W

Ajin – szesnasta litera wielu alfabetów semickich, m.in.: fenickiego, aramejskiego, arabskiego (ع‍) i hebrajskiego (ע). W gematrii reprezentuje liczbę 70. Aijn jest także dwudziestą pierwszą literą alfabetu perskiego.

W

Chet – ósma litera alfabetów semickich, m.in. alfabetu fenickiego, alfabetu aramejskiego, alfabetu arabskiego, alfabetu hebrajskiego o wartości numerycznej 8.

W

Dalet (ד,د) – czwarta litera alfabetów semickich, m.in. alfabetu fenickiego, alfabetu aramejskiego, alfabetu arabskiego, alfabetu hebrajskiego, odpowiadająca liczbie 4.

W

Gimel – trzecia litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego (ǧīm), hebrajskiego.

W

He – piąta litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, syryjskiego (heh), arabskiego (hāʾ), hebrajskiego (hej).

W

Kaf – jedenasta litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego, hebrajskiego. W gematrii reprezentuje liczbę 20. W perskim alfabecie odpowiada jej litera ک.

W

Kof, kuf (ק) lub qāf (ق‍) – dziewiętnasta litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego, hebrajskiego. Odpowiada wartości numerycznej 100.

W

Mem — jest trzynastą literą alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego, hebrajskiego. W hebrajskim odpowiada dźwiękowi [], jak np. meszuga משוגע (szalony) lub jeladim ילדים (dzieci).

W

Nun – czternasta litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego i hebrajskiego. W hebrajskim odpowiada dźwiękowi [], jak np. lifnej לפני (przed) lub tejman תימן (Jemen).

W

Pismo jawi (جاوي), Jawi, Yawi – wariant pisma arabskiego używany historycznie do zapisywania języka malajskiego i innych spokrewnionych języków w regionie Azji Południowo-Wschodniej. Obecnie jest jednych z dwóch oficjalnych systemów pisma w sułtanacie Brunei i w Malezji. Funkcjonuje także w regionie Pattani w Tajlandii oraz w Kelantan w Malezji.

W

Pismo maghrebi – kursywna forma alfabetu arabskiego powstała pod silnym wpływem pisma kufickiego, używana w krajach Maghrebu oraz w średniowiecznej Andaluzji. Posiada kilka odmian.

W

Resz – dwudziesta litera alfabetów semickich, m.in. alfabetu fenickiego, alfabetu aramejskiego, alfabetu arabskiego, alfabetu hebrajskiego o wartości numerycznej 200. W hebrajskim odpowiada dźwiękowi [r], jak np. rechow (ulica) רחוב.

W

Shahmukhi – odmiana alfabetu arabskiego, oparta na perskiej formie nasta'liq i przystosowana do zapisu języka pendżabskiego w Pakistanie i północnych Indiach. Nazwa znaczy dosłownie „z ust króla (szacha)”. Pismo to jest używane głównie, choć nie wyłącznie, przez muzułmanów. Sikhowie w Indiach posługują się głównie pismem gurmukhi pochodzenia indyjskiego. Zawiera dodatkowe znaki diakrytyczne dla zapisu dźwięków niewystępujących w języku arabskim i perskim.Wygłosowe dźwięki ñ (ਞ), ng (ਙ), nh (ੰ/ં) zapisywane są za pomocą :ں : nun ghunna. Znak ے występuje tylko w wygłosie, służy do zapisu samogłosek e (ਏ) oraz æ (ਐ), w pozostałych pozycjach używa się litery ي.

W

Szekaste, chatt-e szekaste – odmiana pisma arabskiego, powszechnie używana do zapisu języka perskiego, jako pismo odręczne, a także jako jeden ze stylów kaligrafii perskiej. Wywodzi się z formy nasta'liq.

W

Szin – dwudziesta pierwsza litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, arabskiego, hebrajskiego. Odpowiada dźwiękowi s lub sz. W języku hebrajskim ש dodany jako prefiks oznacza spójnik że.

W

Tet – litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego, hebrajskiego.

W

Waw – litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego, hebrajskiego

W

Zajin zayn, zay — litera alfabetów semickich, m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego i hebrajskiego.