58 Zmarli w 1797

Agha Mohammad Chan Kadżar był szachem Persji, pierwszym z dynastii Kadżarów.

Jeffery Amherst – oficer armii brytyjskiej, który wsławił się udziałem w wielu wojnach swojej doby.

François Noël Babeuf – radykalny polityk francuski z okresu rewolucji francuskiej.

Andreas Peter Bernstorff – duński mąż stanu i polityk, z rodu Bernstorff. Odznaczony Orderem Słonia w 1776 roku

Josina Boetzelaer – holenderska kompozytorka. Wiadomo, ze komponowała w stylu klasycyzmu, lecz nie zachowało się prawie żadne z jej dzieł. Był to dość częsty los dzieł kompozytorów-kobiet tworzących przed 1800 rokiem.

Carter Braxton – amerykański polityk i mąż stanu.

Elżbieta Krystyna z Brunszwiku-Wolfenbüttel-Bevern – królowa Prus.

Franciszek Bukaty herbu Pomian – polski dyplomata czasów stanisławowskich, szambelan królewski, wolnomularz, w 1792 odznaczony Orderem Orła Białego, chargé d’affaires Rzeczypospolitej w Królestwie Wielkiej Brytanii w latach 1775-1777 i 1788-1789, minister rezydent Rzeczypospolitej w Królestwie Wielkiej Brytanii w 1777 roku, minister pełnomocny Rzeczypospolitej w Królestwie Wielkiej Brytanii w 1787 roku i w latach 1793-1795, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Londynie w 1792 roku

Edmund Burke – irlandzki filozof i polityk, twórca nowoczesnego konserwatyzmu, krytyk rewolucji francuskiej, wolnomularz.

Charles FitzRoy, 1. baron Southampton, brytyjski arystokrata, wojskowy i polityk, młodszy syn lorda Augustusa FitzRoya i Elisabeth Cosby, córki Williama Cosby’ego, gubernatora Nowego Jorku. Jego starszym bratem był premier Wielkiej Brytanii Augustus FitzRoy, 3. książę Grafton.

Johann Friedrich Doles starszy – niemiecki kompozytor, kantor i organista.

Dudul Dordże, trzynasty Karmapa.

Piotr Dufour – z pochodzenia Francuz, drukarz i księgarz, dyrektor drukarni Szkoły Rycerskiej.

Ignacy Józef Działyński herbu Ogończyk – działacz patriotyczny, generał walczący podczas insurekcji kościuszkowskiej, właściciel dóbr ziemskich: Złotowa, Działynia, Konarzewa, Dobrzynia, Sokołowa, Białkowa, Dulska, Kijaszkowa.

Olaudah Equiano, znany także jako Gustaw Vassa, należał do najważniejszych afrykańskich przedstawicieli w brytyjskiej dyskusji na temat zniesienia handlu niewolnikami. Pochodził z plemienia Igbo, które zamieszkuje obecnie terytorium Nigerii. Autobiografia Equiano przedstawiała koszmarny los niewolników i w ten sposób skłoniła brytyjskich ustawodawców do wprowadzenia zakazu handlu niewolnikami w roku 1807, na mocy Aktu o Handlu Niewolnikami. W młodości Equiano był niewolnikiem. Po wyzwoleniu pracował jako żeglarz, kupiec oraz odkrywca w Południowej Ameryce, na Karaibach, w Arktyce, koloniach amerykańskich oraz w Wielkiej Brytanii.

Fryderyk Erdmann z Anhaltu-Köthen herbu własnego – książę Anhaltu-Köthen-Pless 1755–1797, książę pszczyński w latach 1765–1797, budowniczy pierwszych na Górnym Śląsku kopalń węgla kamiennego, hut szkła i cynku oraz manufaktury sukienniczej w Pszczynie.

Fryderyk Eugeniusz Wirtemberski – książę wirtemberski.

Fryderyk Wilhelm II, niem. Friedrich Wilhelm II von Hohenzollern – król pruski i elektor brandenburski od 1786 jako bratanek i następca Fryderyka II Wielkiego, wolnomularz.

Stanisław Kostka Gadomski herbu Rola – wojewoda łęczycki od 1787 roku, marszałek sejmu, generał lejtnant wojsk koronnych I Rzeczypospolitej w 1762 roku, podkomorzy sochaczewski w latach 1760-1787, starosta czerwonogrodzki w 1761 roku.

Francesco Gennari – włoski anatom. W 1776, jako student medycyny na Uniwersytecie Parmeńskim, opisał strukturę mózgu znaną dziś jako prążek Gennariego. W 1782 opublikował książkę poświęconą anatomii mózgu.

Rafał Krzysztof Gurowski herbu Wczele – kasztelan gnieźnieński, kaliski, przemęcki i ostatni kasztelan poznański.

Louis Lazare Hoche – francuski generał okresu rewolucji francuskiej, który przez swoje rozważne działanie przy tłumieniu insurekcji wendystów 1795 zyskał sobie przydomek "Pacificateur de la Vendée".

William Hodges – angielski malarz i grafik.

James Hutton – szkocki geolog, uważany za „ojca nowoczesnej geologii”. Jako pierwszy odkrył cykliczną naturę procesów geologicznych.

Mihály Lajos Jeney, [], z franc. Louis Michel de Jeney, z ang. Lewis Michael Jeney, z niem. Ludwig Michael von Jeney – węgierski oficer huzarów i generał-major armii austriackiej, kartograf.

Tom Johnson właśc. Thomas Jackling – angielski bokser z okresu walk na gołe pięści.

Józef Judycki herbu Radwan odmieny – wódz naczelny armii litewskiej w czasie wojny polsko-rosyjskiej 1792, członek Sztabu Generalnego Wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1792 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1777 roku, strażnik wielki litewski od 1776 roku, oboźny wielki litewski od 1774 roku.

Ernst Christoph, książę von Kaunitz-Rietberg – austriacki szlachcic, gubernator Moraw, urzędnik dworu cesarskiego i dyplomata.

Andrzej Kazanowski herbu Grzymała − generał major milicji grodzieńskiej.

Yves Joseph de Kerguelen-Trémarec – francuski żeglarz, odkrywca archipelagu nazwanego jego nazwiskiem, Wysp Kerguelena.

Katarzyna Kuropatnicka z Łętowskich, herbu Ogończyk z Łętowa – polska pisarka, działaczka kulturalna i społeczna, fundatorka kościołów, dziedziczka, m.in. Tarnowca i Lipinek.

Francis Lightfoot Lee – amerykański polityk, delegat Kongresu Kontynentalnego ze stanu Wirginia, sygnatariusz Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych.

Mattheus Lestevenon Młodszy, heer van Berkenrode, holenderski dyplomata.

Charles Macklin, w rzeczywistości MacLaughlin, – brytyjski aktor i dramaturg, urodzony w wiosce Culdaff na półwyspie Inishowen w Irlandii. Jest znany głównie z roli Szajloka w Kupcu weneckim Szekspira.

Maria Anna Zofia Sabina Angela Franciszka Ksawera Wettyn, królewna polska i księżniczka saska.

Juan Andrés Merklein lub Merclein – flamandzki malarz okresu późnego baroku działający w Hiszpanii. Nauczyciel i teść nadwronego malarza Francisca Bayeu.

Domenico Merlini – działający w Polsce architekt pochodzący z regionu jezior Como i Lugano, z którego wywodzą się najwybitniejsi Komaskowie epoki baroku.

Józef Jan Tadeusz Wandalin Mniszech z Wielkich Kończyc herbu własnego – chorąży wielki koronny w latach 1780-1784, generał major wojsk koronnych, szef regimentu im. królowej, starosta sanocki i szczurowicki, członek Rady Nieustającej, wielki ochmistrz Królestwa Galicji i Lodomerii, hrabia cesarstwa od 1783.

Hieronymus Carl Friedrich von Münchhausen, Baron Münchhausen – niemiecki szlachcic, żołnierz, podróżnik i awanturnik. Bohater literacki i filmowy. Sławny dzięki powieści Niezwykłe przygody Barona Münchhausena, którą napisał Rudolf Erich Raspe, a rozwinął Gottfried August Bürger.

Józef Oborski – kasztelan ciechanowski, konsyliarz Rady Nieustającej w 1784 roku, marszałek dworu prymasa w latach 1785-1794, komendant jego milicji nadwornej i starosta generalny miast arcybiskupich.

Adolph Siegfried von der Osten – duński polityk. Pochodził z pruskiej szlachty.

Józef Piotr Pac herbu Gozdawa – generał major wojsk litewskich od 1757 roku, generał adiutant buławy wielkiej litewskiej, członek Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej i Deputacji Wojskowej Litwy, starosta wilejski.

Emmanuel de Rohan-Polduc – członek bogatej i wpływowej rodziny Rohan z Francji oraz 70. Wielki Mistrz Zakonu Rycerzy Szpitalników Świętego Jana Jerozolimskiego w latach 1775–1797.

Cyprian Rokossowski herbu Glaubicz – szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, konsyliarz konfederacji targowickiej przy Stanisławie Szczęsnym Potockim w Jelizawetgradzie od maja 1792, rotmistrz chorągwi 7. Brygada Kawalerii Narodowej w 1790 roku.

Francesco Sabatini – włoski architekt tworzący głównie w Hiszpanii zatrudniony na dworze Karola III. Kawaler Zakonu Santiago.

Piotr Starzeński herbu Lis – pułkownik regimentu wojsk koronnych, regimentarz chorągwi hetmana Jana Klemensa Branickiego, od roku 1780 – hrabia austriacki ; właściciel Grabownicy Starzeńskiej, Dylągowej.

Iwan Iwanowicz Szuwałow, ros. Иван Иванович Шувалов – szlachcic rosyjski, nazywany powszechnie mecenasem rosyjskiego Oświecenia; założyciel Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu oraz współzałożyciel pierwszego rosyjskiego uniwersytetu i teatru, wolnomularz

Samuel Auguste André David Tissot także Szymon Andrzej Tyssot – szwajcarski lekarz, neurolog, popularyzator wiedzy medycznej. Wyznawca kalwinizmu.

Tomasz Truskolaski – polski aktor i antreprener.

Ienăchiță Văcărescu – poeta i kronikarz rumuński. Otrzymał gruntowne wykształcenie. Znał kilka jezyków obcych, włoski, francuski, grecki i turecki. Za panowania Grigorego Ghiki sprawował wysokie funkcje publiczne. Następny władca zesłał go na Rodos, jednak kolejny hospodar uczynił go wielkim banem. W 1787 roku Vacarescu wydał gramatykę rumuńską.

Dagobert Sigmund Wurmser, właśc. Dagobert Sigmund Wurmser von Vendenheim zu Sundhausen, również jako Dagobert Siegmund (Sigismund) von Wurmser – austriacki feldmarszałek i generał.

Horace Walpole, właśc. Horatio Walpole 4. hrabia Orford – angielski pisarz i arystokrata, syn Roberta Walpole’a, pierwszego premiera Wielkiej Brytanii. Był jednym z twórców gotycyzmu.

Ludwik Wilga herbu Bończa – wojewoda czernihowski 1783-1786, ostatni starosta grabowiecki, rotmistrz Kawalerii Narodowej.

John Wilkes – dziennikarz i członek opozycyjnej partii wigów, na której czele w parlamencie stał William Pitt. W gorącym klimacie politycznym, jaki narastał po wojnie siedmioletniej, zaostrzającym niezadowolenie z powodu nowych podatków, które uderzyły szczególnie w sytuację ludu, 23 kwietnia 1763 Wilkes opublikował w North Briton ostry w tonie artykuł określający pokój w Paryżu jako najbardziej absurdalny przykład zniewagi ministerialnej, która nigdy nie położy podwalin pod humanitarność.

Oliver Wolcott – amerykański żołnierz i polityk, jeden z ojców-założycieli Stanów Zjednoczonych.

Mary Wollstonecraft – angielska pisarka, propagująca równouprawnienie kobiet, prekursorka feminizmu.

Joseph Wright zwany Wright of Derby – angielski malarz. Tworzył głównie w Derby, które było wówczas ośrodkiem rewolucji przemysłowej. Jego malarstwo wyrastało z obserwacji techniki. Jako pierwszy wprowadził tematykę przemysłową do sztuki. Uważany za najlepszego malarza efektów świetlnych swojego czasu. Łączył realizm w przedstawianiu urządzeń technicznych z romantycznym ujęciem problematyki światła.

Eliasz ben Salomon Zalman zwany Gaonem z Wilna, matematyk, rabin, interpretator Talmudu, znawca kabały.