
Canon léger de 25 antichar SA-L modèle 1934 – półautomatyczna francuska armata przeciwpancerna kalibru 25 mm, opracowana w 1932 przez Hotchkissa.

Armata przeciwlotnicza Hotchkiss 25 mm – francuskie działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej, używane była przez wojska francuskie i niemieckie oraz japońskie.

Canon d'Infanterie de 37 modèle 1916 TRP – francuska armata piechoty, używana w czasie I i II wojny światowej. Po klęsce Francji służyła w Wehrmanchcie pod oznaczeniem 3,7 cm IG 152 (f).

Puteaux SA 18 – francuskie krótkolufowe działko półautomatyczne, pochodzące z okresu I wojny światowej, montowane głównie w pojazdach bojowych.

Canon de 47 antichar SA mle 1937 – półautomatyczna francuska armata przeciwpancerna kalibru 47 mm, opracowana w 1937 przez Atelier de Puteaux.

Canon de 65 M (montagne) modele 1906 – francuska armata górska, używana w czasie I i II wojny światowej.

Canon de 75 mle 1897 – francuska armata polowa używana w czasie I i II wojny światowej. Często nazywana w Polsce armatą Schneider, mimo że nie była skonstruowana w zakładach Schneider & Cie w Le Creusot. Popularnie znana we Francji jako soixante-quinze („siedemdziesiątkapiątka”).

Armata przeciwlotnicza 75 mm wz. 1897, wz. 1897/25, wz. 1897/14, wz. 1897/17 i wz. 1897/18/24 – francuskie działa przeciwlotnicze, skonstruowane na bazie armaty polowej Canon de 75 mle 1897, używane przez Wojsko Polskie w latach 1918–1939. We wrześniu 1939 Wojsko Polskie posiadało razem 94 armaty tych typów.Armata przeciwlotnicza wz. 1897 składała się z armaty polowej, zamontowanej na stosunkowo prymitywnej platformie, która pozwalała na prowadzenie ognia przeciwlotniczego na odległość 5500 metrów. Działa takie były szeroko używane przez armię francuską podczas I wojny światowej. We wrześniu 1939 Polska posiadała 4 działa tego typu, które były wtedy już całkowicie przestarzałe. Armata przeciwlotnicza wz. 1897/25 z początku w podobny sposób wykorzystywała armaty rosyjskie 76,2 mm. W latach 20. XX wieku zamieniono lufy na francuskie 75 mm. We wrześniu 1939 Wojsko Polskie miało 76 tych armat. Podobnie jak armaty wz. 1897, były wtedy całkowicie przestarzałe. Armata przeciwlotnicza wz.1897/14 była od początku zaprojektowana jako działo przeciwlotnicze o donośności pionowej do 6500 metrów. Polska zakupiła 2 egzemplarze, a następnie 10 egzemplarzy spokrewnionych, nowszych armat wz. 1897/18/24. Armaty te były zamontowane na samochodach ciężarowych De Dion-Bouton 35 CV, Ursus i Fiat 621 L. Był w nie uzbrojony 1 Dywizjon Samochodowy Artylerii Przeciwlotniczej. Armata przeciwlotnicza wz. 1897/17 była działem półstałym, przyczepkowym ustawianym na jednoosiowym podwoziu. Wojsko Polskie posiadało 2 działa tego typu w 1939.

100 mm armata morska wz. 1917 Schneider – działo pokładowe będące wyposażeniem polskich podwodnych stawiaczy min typu Wilk.

Canon Court de 105 M(montagne) modèle 1919 Schneider, francuska armata górska używana w okresie II wojny światowej, z założenia mająca być używana wspólnie z 75 mm mle.19. Produkowana w zakładach Schneidera. Działo Mle. 19 wystrzeliwało pociski o masie 12 kg.

Canon de 105 mle 1913 – armata francuska zaprojektowana w 1913 i szeroko używana podczas I wojny światowej. Duża część tych dział służyła w armii francuskiej aż do 1940. Były one też eksportowane do wielu krajów, w polskiej armii używana jako armata 105 mm wz. 13 Schneider.
Armata morska Schneider-Creusot Model 1924 – francuska armata morska kalibru 130 mm. Stanowiła m.in. podstawowe uzbrojenie polskich niszczycieli ORP „Wicher” i ORP „Burza”. Armata ta została zaprojektowana w 1924 roku i była rozwinięciem armaty morskiej Schneider-Creusot model 1919. Do użytku weszła w roku 1927. Armata była montowana na pojedynczych stanowiskach osłoniętych maskami przeciwodłamkowymi.

Canon de 145 L mle 1916 St. Chamond – francuska ciężka armata z okresu I wojny światowej.

Canon de 155 C mle 1917 Schneider – francuska haubica polowa kalibru 155 mm skonstruowana w czasie I wojny światowej, używana masowo także podczas II wojny światowej. Standardowa ciężka haubica m.in. Wojska Polskiego w okresie międzywojennym.

Canon de 220 L mle 1917 Schneider – francuska armata z okresu I wojny światowej.

Obusier de 520 modèle 1916 - francuska haubica kolejowa zbudowana w okresie I wojny światowej. Działo zostało skonstruowane jako polityczna odpowiedź na 420 mm moździerze niemieckie; ukończone na początku 1918 roku, nie zostało użyte bojowo przez armię francuską w I wojnie. Podczas testów pod Quiberon wybuch pocisku w lufie całkowicie zniszczył haubicę wraz z montażem.

HS.404 – działko automatyczne o kalibrze 20 mm produkowane przez firmę Hispano-Suiza, było używane w wielu modelach samolotów brytyjskich, amerykańskich i francuskich.