WRené Louis de Voyer de Paulmy d’Argenson – francuski polityk i myśliciel polityczny.
WFrançois Noël Babeuf – radykalny polityk francuski z okresu rewolucji francuskiej.
WAnselme Bellegarrigue – francuski publicysta, pisarz, redaktor oraz działacz anarchistyczny. Autor opublikowanego w 1850 Manifestu anarchistycznego, uznawanego za pierwszy na świecie manifest anarchistyczny.
WLouis Gabriel Ambroise de Bonald – francuski filozof i publicysta, teoretyk nauki o państwie, zwolennik monarchii teokratycznej. Jeden z głównych przedstawicieli tradycjonalizmu, rojalista i przeciwnik filozofii oświecenia.
WJacques-Bénigne Bossuet – francuski duchowny katolicki, biskup, teolog, wychowawca i nadworny kaznodzieja Ludwika XIV, a także wpływowy myśliciel polityczny, według którego najlepszym i najbardziej naturalnym ustrojem miała być monarchia absolutna; członek Akademii Francuskiej.
WVictor Considerant, francuski utopijny socjalista.
WHenri Benjamin Constant de Rebecque – szwajcarski pisarz francuskiego pochodzenia, filozof i działacz polityczny stronnictwa liberalnego we Francji od czasów Dyrektoriatu do Restauracji Burbonów. Uchodzi za jednego z ojców liberalizmu.
W
WChantal Delsol – profesor filozofii politycznej, dyrektorka Ośrodka Studiów Europejskich na Uniwersytecie Marne-la-Vallée w Paryżu. Określa się jako liberalna neokonserwatystka.
WAlain Finkielkraut – francuski pisarz, filozof i eseista. Od 10 kwietnia 2014 członek Académie française.
WPaul Michel Foucault – francuski filozof, historyk i socjolog. W latach 1970–1984 zasiadał w Collège de France na specjalnie stworzonej dla niego katedrze „Historia systemów myślenia”. Uznany przez The Times Higher Education Guide za najczęściej cytowanego autora w naukach humanistycznych w pierwszej dekadzie XXI wieku.
WCharles Fourier – francuski socjalista utopijny. Uważany za twórcę terminu feminizm, którego użył po raz pierwszy w 1837 roku, a już na początku 1808 twierdził, iż rozszerzenie praw kobiet jest jedną z głównych zasad postępu społecznego. Fourier zainspirował utworzenie utopijnej wspólnoty nazywanej La Reunion, znajdującej się w okolicach dzisiejszego Dallas (Teksas), jak również kilku innych znajdujących się na terenie USA, takich jak North American Phalanx (NAP).
WJean-Baptiste André Godin – francuski przemysłowiec i pisarz, twórca teorii politycznych i eksperymentów społecznych.
WJames Guillaume – działacz szwajcarskiego i francuskiego ruchu anarchistycznego; członek Rady Generalnej I Międzynarodówki; współtwórca anarchistycznej Federacji Jurajskiej.
WJean Léon Jaurès – francuski przywódca socjalistyczny, zamordowany przez francuskiego nacjonalistę.
WHugues-Félicité-Robert de Lamennais – ksiądz, ideolog oraz pisarz.
WEmmanuel-Louis-Henri de Launay, comte d'Antraigues – francuski myśliciel polityczny i agent rządowy. Głosił poglądy zbliżone do tych jakie głosił zmarły w 1722 roku Henri de Boulainvillers i inni neofeudałowie francuscy będąc zwolennikiem prymatu szlachty w społeczeństwie francuskim. D'Antraigues, który znał osobiście Rousseau był zdania, że absolutyzm władzy zabija wolność. Jego Wspomnienie o Stanach Generalnych było uważane za „biblię arystokracji". Te poglądy ściągnęły na niego gromy zwolenników absolutyzmu oświeconego min. Voltaire'a. Podczas rewolucji współpracował z żyrondystami i jakobinami. Dopiero śmierć króla na gilotynie w 1793 roku osłabiła jego antyabsolutystyczny zapał. Odtąd był zwolennikiem Monarchii absolutnej i kontrrewolucjonistą. Do końca życia przebywał na emigracji intrygując ze wszystkimi wrogami Francji.
WBernard-Henri Lévy – francuski filozof, pisarz i scenarzysta filmowy.
WAlbert Libertad, właśc. Joseph Albert – francuski pisarz i działacz anarchoindywidualistyczny. Założyciel i redaktor gazety L'Anarchie.
WRirette Maîtrejean, właśc. Anna Henriette Estorges – francuska myślicielka i działaczka anarchoindywidualistyczna oraz anarchofeministyczna.
WLouis-Sébastien Mercier – francuski powieściopisarz, poeta, publicysta, dramaturg epoki oświecenia.
WMonteskiusz, właśc. Charles Louis de Secondat, baron de La Brède et de Montesquieu – francuski filozof, prawnik, wolnomularz i pisarz doby Oświecenia, członek zagraniczny Akademii Stanisława w Nancy od 1751 roku.
WAndré Morellet – francuski ekonomista, pamiętnikarz i filozof.
WÉtienne-Gabriel Morelly – francuski filozof, przedstawiciel komunizmu utopijnego.
WNeofeudałowie francuscy - grupa konserwatywnych i elitarystycznych myślicieli szlacheckiego pochodzenia głosząca w XVIII wieku potrzebę przywrócenia przewodniej roli szlachty w społeczeństwie francuskim, zagrożonej przez królewską centralizację administracji i absolutyzm władzy, których wpływ zrównywał społeczeństwo. Najważniejszym z neofeudałów francuskich był Henri de Boulainvilliers (1658-1722). Neofeudałowie francuscy walczący z centralizmem i egalitaryzmem Burbonów, lecz nie dostrzegający zwykle zagrożenia ze strony filozofów takich jak Voltaire czy bardziej radykalnych (Rousseau), którzy ostatecznie ich zniszczyli, niektórzy z neofeudałów jak Emmanuel-Louis-Henri de Launay, hrabia d’Antraigues chwalili nawet Rousseau za jego ataki na absolutystów.
WCharles Palissot de Montenoy – lotaryńsko-francuski dramaturg o konserwatywnych poglądach, przeciwnik parti philosophique, a zwłaszcza Diderota.
WPierre-Joseph Proudhon – francuski polityk, ekonomista, socjolog i dziennikarz. Uważany za ojca anarchizmu, jako pierwszy proponowany przez siebie system nazwał anarchią a siebie samego anarchistą . Stworzył podwaliny pod anarchistyczny indywidualizm, gwałtownie atakował państwo, Kościół oraz system kapitalistyczny.
WÉlisée Reclus – francuski geograf; działacz anarchistyczny.
WJean-Jacques Rousseau – genewski pisarz tworzący w języku francuskim, filozof, pedagog, teoretyk muzyki.
WHenri de Saint-Simon – francuski historyk, filozof, ekonomista, wolnomularz, industrialista i socjalista utopijny.
WGeorges Eugene Sorel – francuski myśliciel społeczny, socjolog, początkowo zwolennik syndykalizmu, następnie teoretyk narodowego syndykalizmu.
WMadame de Staël, właściwie Anne-Louise Germaine Necker, baronowa de Staël von Holstein, znana również jako Germaine de Staël – powieściopisarka, filozofka genewska i publicystka francuska pochodząca z francuskojęzycznej części Szwajcarii. Jej zawdzięcza się rozpowszechnienie pojęcia romantyzmu . W czasie banicji przez Napoleona skupiła wokół siebie w szwajcarskim pałacu Coppet nad jeziorem genewskim krąg międzynarodowy intelektualistów, określany obecnie mianem „Grupy z Coppet", któremu przewodziła przez 15 lat, (1803-1817). Grupa ta była jednym z najważniejszych ośrodków wymiany myśli i tworzenia idei w ówczesnej Europie. Jest uważana za proto-feministkę.
WBernard Stiegler – francuski filozof, był dyrektorem Instytutu Badań i Innowacji, który założył w 2006 przy Centre Georges-Pompidou. Stał również na czele stowarzyszenia Ars Industrialis, międzynarodowej grupy refleksji, którą powołał w 2005. Jeden z najważniejszych przedstawicieli nowej filozofii francuskiej, który w centrum swojej refleksji umieścił technikę. Jego najbardziej znaną pracą jest tryptyk La technique et le temps [Technika i czas], składający się z tomów: La Faute d’Épiméthée [Wina Epimeteusza], La Désorientation [Dezorientacja] oraz Le Temps du cinéma et la question du mal-être [Czas kina a kwestia nieszczęśliwości]
WAlexis Henri Charles Clérelde, wicehrabia de Tocqueville – francuski myśliciel polityczny, socjolog, polityk, od 3 czerwca do 31 października 1849 minister spraw zagranicznych II Republiki. Po zamachu stanu w 1851 krytyk Napoleona III i II Cesarstwa.
WVoltaire, pol. Wolter, właśc. François-Marie Arouet – francuski pisarz epoki oświecenia, filozof, historyk i publicysta. Tworzył satyry, powieści, dramaty oraz „Listy”.