WWojsko najemne – formacja wojskowa składająca się z ochotników walczących za pieniądze, najczęściej w służbie obcego wojska dla danego państwa, miasta, władcy lub jakiejś organizacji, a nawet osoby prywatnej. Wojska te można wynająć do walki w praktycznie dowolnej sprawie, ponieważ te formacje nie kierują się idealizmem. W tym kontekście najemnicy to ludzie, dla których wojna jest zawodem, z którego czerpią środki do życia (żołd) i wzbogacenia się (łup). Ważną rzeczą jest, aby daną formację określić mianem najemników, zasada dobrowolności służby i pobierania żołdu przez żołnierzy służących w takich oddziałach.
WOd końca XVII wieku i przez cały XVIII wiek landgrafstwo Hesja-Kassel prowadziło prawdziwy handel żołnierzami polegający na wypożyczaniu za pieniądze innym krajom swoich oddziałów wojskowych. Niemieckie państewko liczące ok. 300 000 mieszkańców utrzymywało stosunkowo dużą armię w sile 40 000 żołnierzy.
WKusznicy genueńscy – średniowieczne oddziały wojskowe, wykorzystywane przez Republikę Genui, oraz służące jako wojska najemne w innych państwach Włoskich i w całej Europie.
WLandsknecht lub lancknecht – żołnierz zaciężnych formacji piechoty z końca XV i z XVI wieku, wzorowanych na oddziałach zaciężnych Szwajcarów zbrojnych w piki. Oddziały landsknechtów wywodziły się z krajów niemieckojęzycznych, jednak służyły w rozmaitych armiach w Europie.
WNajemnicy szwajcarscy [Reisläufer] – żołnierze zaciężni, wywodzący się z Konfederacji Szwajcarskiej. Najliczniejsze były pułki szwajcarskie wchodzące w skład armii francuskiej. Początków tworzenia się grupy zawodowych najemników w Szwajcarii można się doszukiwać w wojnach kantonów szwajcarskich w XIV w. z próbującymi je sobie podporządkować Habsburgami. Powodem, dla którego alpejscy górale służyli w obcych armiach była przede wszystkim bieda oraz ciągłe wojny pomiędzy poszczególnymi mocarstwami europejskimi.
WSaqaliba, Sakaliba – zbiorcza nazwa słowiańskich najemników i niewolników w średniowiecznym świecie arabskim. Wyraz ten najpewniej jest kalką językową z greckiego wyrazu określającego Słowian – Sklabonei. Saqalibowie należeli do najcenniejszych dóbr eksportowych Słowiańszczyzny, a handel nimi angażowało się wiele królestw i ludów.
WSzajkasze – formacja sił rzecznych na Dunaju. Powstała jako część flotylli węgierskiej, następnie austriackiej. Posiadała swój odrębny status.