WAntoine Thomson d’Abbadie – francuski podróżnik, badacz i uczony. Założyciel misji katolickiej wśród plemion Galla, żarliwy katolik.
WJean Joseph Marie Amiot, znany także jako Qian Deming – francuski uczony, jezuita i misjonarz. Oprócz pracy misyjnej zajmował się badaniem kultury chińskiej i osiągnięć naukowych Chińczyków. Napisał na ten temat kilka prac.
WCharles Adrien Casimir Barbier de Meynard – francuski językoznawca orientalista.
WLudwik Lucjan Bonaparte – francuski książę i lingwista.
WMichel Jules Alfred Bréal – lingwista francuski, twórca semantyki.
WLouis Couturat – francuski logik, matematyk, filozof oraz językoznawca. Znany m.in. z kontrybucji do języka Ido.
WMaurice Delafosse – francuski administrator kolonii afrykańskich, afrykanista i etnolog, lektor języków obcych. Jego dorobek obejmuje prace poświęcone problematyce kolonializmu w Afryce i historii kontynentu afrykańskiego. Jest także autorem publikacji z zakresu językoznawstwa.
WGeorges Dumézil – francuski filolog, komparatysta, mitograf, autor hipotezy o trzech funkcjach klas społecznych.
WAlexandre François – francuski językoznawca, specjalizujący się w zagrożonych językach Melanezji.
WVictor Henry – francuski językoznawca. W Antonomiach językowych poddał krytyce założenia dziewiętnastowiecznego językoznawstwa historyczno-porównawczego. W Języku marsjańskim analizował przypadek glosolalii u Hélène Smith, którym interesowali się także Ferdinand de Saussure i Théodore Flournoy. Badał także język bretoński.
WSimon-Jude Honnorat – francuski przyrodnik i leksykograf.
WJulia Kristeva – bułgarsko-francuska językoznawczyni, psychoanalityczka i filozofka.
WJean Lanher – francuski językoznawca, specjalista dialektolog, emerytowany profesor uniwersytetu Nancy-II. Należał do Académie de Stanislas. Był kawalerem Orderu Legii Honorowej. Wydał między innymi, jako autor lub współautor, Chartes en langue française antérieures à 1271 conservées dans le département des Vosges(1975), Atlas linguistique et ethnographique de la Lorraine romane (1979), Les Contes de Fraimbois (1973), Au fil des mois : dictons de Lorraine (1985-1989), Dictionnaire du français régional de Lorraine (1990), Dom Loupvent : récit d'un voyageur lorrain en Terre Sainte au XVIe siècle (2007).
WAndré Martinet [wymowa: andre maʀtinɛ] – francuski językoznawca, w latach 1946–1948 dyrektor działu badań lingwistycznych International Auxiliary Language Association i jeden z ojców języka interlingua. Zwolennik tendencji naturalistycznej w językach planowych, miał jednak nieco odmienne zapatrywania na rolę i ostateczną postać języka międzynarodowego niż Alexander Gode.
WSalomon Munk – francuski językoznawca i orientalista.
WFrançois Just Marie Raynouard – francuski historyk, językoznawca i dramaturg.
WBoris Vildé – lingwista i etnolog w paryskim Muzeum Człowieka, jeden z pierwszych organizatorów francuskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej. Współzałożyciel działającej od sierpnia 1940 organizacji o nazwie Narodowy Komitet Ocalenia Publicznego, znanej dziś jako "grupa z Muzeum Człowieka". W marcu 1941 został aresztowany razem z wieloma członkami grupy i stracony w lutym 1942 w forcie Mont Valérien.
WGaston Waringhien – francuski lingwista, tłumacz, leksykograf i esperantysta.
WRyszard Zuber – francuski językoznawca i logik.