W

Augustin Bea – niemiecki duchowny katolicki, jezuita, kardynał, działacz ekumeniczny.

W

Dom Lambert Beauduin – belgijski benedyktyn, pionier ruchu liturgicznego i ekumenicznego.

W

Edward Idris Cassidy – australijski duchowny katolicki, dyplomata watykański, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

W

Thure Daniel Cederberg – szwedzki duchowny luterański, aktywista światowego ruchu ekumenicznego, działacz charytatywny, przyjaciel Polski.

W

Erich Geldbach – niemiecki teolog protestancki, specjalista w zakresie ekumenizmu, emerytowany profesor Uniwersytetu w Marburgu i Uniwersytetu w Bochum.

W

Helmut Hild – niemiecki pastor ewangelicki, zwierzchnik Kościoła Ewangelickiego Hesji i Nassau, działacz na rzecz pojednania niemiecko-polskiego. Doktor honoris causa Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.

W

Marek Kamiński – polski duchowny zielonoświątkowy, od roku 2008 biskup Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce, doktor nauk teologicznych.

W

Walter Kasper – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, biskup Rottenburga-Stuttgartu w latach 1989–1999, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał od 2001.

W

Kurt Koch – szwajcarski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup diecezjalny Bazylei w latach 1995–2010, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan od 2010, kardynał diakon od 2010.

W

Hans Küng – szwajcarski profesor teologii, duchowny rzymskokatolicki, pisarz i krytyk nauczania Kościoła katolickiego, zaangażowany w dziedzinie dialogu międzyreligijnego.

W

Philip Alford Potter – pastor dominicki, pastor Kościoła metodystów na Haiti (1950-1954), sekretarz wydziału młodzieży Światowej Rady Kościołów (1954-1960), przewodniczący Światowej Chrześcijańskiej Federacji Studenckiej (1960-1968), dyrektor komisji Światowej Misji Ewangelizacji Światowej Rady Kościołów (1967-1972), sekretarz generalny Światowej Rady Kościołów (1972-1984).

W

Paul Joseph Jean Poupard – francuski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii i historii, biskup pomocniczy Paryża w latach 1979–1980, wiceprzewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1980–1985, kardynał diakon w latach 1985–1996, przewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1985–1993, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury w latach 1988–2007, kardynał prezbiter od 1996, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego w latach 2006–2007.

W

Konrad Raiser – niemiecki teolog protestancki, duchowny luterański, profesor Uniwersytetu w Tybindze i Uniwersytetu Ruhry w Bochum, w latach 1993–2003 sekretarz generalny Światowej Rady Kościołów.

W

Brat Roger Schütz, właśc. Roger Louis Schütz-Marsauche – ewangelicki duchowny, założyciel wspólnoty z Taizé.

W

Lars Olof Jonathan (Nathan) Söderblom – szwedzki arcybiskup i teolog luterański, religioznawca, laureat pokojowej Nagrody Nobla.

W

Władimir Siergiejewicz Sołowjow – rosyjski myśliciel prawosławny, poeta, słowianofil i mesjanista, nazywany „filozofem wiecznej kobiecości”.

W

Desmond Mpilo Tutu – południowoafrykański biskup anglikański, zwierzchnik tamtejszego Kościoła, który wsławił się w latach 80. XX w. jako przeciwnik apartheidu. Tutu został pierwszym czarnoskórym arcybiskupem południowoafrykańskiego Kościoła anglikańskiego. W 1984 został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla.

W

Justin Welby – arcybiskup Canterbury, prymas całej Anglii, lord duchowny w Izbie Lordów oraz zwierzchnik światowej Wspólnoty Anglikańskiej.

W

Johannes Willebrands – holenderski duchowny katolicki, arcybiskup Utrechtu i prymas Holandii, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.