W

Bitwa pod Aylesford – bitwa stoczona w 455 roku między Anglosasami a Brytami w pobliżu Aylesford w hrabstwie Kent.

W

Bitwa pod Mons Badonicus – starcie zbrojne, które miało miejsce około 490–517 roku pomiędzy celtyckimi Romano-Brytami a Anglosasami i zakończyło się zwycięstwem Brytów. Pomimo że starcie było jednym z ważniejszych wydarzeń militarnych i politycznych na przełomie V i VI wieku, nie ma dzisiaj jednomyślności co do miejsca i czasu zdarzenia a także przywódców obu stron.

W

Bitwa pod Deorham – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 577 pomiędzy Brytami a Anglosasami. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Anglosasów.

W

Bitwa pod Dúin Nechaín – starcie zbrojne, które miało miejsce 20 maja 685 r. w rejonie Forfar w szkockim hrabstwie Angus. Bitwa pomiędzy siłami Królestwa Nortumbrii a Piktami zakończyła się klęską Anglosasów i znaczną utratą ich wpływów w Północnej Brytanii.

W

Bitwa pod Fulford − bitwa stoczona 20 września 1066 roku przez wojska anglosaskich earlów Mercji i Northumbrii z wikingami króla norweskiego Haralda III Surowego zakończona została porażką Anglosasów.

W

Bitwa pod Ethandun – starcie zbrojne wojsk anglosaskich Alfreda Wielkiego z duńskim królem Guthrumem, które miało miejsce między 6 a 12 maja 878 roku. Zakończyło się zwycięstwem wojsk Alfreda i wyznaczeniem granicy pomiędzy ziemiami pod kontrolą Duńczyków a Wesseksem.

W

Bitwa pod Hastings – decydujące starcie stoczone 14 października 1066 podczas inwazji Normanów na Anglię pomiędzy wojskami Normanów pod dowództwem Wilhelma Zdobywcy a pospolitym ruszeniem anglosaskim i gwardii dowodzonymi przez króla Harolda II. Ponieważ w jej wyniku najeźdźcy z kontynentu europejskiego opanowali cały kraj, bitwa pod Hastings uważana jest za jedną z decydujących bitew w dziejach świata.

W

Bitwa pod Hatfield Chase – starcie zbrojne, które miało miejsce 12 października 632 lub 633 w anglo-saksońskiej Anglii pomiędzy wojskami królestwa Northumbrii pod wodzą Edwina, a koalicją królestwa Gwynedd pod wodzą Cadwallona i królestwa Mercji pod wodzą Pendy. Miejscem bitwy były bagniste tereny nad południowym brzegiem rzeki Don, ok. 13 kilometrów na północny wschód od miasta Doncaster. W wyniku bitwy Edwin poległ i Northumbria, na pewien czas, utraciła dominującą pozycję w heptarchii anglosaskiej.

W

Bitwa pod Heavenfield – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 634 w pobliżu Wału Hadriana niedaleko miejscowości Hexham. Oddziały walijskie dowodzone przez Cadwallona ap Cadfana, króla Gwynedd zmierzyły się z armią z Northumbrii pod wodzą Oswalda, ponosząc klęskę.

W

Bitwa nad rzeką Idle – bitwa stoczona w bliżej nieokreślonym miejscu nad rzeką Idle w środkowej Anglii w roku 616. Bitwa ta była starciem między wojskami Nortumbrii pod wodzą Etelfryda oraz armią Anglów Wschodnich prowadzoną przez Raedwalda.

W

Bitwa pod Maldon – starcie zbrojne pomiędzy Anglosasami pod wodzą Byrhtnotha i wikingami Olafa Tryggvassona, które miało miejsce 10 sierpnia 991 r. w rejonie Maldon nad rzeką Blackwater w Esseksie i zakończone porażką Anglosasów.

W

Bitwa pod Maserfield – starcie zbrojne, które miało miejsce 5 sierpnia 642 r. pomiędzy królem Oswaldem z Nortumbrii a władcą Mercji Pendą, prawdopodobnie pod Oswestry. Starcie zakończyło się zwycięstwem Pendy i śmiercią króla Oswalda.

W

Bitwa pod Reading – starcie zbrojne, które miało miejsce 4 stycznia 871 w pobliżu Reading, w Anglii.

W

Bitwa pod Stamford Bridge – starcie zbrojne, które miało miejsce 25 września 1066 roku, w Stamford Bridge około 8 km na wschód od Yorku. Bitwa jest uważana za zamknięcie okresu wikińskich najazdów na Wyspy Brytyjskie.

W

Bitwa nad rzeką Trent – bitwa stoczona w bliżej niesprecyzowanym miejscu nad rzeką Trent w Królestwie Lindsey w roku 679. Bitwa ta była starciem między wojskami Nortumbrii pod wodzą Egfryta oraz armią Mercji prowadzoną przez Ethelreda. Zwyciężyli Mercjanie, co zakończyło dominację Nortumbrii nad tym obszarem. Królestwo Lindsey pozostawało pod dominacją Mercji do najazdu wikingów w IX wieku.