
Bitwa pod Adrianopolem – starcie zbrojne, które miało miejsce w latach 60. XIV wieku. Bitwa zakończyła się strategicznym zwycięstwem Osmanów dowodzonych przez sułtana Murada I.

Bitwa na równinie Albulena w historiografii albańskiej znana jako bitwa pod Ujëbardha 2 września 1457 była decydującym starciem w inwazji osmańskiej na Albanię 1457 roku, pomiędzy wojskami osmańskimi pod dowództwem Isaka Bega i Hamzy Kastriotiego, a siłami albańskimi dowodzonymi przez Skanderbega.

Bitwa pod Belgradem – starcie zbrojne wojsk węgierskich dowodzonych przez Jana Hunyadyego z wojskami osmańskimi dowodzonymi przez Mehmeda II.

Oblężenie Beratu w lipcu 1455 było nieudaną próbą zdobycia przez oddziały Ligi w Lezhy, dowodzone przez Muzakę Thopiego twierdzy w Beracie, bronionej przez 8-tysięczny garnizon osmański.

Bitwa morska przy Gallipoli – starcie zbrojne, które miało miejsce 29 maja 1416 r. w trakcie I wojny wenecko-tureckiej (1416–1430).

Upadek Konstantynopola – we wtorek 29 maja 1453 roku wojska Imperium Osmańskiego zajęły Konstantynopol. Zdobycie miasta oraz śmierć ostatniego cesarza bizantyjskiego Konstantyna XI pociągnęły za sobą ostateczny upadek Cesarstwa wschodniorzymskiego. Zwycięstwo to dało Turkom panowanie nad wschodnim basenem Morza Śródziemnego i otworzyło drogę do podboju Europy powstrzymanego dopiero przez Jana III Sobieskiego pod Wiedniem w roku 1683.

Bitwa na Kosowym Polu – starcie zbrojne, w którym 15 czerwca 1389 roku wojska osmańskie dowodzone przez sułtana Murada I pokonały dowodzoną przez księcia serbskiego Lazara armię, złożoną z Serbów i ich sojuszników. Obie strony poniosły duże straty. Zginęli sułtan Murad I i książę Lazar, który został natychmiast ogłoszony świętym męczennikiem. Pół wieku później, gdy Serbią rządzili despoci z rodu Brankoviciów, nastąpiło całkowite wchłonięcie Serbii przez państwo osmańskie.

Bitwa na Kosowym Polu – starcie zbrojne, które miało miejsce 17 października 1448 roku. W bitwie tej nad rzeką Sitnicą wojska Jana Hunyadyego zostały rozbite przez oddziały sułtana Murada II. Bitwa ta otworzyła Turkom drogę do podboju Bałkanów.

Bitwa nad rzeką Maricą – starcie zbrojne, które miało miejsce 26 września 1371 roku pomiędzy koalicją antyturecką składającą się z chrześcijańskich władców bałkańskich a wojskami osmańskimi pod wodzą Murada.

Bitwa pod Meçad – bitwa stoczona w czerwcu 1465 przez wojska osmańskie pod dowództwem Ballabana Badery i Albańczykami, dowodzonymi przez Skanderbega.

Bitwa pod Merzifon – starcie zbrojne, które miało miejsce w trakcie tzw. krucjaty 1101 roku

Bitwa pod Nikopolis – bitwa stoczona 25 września 1396, pomiędzy wojskami chrześcijańskimi a armią turecką, w czasie krucjaty antytureckiej zorganizowanej przez króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. Starcie zakończyło się całkowitym zwycięstwem Turków i doprowadziło do zajęcia przez nich reszty ziem bułgarskich.

Bitwa pod Ochrydą – bitwa stoczona przez wojska osmańskie pod dowództwem Şeremeta beja i albańsko-weneckie, dowodzone przez Skanderbega, w dniu 14 lub 15 września 1464.

Bitwa pod Oranik w dniu 18 maja 1456 była decydującym starciem w inwazji osmańskiej na Albanię 1456 roku, pomiędzy wojskami osmańskimi pod dowództwem Moisi Arianita Golemiego a siłami albańskimi dowodzonymi przez Skanderbega.

Bitwa pod Filomelionem – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1116 w trakcie walk Bizantyjczyków z Seldżukami.

Bitwa pod Plocznikiem – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1386 w trakcie najazdów osmańskich na Bałkany.

Bitwa na równinie Polog – bitwa stoczona przez wojska osmańskie pod dowództwem Ibrahima Paszy i Albańczyków, dowodzonych przez Skanderbega w dniu 22 kwietnia 1453.

Bitwa na Rowinie – starcie zbrojne, które miało miejsce 17 maja 1395 r. w trakcie najazdów tureckich na ziemie chrześcijan.

Bitwa na równinie Torvioll – starcie zbrojne, które miało miejsce 29 czerwca 1444 pomiędzy wojskami osmańskimi pod dowództwem Alego Paszy a siłami albańskimi dowodzonymi przez Skanderbega. Była to decydująca bitwa w trakcie inwazji osmańskiej na Albanię (1444).

Upadek Trapezuntu – nastąpił 15 sierpnia 1461, gdy ostatni cesarz Trapezuntu Dawid II Komnen poddał oblężoną stolicę państwa Turkom Osmańskim. Kapitulacja miasta i abdykacja cesarza zakończyły istnienie ostatniego państwa-spadkobiercy Bizancjum.

Bitwa pod Warną – starcie zbrojne, które miało miejsce 10 listopada 1444 roku między oddziałami polsko-węgierskimi oraz innymi wojskami koalicji antytureckiej pod dowództwem króla polskiego i węgierskiego Władysława III Warneńczyka i wojewody siedmiogrodzkiego Jana Hunyadyego, a wojskami tureckimi pod dowództwem sułtana Murada II.