WMichele Amari – włoski polityk, historyk i arabista. Minister edukacji, organizował studia orientalistyczne i znacząco przyczynił się do poznania muzułmańskiej Sycylii.
WMassimo Taparelli, markiz d’Azeglio – włoski polityk, pisarz, historyk i malarz, zasłużony działacz na rzecz niepodległości Włoch, 1850–1852 premier Królestwa Sardynii w rządzie Wiktora Emanuela II, potem minister spraw zagranicznych, autor powieści historycznych, pamiętników i pism politycznych. Nauczyciel Humberta I, króla Włoch w latach 1878–1900.OdznaczeniaWielka Wstęga Orderu Świętych Maurycego i Łazarza Order Sabaudzki Cywilny Oficer Orderu Sabaudzkiego Wojskowego Krzyż Wielki Orderu Świętego Józefa Wielka Wstęga Orderu Leopolda Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Krzyż Wielki Orderu Vila Viçosa Krzyż Wielki Orderu Lwa Niderlandzkiego Krzyż Wielki Orderu Karola III
WCezary Baroniusz, Cesare Baronio – Sługa Boży Kościoła katolickiego, kardynał włoski, historyk i hagiograf.
WGian Pietro Bellori, – włoski malarz i antykwariusz, najbardziej znany jako biograf XVII wiecznych malarzy, porównywany do Giorgia Vasariego.
WPietro Bembo – wenecki kardynał i humanista renesansowy; filolog, poeta i historyk.
WBartolomeo Borghesi, hrabia, włoski badacz starożytności, specjalizujący się w numizmatyce i epigrafice rzymskiej.
WStefano Borgia – włoski kardynał, historyk, dyplomata, bibliofil, kolekcjoner rękopisów i autor książek.
WGiovanni Botero – włoski historyk i pisarz polityczny epoki kontrreformacji. Autor geografii powszechnej, w której znalazł się pierwszy opis statystyczny Polski. Giovanni Botero w swej książce Della Ragion di Stato z 1589 roku, w której pojawia się po raz pierwszy wyrażenie: "racja stanu", które na grunt francuski przejmie Cardin Le Bret (1558-1665).
WGianfrancesco Poggio Bracciolini – włoski humanista i historyk.
WLeonardo Bruni, zwany też Leonardo Aretino – humanista włoski, historyk, pionier historiografii renesansowej, polityk, dyplomata.
WEva Cantarella – włoska filolog klasyczna, historyk.
WCesare Cantù, włoski pisarz i historyk,. Był działaczem risorgimento i uczestnikiem konspiracji młodych Włoch. W roku 1828 napisał opowieść poetycką „Algiso”, później w roku 1838 wydał powieść „Margherita Posterla”. Znaczenie swe zawdzięcza jednak głównie książkom dla ludu i młodzieży, dziełom historycznym i rozprawom literackim: "Soria universale" (1838-1847) i "Storia deg'i Italiani" (1854).
WGiampaolo Vittorio D’Andrea – włoski polityk, historyk, nauczyciel akademicki i samorządowiec, parlamentarzysta krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego IV kadencji, podsekretarz stanu w kilku rządach.
WGaetano De Sanctis – włoski historyk, specjalista z zakresu historii antycznej, senator dożywotni.
WCarlo Giovanni Maria Denina – włoski filolog i historyk.
WEmanuela Trevisan-Semi – włoska historyczka i antropolog.
WDaniele Farlati – włoski jezuita i historyk chrześcijaństwa.
WEmma Fattorini – włoska pisarka i historyk, specjalizująca się w historii Kościoła katolickiego i etyce, a także profesor uniwersytecki i senator.
WGuglielmo Ferrero – włoski pisarz i historyk, interesujący się psychologią i socjologią.
WGiuseppe Galasso – włoski historyk, nauczyciel akademicki i polityk, deputowany, podsekretarz stanu.
WPietro Giannone – włoski prawnik, historyk i filozof, pionier włoskiego oświecenia.
WPaolo Giovio – włoski historyk, biskup Nocery.
WAlessandro Guagnini – polski historyk, żołnierz i dziejopis pochodzenia włoskiego.
WRoberto Gualtieri – włoski polityk, historyk, nauczyciel akademicki, poseł do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji, deputowany krajowy, od 2019 minister gospodarki i finansów.
WFrancesco Guicciardini – polityk i historyk urodzony we Florencji.
WNiccolò di Bernardo dei Machiavelli – prawnik, filozof, pisarz społeczny i polityczny, historyk i dyplomata florencki, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli renesansowej myśli politycznej. Napisał traktat o sprawowaniu władzy pt. Książę, który sprawił, że od jego nazwiska powstał termin makiawelizm. Opisywał funkcjonowanie zarówno republik, jak i królestw. W 1559 jego pisma znalazły się na kościelnym indeksie ksiąg zakazanych.
WRaffaello Maffei OSM – włoski humanista, teolog i historyk. Członek zgromadzenia zakonnego serwitów.
WGiovanni Morelli, włoski historyk i krytyk sztuki. Twórca metody atrybucji dzieł sztuki poprzez analizę detali, charakterystycznych dla twórczości danego artysty. Był również jednym z inicjatorów ochrony dzieł sztuki.
WLudovico Antonio Muratori – włoski uczony humanista, historyk pisarz i filozof XVIII wieku.
WPaweł Diakon – mnich benedyktyński z klasztoru na Monte Cassino, poeta, kronikarz, autor m.in. Historii Longobardów.
WCarlo Pisacane – włoski historyk i polityk, naczelny dowódca sztabu armii Republiki Rzymskiej w 1849, autor La guerra combattata in Italia negli anni 1848–49.
WBartolomeo Platina, właśc. Bartolomeo Sacchi – włoski żołnierz, pisarz i bibliotekarz Biblioteki Watykańskiej.
WGaetano Quagliariello – włoski historyk, publicysta, wykładowca akademicki i polityk, senator, od 2013 do 2014 minister ds. reformy instytucjonalnej w rządzie Enrica Letty.
WAndrea Riccardi – włoski historyk, wykładowca akademicki, założyciel Wspólnoty Sant’Egidio. Od 2011 do 2013 minister współpracy społecznej krajowej i międzynarodowej w rządzie Mario Montiego.
WAndrea Romano – włoski historyk, wykładowca akademicki i dziennikarz, deputowany.
WPasquale Villari – historyk włoski, brał udział w rewolucji 1848, profesor w Pizie i Florencji, w 1884 mianowany senatorem, minister oświaty w latach 1891-1892, napisał m.in.: „La storia di Girolamo Savonarola e de' suoi tempi”, „L'Italia, la civiltà latina e la civiltà germanica: Osservazioni storiche” (1861), „Niccolò Machiavelli e i suoi tempi”, „Le invasioni barbariche in Italia” (1900).
WOrtensio Zecchino – włoski prawnik, historyk i polityk, wykładowca akademicki, minister szkolnictwa wyższego, senator i eurodeputowany.