
Instrument dęty blaszany – instrument dęty, którego ustnik, a w większości przypadków także cały instrument, wykonany jest z metalu. Ustnik w instrumentach blaszanych ma kielichowaty kształt o przekroju stożkowym. Cechą charakterystyczną instrumentów blaszanych jest brak stroika, którego rolę przejmują usta grającego podczas przyciskania ich do ustnika.


Bucina albo buccina – instrument dęty w kształcie mocno zakrzywionego rogu, używany przez starożytnych Rzymian.

Cynk – instrument dęty ustnikowy, najczęściej zaliczany do instrumentów dętych blaszanych, wykonany z drewna obciągniętego skórą, kości słoniowej lub metalu. Wywodzi się z Persji.

Eufonium – instrument dęty blaszany o niskim dźwięku, inaczej tuba tenorowa, zaliczany do rodziny bugelhornów, podobnie jak skrzydłówka, sakshorn tenorowy i tuba.

Helikon – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych o ustniku kociołkowatym; posiada niskie brzmienie, używany jest w orkiestrach dętych i marszowych Jest odmianą tuby basowej lub kontrabasowej najczęściej w stroju B lub Es o kształcie zaokrąglonym owijającym grającego. Skala od Fis kontra do d razkreślnego. Konstrukcja ta powstała prawdopodobnie w Rosji w 1845 r., a w 1849 r. przejęta została przez Wiedeńczyka Ignacego Stowassera.

Kornet – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, podobny do trąbki. Zaliczany do rodziny rogów.
Krąglik, także kromlik – rurka, która jest włączana do obiegu instrumentu dętego blaszanego za pomocą wentyla. Powietrze przepływające przez krąglik pokonuje dłuższą drogę i co za tym idzie dźwięk obniża się. Krągliki są ruchome celem dostrojenia poszczególnych dźwięków lub wylania skroplonej wody z instrumentu.

Melofon – instrument muzyczny z grupy instrumentów dętych blaszanych.

Puzon – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych lub językowy głos organowy umieszczany w sekcji puzonu, o silnie korzennej barwie i średnim brzmieniu. Do grupy aerofonów ustnikowych należą także: róg (waltornia), trąbka, tuba i wiele innych.

Róg, waltornia – muzyczny instrument dęty blaszany. Do tej samej rodziny instrumentów należą między innymi trąbka, puzon i tuba. Obejmuje zakres dźwięków muzycznych od B1 do f2. Dla porównania skala rogu jest nieco niższa niż puzonu. Istnieją również inne odmiany rogu o wyższej skali i nieco odmiennej barwie dźwięku.

Sakshorn – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, udoskonalony we Francji przez Adolpha Saxa w XIX wieku odmiana bugelhornu; budowany jest w różnych wielkościach: sopran (skrzydłówka), sakshorn altowy, sakshorn tenorowy, sakshorn barytonowy, bas (bombardon); wielkości te mają związek ze skalą danego instrumentu; sakshorny mają szczególne zastosowanie w orkiestrach dętych.

Sakshorn tenorowy – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, udoskonalony we Francji przez A. Saxa w XIX wieku odmiana bugelhornu; Saxhorny tenorowe zwane potocznie tenorami. Podstawowa skala instrumentu: – od Fis do c2(oktawy dwukreślnej).

Skrzydłówka, flugelhorn – rodzaj dętego instrumentu muzycznego z grupy aerofonów ustnikowych.

Suzafon – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych, odmiana helikonu o bardzo dużej czarze głosowej znajdującej się nad głową grającego. Został skonstruowany w 1898 r. według pomysłu kapelmistrza i kompozytora Johana Philippa Sousa i stąd nazwany suzafonem. Najczęściej używany w stroju B, rzadziej w Es, używany w wielkich orkiestrach dętych oraz w orkiestrach tanecznych, dixielandowych i muzyce jazzowej.

Trąbka – Instrument dęty blaszany. Najpopularniejszy z tej grupy instrumentów, do których należą także: róg (waltornia), puzon, tuba i wiele innych. Słowo trąbka, pochodzi z włoskiego tromba.

Trąbka pocztowa – jedna z wielu innowacji wprowadzonych przez włoską rodzinę reprezentowaną przez Franza von Taxisa, twórców systemu pocztowego w Europie. Zbliżający się do stacji pocztowej kurier dął w trąbkę, dzięki czemu jego zmiennik mógł zawczasu przygotować się do przesyłki i szybciej wyruszać w drogę. Dziś trąbka jest symbolem urzędów pocztowych w wielu krajach, także w Polsce. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów trąbka pocztowa została wprowadzona pierwszymi reformami Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku.

Trąbka sygnałowa, sygnałówka – prosty instrument dęty blaszany pozbawiony wentyli (zaworów). Rzadko stosowany jest do produkcji muzycznej. Na ogół używany do wygrywania fanfar lub sygnałów w zastosowaniach militarnych, łowieckich (kniejówka), harcerskich (skautówka), w sygnalizacji kolejowej itp. Instrument ten może mieć różny kształt i wielkość. Gra na nim polega na takim zadęciu i ułożeniu warg w ustniku, by wydobyć z niej określoną składową szeregu harmonicznego.

Tuba – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych.

Tuba wagnerowska – instrument muzyczny dęty blaszany.

Ustnik – w niektórych aerofonach przyrząd służący do wprowadzania w drganie słupa powietrza zawartego w przewodzie instrumentu muzycznego.