
Granatnik przeciwpancerny − indywidualna lub zespołowa broń strzelecka piechoty. Jej kaliber zwykle nie przekracza 115 mm. Jest przeznaczona do zwalczania wozów bojowych i burzenia umocnień polowych na dużych odległościach. Może być bronią jednorazowego lub wielokrotnego użytku. Strzela pociskami kumulacyjnymi, kalibrowymi lub nadkalibrowymi.

Blindicide – belgijski rakietowy granatnik przeciwpancerny opracowany w latach 50. XX wieku przez przedsiębiorstwo Mecar, bazujący na amerykańskim granatniku M20A1 Super Bazooka.

P-27 – czechosłowacki granatnik przeciwpancerny produkowany przez Zakłady Skoda od 1951 r. W Polsce nazywany był też pancerzownicą.
RPG-75 - czechosłowacki granatnik przeciwpancerny.

IMI B-300 – izraelski granatnik przeciwpancerny znajdujący się w uzbrojeniu Cahalu od przełomu lat 70. i 80. XX wieku.

LAW 80 – brytyjski rakietowy granatnik przeciwpancerny z wyrzutnią jednorazowego użytku.

MATADOR – współczesny granatnik przeciwpancerny, opracowany przy udziale Singapurskich Sił Zbrojnych oraz izraelskiego przedsiębiorstwa Rafael Advanced Defense Systems i produkowany przez niemieckie przedsiębiorstwo Dynamit Nobel Defence. MATADOR jest znacznie ulepszoną wersją pochodzącego z lat 70 XX wieku granatnika Armbrust.

Granatnik PIAT – brytyjski granatnik przeciwpancerny z okresu II wojny światowej.

Pc-100 (PC-100) – polska kopia niemieckiego bezodrzutowego granatnika przeciwpancernego Panzerfaust o kalibrze 150 mm. Błędnie oznaczany w starszej literaturze za źródłami obcojęzycznymi jako PT-100.

RBR M80 Zolja – skonstruowany w Jugosławii granatnik przeciwpancerny wzorowany na M72 LAW. Po rozpadzie Jugosławii produkowany przez macedońską firmę 11 Oktomvri – Eurokompozit.