CnotaW
Cnota

Cnota – ugruntowana, stała etyczna dyspozycja człowieka gotowego posługiwać się swoimi władzami moralnymi – rozumem, wolą i zmysłami – do postaw i konkretnych czynów zgodnych z dobrem etycznym.

AretéW
Areté

Areté – tłumaczone jako cnota, dzielność lub doskonałość, jedno z podstawowych pojęć etycznych starożytnej Grecji. Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna.

ChciwośćW
Chciwość

Chciwość – jeden z siedmiu grzechów głównych, wymieniany jako drugi w kolejności.

Cnoty kardynalneW
Cnoty kardynalne

Cnoty kardynalne – pojęcie w chrześcijaństwie oznaczające cnoty ludzkie, które odgrywają kluczową rolę i dlatego nazywa się je cnotami „kardynalnymi”; wszystkie inne grupują się wokół nich.

Cnoty teologalneW
Cnoty teologalne

Cnoty teologalne; cnoty Boskie – pojęcie w teologii chrześcijańskiej oznaczające cnoty wlane: wiary, nadziei i miłości. Wymienia je św. Paweł m.in. w 1 Liście do Koryntian na zakończenie hymnu o miłości:

Etos rycerskiW
Etos rycerski

Etos rycerski – zespół wartości i zasad, wykształconych w kręgu średniowiecznej kultury rycerskiej, którymi powinien charakteryzować się idealny wojownik – w życiu i na wojnie. Pojęciu kodu lub etosu rycerskiego oraz tzw. cnót rycerskich stało się silnym składnikiem mentalności klas wyższych późnośredniowiecznych i nowożytnych społeczeństw europejskich. Podobne zjawiska możemy zaobserwować w wielu społeczeństwach z różnych kręgów kulturowych i epok, w których górną warstwę stanowili wojownicy lub grupy powołujący się na taką genealogię. Archetyp idealnego wojownika obecny jest także w wielu utworach literackich, przede wszystkim w eposach. Stąd oprócz etosu rycerzy średniowiecznych można wyróżnić m.in.: etos homerycki, etos spartański, etos samurajski (bushidō), czy współczesny etos wojskowy.

Etyka protestancka a duch kapitalizmuW
Etyka protestancka a duch kapitalizmu

Etyka protestancka a duch kapitalizmu – jedna z najważniejszych i najbardziej znanych publikacji niemieckiego socjologa, Maxa Webera. Ukazała się w latach 1904–1905.

GłupotaW
Głupota

Głupota – niedostatek rozumu przejawiający się brakiem bystrości, nieumiejętnością rozpoznawania istoty rzeczy, związków przyczynowo-skutkowych, przewidywania i kojarzenia. Charakteryzuje się pychą, śmiałością, podejrzliwością, niskim lub nieistniejącym samokrytycyzmem, niezdolnością do zdziwienia, dążnością do ekspansji.

Honor (etyka)W
Honor (etyka)

Honor – pojęcie dotyczące moralności i obyczajowości. Występuje w skali jednostkowej i społecznej w określonym czasie i na określonym terytorium.

LenistwoW
Lenistwo

Lenistwo – stan ducha, powodujący zaniechanie jakiegoś wymaganego działania lub działań i powodujący przedłużenie czasu wypoczynku pasywnego ponad uznane w danej chwili i dziedzinie normy.

ŁakomstwoW
Łakomstwo

Łakomstwo, obżarstwo czy też nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu − jeden z siedmiu grzechów głównych w chrześcijaństwie, polegający na pochłanianiu większej ilości pokarmów i napoju niż osoba potrzebuje do swego życia.

MądrośćW
Mądrość

Mądrość w najwęższym znaczeniu to umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, które w dłuższej perspektywie przynoszą pozytywne rezultaty. W innym ujęciu można powiedzieć, że mądrość to umiejętność praktycznego wykorzystywania posiadanej wiedzy i doświadczenia.

MiłosierdzieW
Miłosierdzie

Miłosierdzie – aktywna forma współczucia, wyrażająca się w konkretnym działaniu, polegającym na bezinteresownej pomocy. Samo współczucie, nie przekładające się na działanie, miłosierdziem jeszcze nie jest.

Miłość (chrześcijaństwo)W
Miłość (chrześcijaństwo)

Miłość – pragnienie dobra. Podstawowe źródło szczęścia człowieka. Wypływa z miłości Boga, będąc darem darmo otrzymanym. Ma swoją kontynuację w miłości bliźniego, tworząc wspólnotę. Obejmuje wszystkich ludzi, szczególnie biednych materialnie i duchowo, a także nieprzyjaciół. Stanowi wolną decyzję duszy rozumnej - jest więc możliwa wyłącznie między osobami. Stanowi najwyższą z cnót teologalnych. Definiowana jest jako pełnienie woli Bożej. Ostatecznie to sam Bóg jest miłością. Jeden z owoców Ducha Świętego.

Nieczystość seksualnaW
Nieczystość seksualna

Nieczystość seksualna – termin używany w religiach, między innymi monoteistycznych jak judaizm i islam, na określenie stanu braku świętości rytualnej z powodu podjęcia pożycia seksualnego, a u kobiet także z powodu menstruacji. Drugie znaczenie tego terminu, również religijne, dotyczy postaw naruszających zasady etyczne – uznawane przez daną religię – w odniesieniu do pożycia seksualnego.

PruderiaW
Pruderia

Pruderia – pochodzące z języka francuskiego określenie fałszywej skromności lub przesadnej i udawanej wstydliwości. Pruderia najczęściej dotyczy seksualności.

PychaW
Pycha

Pycha – pojęcie i postawa człowieka, charakteryzująca się nadmierną wiarą we własną wartość i możliwości, a także wyniosłością. Człowiek pyszny ma nadmiernie wysoką samoocenę oraz mniemanie o sobie. Gdy jest wyniosły, towarzyszy mu zazwyczaj agresja.

SprawiedliwośćW
Sprawiedliwość

Sprawiedliwość – "uczciwe, prawe postępowanie". Jedno z podstawowych pojęć etycznych i prawnych, oznaczające cechę przypisywaną jednostkom, działaniom czy instytucjom społecznym, wiązaną najczęściej z odpowiednim rozdziałem dóbr lub bezstronnością.

UczciwośćW
Uczciwość

Uczciwość, prawość – cecha ludzka, polegająca w relacjach społecznych na wywiązywaniu się z danego słowa oraz przestrzeganiu reguł społecznych, nawet gdy inni tego nie widzą lub nie oczekują.