw. sierotek.

W

Čeněk z Vartemberka – czeski szlachcic, pan Jičína i ważny polityk sympatyzujący z Husytami. Był prawdopodobnie synem Čenka z Vartemberka zmarłego w 1396 i księżniczki bytomskiej, Bolki.

W

Piotr Chelczycki (ur. ok. 1390 Vodnany, zm. ok. 1460) – ideolog braci czeskich, myśliciel i pisarz husycki z XV wieku.

W

Hieronim z Pragi − czeski teolog, zwolennik husytyzmu i wiklefyzmu, bohater wiary Kościołów protestanckich.

W

Jan Hus – czeski duchowny i bohater narodowy, filozof, reformator Kościoła, prekursor protestantyzmu, rektor Uniwersytetu Praskiego. Działalność Husa, inspirowana myślą Johna Wycliffe’a, była zapowiedzią podobnego wystąpienia Marcina Lutra sto lat później.

W

Hynek Krušina z Lichtenburka – czeski szlachcic, dowódca husycki, starosta hrabstwa kłodzkiego, księstwa ziębickiego i miasta Ząbkowice Śląskie.

W

Jan Roháč z Dubé – czeski wódz husycki.

W

Jerzy z Podiebradów – król Czech w latach 1458–1471. Był pierwszym w historii królem państwa europejskiego, który odrzucił wiarę katolicką.

W

Grzegorz Krajčí, Grzegorz z Pragi – husycki pisarz, kaznodzieja i reformator religijny.

W

Mikołaj z Pelhřimova – pisarz, kronikarz, teolog, kaznodzieja i duchowny husycki

W

Pavel Kravař, znany także jako Paul Crawar, Paul Craw – husycki emisariusz, spalony na stosie 23 lipca 1433 w St Andrews w Szkocji. Był pierwszym z szeregu reformatorów religijnych, którzy zostali straceni w mieście podczas reformacji.

W

Prokop Wielki – kaznodzieja husycki, polityk, po śmierci Jana Žižki wódz wojsk husyckich.

W

Jan Rokycana, właśc. Jan z Rokycan – czeski duchowny i kaznodzieja, teolog husycki, utrakwista.

W

Tomasz ze Štitnego – był czeskim szlachcicem, pisarzem, teologiem, tłumaczem i kaznodzieją. Wzywał do częstej komunii i czytania Biblii. Tworzył w języku czeskim i jest uważany za jednego z prekursorów Jana Husa.

W

Jan Žižka z Trocnova – przywódca i strateg taborytów w czasie wojen husyckich. Czeski bohater narodowy.