
Dietrich Bonhoeffer, Dieter Bonhoeffer – niemiecki duchowny ewangelicki, teolog i działacz antynazistowski. Po nieudanym zamachu na Hitlera z dnia 20 lipca 1944 wraz z innymi działaczami ruchu oporu uwięziony i po procesie przed trybunałem doraźnym stracony na dwa tygodnie przed wyzwoleniem obozu KL Flossenbürg przez Amerykanów.

Juliusz Bursche – polski duchowny ewangelicki, doktor teologii, działacz niepodległościowy, superintendent generalny Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Królestwie Polskim, wybrany na biskupa Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Polski męczennik z okresu II wojny światowej, zamordowany przez funkcjonariuszy hitlerowskich Niemiec.

Jean Calas – kupiec pochodzący z Tuluzy we Francji; torturowany i skazany na karę śmierci za rzekome morderstwo swojego syna, pośmiertnie uznany za niewinnego. Calas był kalwinistą, co w katolickiej Francji wzbudziło podejrzenia co do motywów wydania wyroku. Dla Francuzów stał się symbolem ofiar religijnej nietolerancji razem z François-Jeanem de la Barrem oraz Pierre’m-Paulem Sirvenem.

Thomas Cranmer – przywódca reformy anglikańskiej i arcybiskup Canterbury za panowania Henryka VIII Tudora, Edwarda VI Tudora i przez krótki czas królowej Marii I Tudor, z rozkazu której został stracony.

Mary Barret Dyer – krzewicielka wyznania kwakrów, dysydentka wobec purytańskiego Kościoła państwowego w Nowej Anglii.

Hieronim z Pragi − czeski teolog, zwolennik husytyzmu i wiklefyzmu, bohater wiary Kościołów protestanckich.

Jan Hus – czeski duchowny i bohater narodowy, filozof, reformator Kościoła, prekursor protestantyzmu, rektor Uniwersytetu Praskiego. Działalność Husa, inspirowana myślą Johna Wycliffe’a, była zapowiedzią podobnego wystąpienia Marcina Lutra sto lat później.

Hugh Latimer – angielski duchowny, reformator, biskup Kościoła Anglii, kapelan króla Edwarda VI, jeden z trzech męczenników oksfordzkich spalonych żywcem na stosie w okresie rekatolicyzacji Królestwa Anglii prowadzonej za panowania królowej Marii, męczennik Kościoła anglikańskiego.

Manche Masemola – protestancka męczennica wywodząca się z południowoafrykańskiego plemienia Pedi. Swoje życie spędziła w niewielkiej wiosce Marishane nieopodal miasta Polokwane w RPA.

Męczennicy królowej Marii − grupa około 300 protestantów straconych za wiarę w okresie rekatolicyzacji Królestwa Anglii za panowania królowej Marii I Tudor.

Kaj Harald Leininger Munk – duński dramatopisarz oraz pastor Kościoła luterańskiego. Zamordowany przez Gestapo.

Aonio Paleario – włoski działacz reformacyjny, teolog luterański, pisarz, skazany na śmierć przez Inkwizycję.

Nicholas Ridley – biskup anglikański, reformator i odnowiciel Kościoła. Spalony żywcem na stosie razem z biskupem Hugh Latimerem w okresie rekatolicyzacji Królestwa Anglii, jeden z męczenników królowej Marii.

Jean-François de La Rocque de Roberval – francuski podróżnik.

Jan Godfryd Roesner, Johann Gottfried Roesner, także Rösner – burmistrz Torunia, kupiec, czołowa postać tzw. tumultu toruńskiego.

John Rogers – duchowny anglikański, wydawca i komentator Biblii, pierwszy męczennik protestancki w okresie rekatolicyzacji Anglii za panowania królowej Marii Tudor.

Paul Schneider – niemiecki pastor i teolog ewangelicki, pierwszy duchowny protestancki stracony za sprzeciw wobec nazizmu.

William Tyndale – uczony, tłumacz, autor i reformator protestancki, pierwszy nowożytny tłumacz Biblii na język angielski z języków oryginalnych: hebrajskiego i greckiego.

(Georg) Friedrich Weißler – niemiecki prawnik pochodzenia żydowskiego należący do ewangelickiego ruchu oporu przeciw nazizmowi skupionego w ewangelickim Kościele Wyznającym. Wspominany jako męczennik w Kościele ewangelickim.