W

Wera Acewa-Dosta – macedońska i jugosłowiańska polityk, komunistka, uczestniczka II wojny światowej, uznawana za bohatera narodowego.

W

Michajło Apostołski – jugosłowiański wojskowy, jeden z dowódców Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii, z pochodzenia Macedończyk.

W

Jovanka Budisavljević Broz, cyr. Јованка Будисављевић Броз – pierwsza dama Jugosławii, małżonka prezydenta Josipa Broz Tity.

W

Krste Crwenkowski – jugosłowiański i macedoński polityk.

W

Milovan Đilas – jugosłowiański polityk i pisarz polityczny.

W

Nada Dimić – działaczka jugosłowiańskiego ruchu oporu w II wojnie światowej, Bohater Ludowy Jugosławii.

W

Stjepan Filipović – jugosłowiański partyzant stracony podczas II wojny światowej. Odznaczony pośmiertnie Orderem Narodowego Bohatera Jugosławii.

W

Mehdi Hənifə oğlu Hüseynzadə – radziecki wojskowy narodowości azerskiej, uczestnik ruchu partyzanckiego w Jugosławii, Bohater Związku Radzieckiego (1957).

W

Edvard Kardelj, pseud. Sperans. w partyzantce jako Bevc i Krištof – jugosłowiański polityk słoweńskiego pochodzenia, członek partii komunistycznej, bliski współpracownik Josipa Broza Tity wymieniany w gronie liderów kraju.

W

Sava Kovačević, Сава Ковачевић – jugosłowiański dowódca partyzancki, bohater narodowy tego kraju.

W

Sergej Kraigher − słoweński, jugosłowiański polityk, Przewodniczący Prezydium Jugosławii.

W

Włado Maleski – jugosłowiańsko-macedoński pisarz i działacz komunistyczny, publicysta, wydawca i rewolucjonista. Opublikował kilka powieści i opowiadań. Autor słów macedońskiego hymnu państwowego Denes nad Makedonija oraz scenariusza do pierwszego macedońskiego filmu „Frosina”.

W

Mara Nacewa – jugosłowiańska i macedońska działaczka komunistyczna, bojowniczka ruchu oporu podczas II wojny światowej, Bohater Narodowy Jugosławii.

W

Wenko Markowski – jeden z pierwszych poetów tworzących w języku macedońskim, działacz komunistyczny, uczestnik socjalistycznego ruchu oporu w okupowanej Jugosławii. Deklarował podwójną narodowość – równocześnie bułgarską i macedońską.

W

Metodija Andonow-Czento – jugosłowiański i macedoński polityk, uczestnik antyfaszystowskiego ruchu oporu w Jugosławii, przewodniczący Antyfaszystowskiej Rady Wyzwolenia Narodowego Macedonii, następnie pierwszy prezydent Socjalistycznej Republiki Macedonii.

W

Cvijetin Mijatović – polityk serbski, bośniacki i jugosłowiański, Przewodniczący Prezydium Jugosławii.

W

Boris Pahor – słoweński pisarz. Laureat Nagrody Prešerna. Wielokrotnie nominowany do literackiej Nagrody Nobla. Uchodzi za jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych słoweńskich autorów. Jego dzieła podejmują przede wszystkim tematykę faszyzmu i nacjonalizmów na słoweńsko-włoskim pograniczu oraz doświadczeń z życia w nazistowskich obozach.

W

Roza Papo – jugosłowiańska lekarka i generał Jugosłowiańskiej Armii Ludowej, pochodzenia żydowskiego.

W

Nevenka Petrić – serbska pisarka, poetka i ekspert w dziedzinie planowania rodziny i relacji między płciami, komunistka, uczestniczka II wojny światowej.

W

Moša Pijade ps. Milovan Popović, Čiča Janko – serbski i jugosłowiański działacz robotniczy, socjalistyczny i komunistyczny.

W

Milka Planinc – polityk chorwacka i jugosłowiańska, premier SFRJ.

W

Konstantin (Koča) Popović – jugosłowiański wojskowy i polityk, wiceprezydent Jugosławii (1966–1972), minister spraw zagranicznych (1953–1965), szef sztabu Jugosłowiańskiej Armii Ludowej (1945–1953).

W

Lepa Svetozara Radić – działaczka i partyzantka jugosłowiańskiego ruchu oporu podczas II wojny światowej, Bohater Ludowy Jugosławii.

W

Ivan Ribar, serbska cyrylica: Иван Рибар – chorwacki i komunistyczny jugosłowiański polityk.

W

Mitja Ribičič − polityk słoweński i jugosłowiański, premier SFRJ, przewodniczący ZKJ.

W

Josip Broz Tito, cyr. Јосип Броз Тито – chorwacki przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii od 1945 aż do swojej śmierci. Podczas II wojny światowej Tito zorganizował antyfaszystowski ruch oporu znany jako Partyzanci Jugosławii. Później był założycielskim członkiem Kominformu, ale opierając się radzieckim wpływom, stał się jednym z założycieli i promotorów Ruchu Państw Niezaangażowanych. Zmarł 4 maja 1980 roku w Lublanie, pochowany został w Belgradzie.

W

Stana Tomašević, Stana Tomašević-Arnesen – czarnogórska i jugosłowiańska nauczycielka, polityk i dyplomata.