
Caravaggioniści utrechccy – malarze z Utrechtu, którzy, powróciwszy do Holandii po wieloletnim pobycie w Rzymie, stworzyli nową formułę holenderskiego malarstwa barokowego, północny wariant włoskiego caravaggionizmu – światłocieniowego, kontrastowego i dramatycznego stylu Caravaggia i jego wczesnych naśladowców. Główni przedstawiciele:Dirck van Baburen, Hendrick ter Brugghen (1588–1629), Gerrit van Honthorst (1592–1656).

Anton Čebej – słoweński malarz barokowy. Urodził się we wsi Sturje, która obecnie jest częścią miasta Ajdovščina. Do jego najbardziej znanych dzieł należą Wywyższenie Krzyża z Vinicy z 1750 r. oraz Śmierć św. Józefa, namalowany w 1774 r., niedługo przed jego śmiercią. Trzy obrazy Čebeja znajdują się w Galerii Narodowej w Lublanie.

Fra Pietro Erardi (1644–1727) – był maltańskim kapłanem i malarzem. Pierwotnie kleryk, od 1669 kapłan w zakonie św. Jana. W 1683 podjął obowiązki w Wignacourt College w Rabacie, gdzie pozostał przez resztę swojego życia.

Hendrik Krock – duński malarz epoki późnego baroku. Był nadwornym malarzem duńskiego króla Fryderyka IV.

Josefa de Óbidos, właśc. Josefa de Ayala Figueira – portugalsko-hiszpańska malarka, jedna z nielicznych znanych malarek epoki baroku.

Ezechiel Paritius – nadworny artysta malarz ostatnich Piastów śląskich oraz malarz królewski w Polsce.
Gaspar Peeter van Verbruggen Młodszy – niderlandzki malarz okresu baroku.