
Szlak handlowy droga, czy też sieć dróg, regularnie wykorzystywana przez kupców, łącząca różne ośrodki handlu i produkcji.

Szlak bursztynowy – szlak handlowy między europejskimi krajami basenu Morza Śródziemnego a ziemiami leżącymi na południowym wybrzeżu Morza Bałtyckiego. W znaczeniu węższym jest to przebieg tras zorganizowanych wypraw po bursztyn, nasilonych od I wieku n.e.

Czarny szlak – jeden z trzech głównych szlaków, którymi Tatarzy najeżdżali ziemie Rzeczypospolitej. Nazwa szlaku wzięła się od czarnych śladów jakie Tatarzy zostawiali na ukraińskich czarnoziemach lub od Czarnego Lasu, skąd Tatarzy wyruszali.

Czeska Droga – średniowieczna droga handlowa łącząca Pragę z węgierską Budą. Była częścią dłuższej drogi, biegnącej od Atlantyku do Bosforu. Większa jej część położona była na terenie dzisiejszej zachodniej Słowacji.

Droga Królewska – trakt, który umożliwiał połączenie centrum Persji z rejonami graniczącymi ze światem greckim. Z tego też względu droga miała duże znaczenie gospodarcze, handlowe i militarne.

Dzika Droga – przez ponad pięćdziesiąt lat główny szlak, którym podróżowali kupcy i osadnicy ze wschodnich stanów USA do Kentucky. W 1775 roku Daniel Boone wytyczył ten szlak na zlecenie Transylvania Company z Fort Chiswell w Wirginii przez przełęcz Cumberland w głąb terytorium Kentucky. W okresie późniejszym droga została przedłużona, przechodząc w indiańskie szlaki wiodące do wodospadów Ohio i Louisville. Dzika Droga była wąska i nieutwardzona, dostępna jedynie dla pieszych i konnych wędrowców. Jednak mimo trudności była wykorzystywana przez tysiące podróżnych. W 1792 roku legislatura nowego stanu Kentucky zdecydowała się na poprawienie drogi. W 1796 roku nowa, szersza droga została udostępniona dla pojazdów dwuśladowych. Zainteresowanie nią zmniejszyło się po 1818, a porzucona została około 1840 roku, gdy zastąpiły ją nowocześniejsze drogi międzystanowe.

Jedwabny Szlak – dawna droga handlowa łącząca Chiny z Bliskim Wschodem i Europą. Szlak miał długość ok. 12 tys. km i był wykorzystywany od III wieku p.n.e. do XVII wieku n.e., kiedy to przestał mieć znaczenie na skutek odkrycia drogi morskiej do Chin. Znaczenie szlaku zmalało w VI wieku n.e., ze względu na napływ ludów tureckich do Azji Środkowej.

Szlak kadzidlany – starożytna sieć szlaków handlowych, która prowadziła z południa Półwyspu Arabskiego ku wybrzeżom Morza Śródziemnego. Szlakami tymi transportowano wonności produkowane z żywicy kadzidłowców.

Szlak kuczmański – szlak handlowy i militarny na południowo-wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej, środkowe odgałęzienie Czarnego szlaku.

Szlak murawski – stary szlak handlowy i wojskowy, jeden z kilku stałych szlaków napadów Tatarów Krymskich na Księstwo Moskiewskie.

Szlak od Waregów do Greków, wielka droga od Normanów do Grecji lub szlak wschodni – szlak handlowy łączący we wczesnym średniowieczu Skandynawię z Konstantynopolem i Bliskim Wschodem za pośrednictwem sieci rzek. Odkryty i wykorzystywany przez wikińskich Waregów, służył zarówno wyprawom handlowym, jak i łupieżczym. Efektem istnienia szlaku było powstanie w IX wieku Rusi.

Radanici lub rodanici – określenie kupców, głównie żydowskich, którzy we wczesnym średniowieczu pośredniczyli w handlu między Europą zachodnią a Bliskim i Dalekim Wschodem oraz między krajami chrześcijańskimi i pogańskimi a światem islamu.

Stara Praska Droga - "Czeska ścieżka", średniowieczny szlak handlowy i komunikacyjny między Łużycami Górnymi a Pragą.

Druga (II) Galicyjska Szosa Handlowa (Handlowo-Pocztowa), też drugi trakt cesarski, potocznie trakt podkarpacki – galicyjski cesarski trakt drogowy, budowany od 1818 do 1823, względnie do lat 30. XIX wieku przez Cesarstwo Austrii.

Trakt syberyjski – utworzony w XVIII wieku lądowy szlak transportowy, łączący europejską część Imperium Rosyjskiego z Syberią i Chinami.

Pierwsza Galicyjska Szosa Pocztowo-Handlowa, zwyczajowo trakt środkowogalicyjski, trakt wiedeński, trakt/gościniec cesarski – galicyjski cesarski trakt drogowy, budowany od 1780 do 1785 przez habsburską Austrię o długości 54 pocztowych mil austriackich.

Transatlantycki handel niewolnikami – element światowego handlu, prowadzonego w basenie Oceanu Atlantyckiego od XV do XIX wieku, tzw. handlu trójkątnego, którego istotą był transport:wyrobów szybko rozwijającego się przemysłu z Europy do Afryki, siły roboczej z Afryki do Ameryki produktów wytworzonych na plantacjach oraz surowców z Ameryki do Europy.

Vía de la Plata – starożytny rzymski szlak komunikacyjny i pielgrzymkowy leżący na zachodzie Hiszpanii, który łączy Méridę i Astorgę.

Via Maris – ważny strategicznie starożytny szlak handlowy, który łączył Afrykę Północną z krajami Lewantu na północy i był jednym z głównych traktów w starożytnej Palestynie. Nazwa Via Maris była używana od czasów rzymskich, lecz w źródłach nie występowała łącznie z opisami przebiegu trasy. Szlak został powiązany z nazwą Via Maris dopiero w początku XX wieku. W czasach antycznych trasa bywała także określana jako droga nadbrzeżna lub droga Filistynów. Współczesna identyfikacja szlaku i jego dokładnego przebiegu jest trudna.

Wielki Gościniec Litewski – jeden z najważniejszych lądowych traktów handlowych Rzeczypospolitej, zwany też w XVIII wieku "Wielkim traktem pocztowym".