WBałwan – słowo wspólne wszystkim językom słowiańskim, określające posąg bóstwa obdarzony czcią, czyli idola.
WDewocjonalia – drobne przedmioty kultu religijnego znajdujące się w handlu.
WDigitus – rodzaj wskaźnika mszalnego, używanego podczas liturgii rytu rzymskiego aż do reformy liturgicznej wprowadzonej w życie po Soborze watykańskim II w latach 60. dwudziestego wieku.
WFetyszyzm – jedna z pierwotnych form religii, w której przyjmuje się, że pewne obiekty naturalne lub stworzone przez człowieka mają nadprzyrodzone moce lub reprezentują bóstwa, które mogą być poprzez nie czczone. Obiekty takie nazywa się fetyszami.
WIdol – wyobrażenie bóstwa, wykonane np. z drewna, kamienia, kości, gliny, srebra lub złota.
WKadzidło – substancje zapachowe uwalniane podczas spalania, pochodzenia naturalnego stosowane w rytuałach religijnych, medytacji, w kosmetyce, kuchni i medycynie.
WNkisi – w religii ludu Bakongo duch lub bóstwo zamieszkujące różnego rodzaju przedmioty, fetysze, obdarzone dzięki temu magiczną mocą. Przedmioty te, niekiedy przedstawiające postać ludzką, również nazywane nkisi, wykorzystywane są podczas zawierania umów, składania przysięgi itp.
WŚwieca Trzech Króli, isl. kóngakerti – w skandynawskiej tradycji trzy długie cienkie woskowe świece zwężające się ku końcowi w formie przypominające grecką literę Psi Ψ. Świece zapalane są w noc Objawienia Pańskiego, i symbolizują ostatni dzień kończący uroczystości Bożego Narodzenia. W Szwecji "trzy świece" nazywane są "Trettondedag Christmas" lub "trettondedag", w Danii Helligtrekongerslys. Również w tradycji wschodniej w święto Jordan trzy świece, umieszczane na trójramiennym świeczniku zapalane są w dzień kończący święta Bożego Narodzenia.