
Pochód azowski (1695–1696) – atak wojsk i floty rosyjskiej, wraz z kozactwem naddnieprzańskim na Azow oraz tereny w dolnym biegu Dniepru w czasie wojny rosyjsko-tureckiej (1686–1700). Następstwem pochodu było zdobycie przez cara Piotra I fortecy Azow i ujścia rzeki Don.

Bitwa pod Białą Cerkwią – starcie zbrojne wojsk Rzeczypospolitej i Chanatu Krymskiego 9 października 1626.

Bitwa pod Białą Cerkwią – bitwa między wojskami Chanatu Krymskiego, a Kozakami zaporoskimi odbyła się na jesieni 1612 roku w okolicy Białej Cerkwi. Zakończyła się zwycięstwem Kozaków i rozbiciem oddziału tatarskiego.

Bitwa pod Hodowem – bitwa pomiędzy wojskami polskimi a tatarskimi pod Hodowem w 1694 roku w trakcie wojny polsko-tureckiej (1683–1699), rozpoczętej odsieczą wiedeńską Jana Sobieskiego. Z powodu olbrzymiej dysproporcji sił bitwa ta bywa nazywana polskimi Termopilami.

Bitwa pod Cecorą miała miejsce 19–20 października 1595 roku podczas wyprawy Zamoyskiego do Mołdawii.
Bitwa pod Cecorą – bitwa stoczona we wrześniu 1620 roku między armią osmańsko-tatarską, a polskimi wojskami koronnymi pod Cecorą w granicach Hospodarstwa Mołdawskiego. Po nierozstrzygniętej obronie polskiego obozu wojska Rzeczypospolitej zostały rozbite w odwrocie. Bitwa ta stanowiła początek wojny polsko-tureckiej 1620–1621, której zakończeniem była obrona Chocimia, a następnie podpisanie traktatu potwierdzającego ustalenia traktatu w Buszy z 1617 roku.

Bitwa pod Chocimiem – bitwa stoczona w dniach 2 września – 9 października 1621 roku pomiędzy armią Rzeczypospolitej Jana Karola Chodkiewicza a armią turecką pod dowództwem sułtana Osmana II. Zamknięte w warownym obozie siły polsko-litewsko-kozackie, stanęły na drodze armii osmańskiej pod miejscowością Chocim. Oblężenie zakończyło się taktycznym zwycięstwem armii Rzeczypospolitej, ukoronowanym podpisaniem traktatu potwierdzającego ustalenia traktatu w Buszy z 1617 roku.
Bitwa pod Cudnowem została stoczona w dniach 14 października - 2 listopada 1660 koło Cudnowa na żytomierszczyźnie pomiędzy wojskami Rzeczypospolitej i Rosji. Była jedną z batalii wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667. Wygrana przez Polaków.

Bitwa pod Czarnym Ostrowem – miała miejsce 20 lipca 1657 podczas drugiej wojny północnej.

Bitwa pod Gródkiem Jagiellońskim miała miejsce 29 września 1655 roku podczas wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667.

Bitwa pod Kleckiem – miała miejsce 5 sierpnia 1506.

Bitwa pod Konotopem miała miejsce 8 lipca 1659 podczas wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667.

Bitwa pod Lubarem miała miejsce 14-27 września 1660 podczas wojny polsko-rosyjskiej 1654–1667.

Bitwa pod Lwowem – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 11–12 lutego 1695 podczas wojny polsko-tureckiej (1683–1699) toczonej w ramach wojny Turcji z Ligą Świętą.

Bitwa pod Łopusznem miała miejsce 28 kwietnia 1512 roku.

Bitwa pod Magierowem miała miejsce 11 lipca 1657 roku podczas drugiej wojny północnej.

Bitwa pod Martynowem miała miejsce 20 czerwca 1624.

Bitwa pod Mezyrowem – nierozstrzygnięta bitwa stoczona przez oddziały tatarskie i polskie wojsko kwarciane w okolicy Mezyrowa na Podolu 2 listopada 1612 roku.

Oblężenie Azowa – oblężenie, które miało miejsce w dniach od 9 lipca do 9 października 1695 roku podczas pochodu azowskiego.

Bitwa pod Oryninem rozegrała się 28 września 1618 roku pomiędzy wojskami polskimi, a tatarskimi pod Oryninem w województwie podolskim, niedaleko Kamieńca. Po jednym dniu walk Tatarzy, korzystając z rozbicia na wiele obozów i braku jednolitego dowództwa w armii koronnej, ominęli ją i rozpoczęli grabież ziem Rzeczypospolitej, pozostawionej bez obrony. W rezultacie województwo podolskie, ruskie, bracławskie i wołyńskie zostały splądrowane.

Bitwa pod Podhajcami – odporno-zaczepna bitwa rozegrana w dniach 6-16 października 1667, podczas wojny polsko-kozacko-tatarskiej 1666-1671.

Bitwa pod Podhajcami pomiędzy wojskami polskimi a tatarskimi miała miejsce w dniach 8–9 września 1698 i zakończyła się zwycięstwem wojsk polskich. Bitwa uchodzi za przykład regresu sztuki wojennej w Rzeczypospolitej. Była to zarazem ostatnia w dziejach duża bitwa Polaków z Tatarami i jedna z ostatnich potyczek wojny polsko-tureckiej. 26 stycznia 1699 zawarto traktat w Karłowicach.

Bitwa pod Prostkami rozegrała się w pobliżu miejscowości Prostki w dzisiejszym powiecie ełckim, dnia 8 października 1656 r. pomiędzy sprzymierzonymi wojskami Rzeczypospolitej i Tatarów pod dowództwem hetmana polnego litewskiego Wincentego Gosiewskiego, a wojskami brandenbursko-szwedzkimi pod dowództwem generała Jerzego Fryderyka Waldecka z posiłkującą go jazdą Bogusława Radziwiłła.

Bitwa pod Udyczem – rozegrała się 28 stycznia 1606 roku pomiędzy wojskami polskimi dowodzonymi przez hetmana Żółkiewskiego, a Tatarami nogajskimi pod wodzą Kantymira Murzy. Zagon Kantymira został rozbity 25 stycznia w pobliżu Niemirowa, a jego kosz w trzy dni potem nad dopływem Bohu – Udyczem.

Bitwa pod Uścieczkiem – starcie zbrojne, które miało miejsce 6 października 1694 roku pod Uścieczkiem na Podolu, podczas wojny polsko-tureckiej (1683–1699).

Bitwa pod Warszawą – bitwa stoczona w dniach 28-30 lipca 1656 podczas II wojny północnej.
Bitwa pod Wiedniem – bitwa stoczona 12 września 1683 pod Wiedniem między wojskami polsko-cesarskimi pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium Osmańskiego pod wodzą wezyra Kara Mustafy. Bitwa była przełomowym wydarzeniem w wojnie – zakończyła się klęską Osmanów, którzy od tej pory przeszli do defensywy i przestali stanowić zagrożenie dla chrześcijańskiej części Europy.