
Degradacja – w wojsku odebranie dotychczasowego stopnia wojskowego i nadanie stopnia szeregowego. Nie należy mylić ze znacznie łagodniejszym środkiem karnym obniżenia stopnia wojskowego.

General of the Armies – najwyższy stopień w siłach zbrojnych Stanów Zjednoczonych.

Generalfeldmarschall (feldmarszałek) − najwyższy stopień sił lądowych i powietrznych Wehrmachtu. Wcześniej istniał on również w armiach państw pozostających pod panowaniem Habsburgów i Hohenzollernów. Jego odpowiednikiem w wojsku polskim jest marszałek, w Kriegsmarine jego odpowiednikiem był wielki admirał.

Generał – wysoki stopień wojskowy, a także grupa stopni generalskich.
Generał artylerii ustanowiony przez Władysława IV dla Korony w 1637 roku, dla Litwy w 1638 roku. Początkowo powoływany na czas określonej wojny istniał już w XVI wieku, po raz pierwszy w bitwie pod Obertynem w 1531 r. zw. starszym nad armatą. W 1539 r. dowództwo artylerii powierzono hetmanowi polnemu, również w tym czasie niestałemu, potem jednak powrócono do pierwotnej koncepcji generała artylerii. Podczas konfederacji gołąbskiej domagano się kadencji dwuletniej dla generała artylerii, jednak urząd pozostał dożywotni. Generał artylerii podlegał hetmanowi wielkiemu, a od 1775 r. Departamentowi Wojskowemu Rady Nieustającej. Zwierzchnik wszystkich zbrojowni i arsenałów, prochowni i odlewni dział (ludwisarni), odpowiedzialny za zaopatrzenie armii i arsenałów w armaty, proch, amunicję, rejestry zaopatrzenia, organizowanie zaprzęgów i taboru artylerii oraz szkolenie artylerzystów. W czasie wojny nierzadko zlecano mu dowództwo innej broni, samodzielnych grup wojska albo członków szyku marszowego lub bojowego. Dysponował funduszem, z którego rozliczał się przed hetmanem. Generał koronny z wydatków wyliczał się też na każdym sejmie, litewski od 1717 r. przedkładał rachunki Trybunałowi Radomskiemu. Nie obejmowały generałów incompatibilitates, nie mogli jedynie sprawować innego urzędu wojskowego. Podwładnymi generała artylerii byli cejgmistrze.
Generał lejtnant – stopień wojskowy w różnych armiach świata. Stopień wojskowy w wojsku I Rzeczypospolitej.

Generał piechoty – stopień wojskowy, stanowiący część niderlandzkich wzorów na oznaczenie struktury, hierarchii i nazewnictwa stopni generalskich, przyjętych w XVI-XVII wieku przez armie wielu krajów Europy Zachodniej. Charakteryzowały się one rozbudowanymi stanowiskami dowódczymi, zaś okresem szczególnego ich rozwoju była wojna trzydziestoletnia.

Generał porucznik lub generał-lejtnant – wysoki stopień wojskowy w wielu armiach, w tym w Armii Radzieckiej i w Wehrmachcie. Używany był też w Armii Wielkopolskiej.

Marszałek Federacji Rosyjskiej – najwyższa ranga wojskowa Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. Ponieważ siły zbrojne Rosji uchodzą w dużym stopniu za bezpośredniego sukcesora Armii Radzieckiej, przeto stopień ten uważany jest za następcę rangi marszałka Związku Radzieckiego.

Midszypmen – najniższy stopień oficerski w niektórych marynarkach wojennych, odpowiednik podchorążego.

Oficer − żołnierz zawodowy lub żołnierz rezerwy posiadający stopień wojskowy co najmniej podporucznika, pełniący zazwyczaj służbę na stanowisku dowódcy, instruktora, członka sztabu, a także na stanowisku szczególnym lub na innym stanowisku.

Ogniomistrz (ogn.) − stopień podoficerski w Wojsku Polskim i Państwowej Straży Pożarnej.

Podoficer – żołnierz służby czynnej lub żołnierz rezerwy należący do korpusu podoficerów, posiadający stopień wojskowy co najmniej kaprala.

Rotmistrz – polski stopień wojskowy w kawalerii odpowiadający kapitanowi oraz nazwa dowódcy szwadronu. W dawnym wojsku dowódca roty albo chorągwi.

Starszyna – oficer w dawnych wojskach kozackich. Odpowiadał podpułkownikowi w pozostałych formacjach armii carskiej: kawalerii, piechoty i marynarki wojennej.

Tabela rang – jedna z reform wprowadzonych przez cara Rosji Piotra I.

Wachmistrz – stopień wojskowy w kawalerii i żandarmerii odpowiadający sierżantowi innych wojsk.