WKoncert skrzypcowy – utwór muzyczny na skrzypce i zespół orkiestralny. Jako solowa forma instrumentalna, koncert skrzypcowy został zapoczątkowany przez Giovanniego Battistę Bononciniego (1677). Następnie chętnie podjęty i rozwijany w warstwie wirtuozowskiej przez takich kompozytorów jak Antonio Vivaldi, Francesco Maria Veracini, Giuseppe Tartini, Pietro Locatelli.
WCztery pory roku – cykl 4 koncertów skrzypcowych umieszczony w wydanym w 1725 roku zbiorze 12 koncertów Op. 8 Il cimento dell'armonia e dell'inventione. Skomponował je Antonio Vivaldi (1678–1741) około roku 1720 w Mantui i wydał w Amsterdamie w 1725 roku z dedykacją czeskiemu hrabiemu Wenzlowi von Morzin, który był mecenasem Vivaldiego. Są to koncerty solowe będące doskonałym przykładem muzyki ilustracyjnej. Powstały na podstawie anonimowych sonetów. W partyturze zaznaczono, które fragmenty sonetów odnoszą się do której części muzyki.
WIl Cimento dell'Armonia e dell'Inventione op. 8 – zbiór 12 koncertów skrzypcowych, które Antonio Vivaldi wydał w 1725 roku w Amsterdamie. Najbardziej znane z koncertów są pierwsze 4, tworzące cykl Cztery pory roku.
WIl piacere – Koncert C-Dur Przyjemność, RV 180 - szósty z koncertów skrzypcowych umieszczony w zbiorze 12 koncertów Il cimento dell'armonia e dell'inventione, op. 8, które Antonio Vivaldi skomponował w 1725 roku. Melodia utworu trafnie oddaje tytułową przyjemność. Vivaldi interesował się możliwością przeniesienia ludzkich emocji na język muzyki. Warto tu przypomnieć inny cykl jego koncertów Le Humane Passioni.
WL'Estro Armonico, op. 3 (1711) – zbiór 12 koncertów skrzypcowych na dwoje skrzypiec i na czworo skrzypiec, których autorem jest Antonio Vivaldi (1678–1741), wśród nich:Koncert nr 1 D-dur, RV 549 – na czworo skrzypiec Koncert nr 2 g-moll, RV 578 – na dwoje skrzypiec i wiolonczelę Koncert nr 3 G-dur, RV 310 – na skrzypce solo Koncert nr 4 e-moll, RV 550 – na czworo skrzypiec Koncert nr 5 A-dur, RV 519 – na dwoje skrzypiec Koncert nr 6 a-moll, RV 356 – na skrzypce solo Koncert nr 7 F-dur, RV 567 – na czworo skrzypiec Koncert nr 8 a-moll, RV 522 – na dwoje skrzypiec Koncert nr 9 D-dur, RV 230 – na skrzypce solo Koncert nr 10 h-moll, RV 580 – na czworo skrzypiec i wiolonczelę Koncert nr 11 d-moll, RV 565 – na dwoje skrzypiec i wiolonczelę Koncert nr 12 E-dur, RV 265 – na skrzypce solo
WKoncert B-Dur Polowanie, RV 362 - dziesiąty z koncertów skrzypcowych umieszczony w zbiorze 12 koncertów Il cimento dell'armonia e dell'inventione, op. 8, które Antonio Vivaldi skomponował w roku 1725.
WLa cetra (Cytra) – Op. 9 (1727) – zbiór 12 koncertów na skrzypce i orkiestrę smyczkową. Skomponował je Antonio Vivaldi w 1727 roku. W niektórych częściach koncertów orkiestrze towarzyszą organy, co dodaje melodii nieco mrocznego charakteru. Zbiór 18 sonat o tej samej nazwie skomponował wenecki kompozytor Giovanni Legrenzi, a zbiór 6 koncertów o tej samej nazwie skomponował także Alessandro Marcello – inny wenecki kompozytor późnego baroku.Koncert nr 1 C-dur, RV 181A Koncert nr 2 A-dur, RV 345 Koncert nr 3 g-moll, RV 334 Koncert nr 4 E-dur, RV 263A Koncert nr 5 a-moll, RV 358 Koncert nr 6 A-dur, RV 348 Koncert nr 7 B-dur, RV 359 Koncert nr 8 d-moll, RV 238 Koncert nr 9 B-dur, RV 530 – na dwoje skrzypiec Koncert nr 10 G-dur, RV 300 Koncert nr 11 c-moll, RV 198A Koncert nr 12 h-moll, RV 391
WLa Tempesta di Mare – koncert Es-dur "Burza na morzu", RV 253 - piąty z koncertów skrzypcowych umieszczony ze zbioru Il cimento dell'armonia e dell'inventione, op. 8, z roku 1725. W tym utworze Vivaldi rozwija koncepcje muzycznego oddania burzy morskiej, którą potem naśladowali inni kompozytorzy.
WTzigane – rapsodia koncertowa Maurice’a Ravela na skrzypce i orkiestrę, skomponowana w 1924 roku.