WWichard von Alvensleben – niemiecki wojskowy, oficer Wehrmachtu.
WHrabia Hans-Jürgen von Blumenthal – niemiecki oficer, członek Widerstandu, aktywnie zaangażowany w antynazistowski ruch oporu, m.in. uczestnik nieudanego zamachu z 20 lipca 1944 na Adolfa Hitlera. Aresztowany, skazany na śmierć przez nazistowski Trybunał Ludowy, stracony w więzieniu Plötzensee.
WPhilipp Freiherr von Boeselager – niemiecki ekonomista i wojskowy, w momencie poprzedzającym śmierć był przedostatnim żyjącym uczestnikiem grupy organizującej (nieudany) zamach na życie Adolfa Hitlera z 1944 r.
WHeinz Brandt – niemiecki oficer w randze pułkownika, zastępca generała Heusingera.
WWilhelm Brückner – niemiecki wojskowy, pułkownik, był głównym adiutantem Adolfa Hitlera do roku 1940.
WAxel Freiherr von dem Bussche-Streithorst Baron − niemiecki oficer zawodowy i członek niemieckiego ruchu oporu.
WEberhard Finckh – niemiecki oficer Wehrmachtu w randze obersta. Służył w czasie II wojny światowej, był przydzielony do sztabu generalnego. Był jednym z członków ruchu oporu, który zorganizował zamach na Hitlera 20 lipca 1944.
WHelmuth Groscurth – oficer niemiecki, ostatecznie w stopniu pułkownika, kierownik Wydziału II niemieckiego wywiadu i kontrwywiadu wojskowego Abwehry (1935–1938), oddelegowany do Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych (1939–1940), od 1942 szef sztabu XI korpusu armijnego w składzie 6 Armii w letniej ofensywie Wehrmachtu zakończonej bitwą pod Stalingradem, okrążeniem i kapitulacją 6 Armii przed Armią Czerwoną.
WWerner Karl von Haeften – niemiecki oficer, porucznik Wehrmachtu. Opozycjonista, aktywnie zaangażowany w antynazistowską działalność konspiracyjną, uczestnik spisku na życie Adolfa Hitlera, znanego jako zamach 20 lipca.
WAlbrecht von Hagen – niemiecki prawnik, oficer Wehrmachtu, członek niemieckiego ruchu oporu i uczestnik spisku z 20 lipca.
WHeinrich Homann – niemiecki polityk, w latach 1972–1990 przewodniczący Narodowo–Demokratycznej Partii Niemiec.
WWilm Hosenfeld, właściwie Wilhelm Hosenfeld – kapitan Wehrmachtu, który stał się znany po ocaleniu od śmierci polskiego pianisty i kompozytora żydowskiego pochodzenia Władysława Szpilmana w czasie II wojny światowej. W czasie okupacji pomagał również innym Polakom i polskim Żydom.
WHans Hellmut Kirst – pisarz niemiecki, autor ponad 50 książek i krytyk filmowy.
WEwald-Heinrich Hermann Konrad Oskar Ulrich Wolf Alfred von Kleist-Schmenzin – niemiecki wojskowy, oficer Wehrmachtu, uczestnik ruchu oporu Clausa von Stauffenberga.
WAlbrecht Ritter Mertz von Quirnheim – oficer niemiecki w stopniu pułkownika, jeden z członków i głównych organizatorów ruchu oporu przeciwko reżimowi hitlerowskiemu.
WJohannes Poeppel – niemiecki generał Bundeswehry. W latach 1979–1981 służył jako Inspekteur des Heeres.
WHermann-Bernhard Ramcke – niemiecki generał wojsk powietrznodesantowych.
WFranz Justus Rarkowski – niemiecki duchowny katolicki, zakonnik-marysta, katolicki biskup polowy (wojskowy) nazistowskich Niemiec.
WWalter Scheel – niemiecki polityk związany z FDP. W latach 1961–1966 minister współpracy gospodarczej, od 1969 do 1974 minister spraw zagranicznych i zastępcą kanclerza, od 1974 do 1979 prezydent Republiki Federalnej Niemiec.
WHelmut Heinrich Waldemar Schmidt – niemiecki polityk należący do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), kanclerz Niemiec w latach 1974–1982, krótko także minister spraw zagranicznych.
WAlbert Schnez − niemiecki wojskowy, oficer Reichswehry, Wehrmachtu i Bundeswehry.
WFritz-Dietlof hrabia von der Schulenburg – niemiecki prawnik i urzędnik; arystokrata; członek NSDAP i oficer Wehrmachtu; opozycjonista antyhitlerowski związany z Kręgiem z Krzyżowej; obok Clausa von Stauffenberga główny organizator zamachu stanu z 20 lipca 1944 roku. W latach 1939–1940 zastępca nadprezydenta niemieckiej prowincji Śląsk.
WHrabia Ulrich Wilhelm Schwerin von Schwanenfeld – ziemianin, oficer niemiecki, członek Widerstandu, aktywnie zaangażowany w antynazistowski ruch oporu, m.in. uczestnik nieudanego zamachu z 20 lipca 1944 na Adolfa Hitlera. Aresztowany, skazany na śmierć przez nazistowski Trybunał Ludowy, stracony w więzieniu Plötzensee.
WFranz August Sedlacek – austriacki malarz i chemik, przedstawiciel neoromantyzmu i Nowej Rzeczowości. Amerykańskie czasopismo „Life” określiło w 1937 Sedlacka mianem najbardziej szalonego malarza na świecie.
WClaus Philipp Maria Schenk Graf von Stauffenberg – oficer niemiecki (pułkownik), szef sztabu armii rezerwowej. Należał do grupy spiskowców, którzy zaplanowali i zrealizowali nieudany zamach na życie Hitlera 20 lipca 1944 w kwaterze führera koło Kętrzyna na Mazurach. Stauffenberg podłożył bombę w baraku, w którym odbywała się narada wyższych dowódców Wehrmachtu z udziałem Hitlera. Wybuch bomby jedynie lekko zranił Hitlera, a Stauffenberg został tego samego dnia aresztowany i rozstrzelany.
WHorst Gustav Hans Friedrich Viedt – niemiecki antyfaszysta, dezerter z Wehrmachtu do Armii Czerwonej, działacz Komitetu Narodowego Wolne Niemcy, zginął w czasie akcji dywersyjnej przeciwko wojskom niemieckim podczas oblężenia Festung Breslau.
WKurt Josef Waldheim – austriacki polityk i dyplomata, od 1968 do 1970 minister spraw zagranicznych, sekretarz generalny ONZ w latach 1972–1981, prezydent Austrii w latach 1986–1992.
WRichard von Weizsäcker – niemiecki polityk (CDU). Od 1981 do 1984 był rządzącym burmistrzem Berlina Zachodniego, a od 1 lipca 1984 do 30 czerwca 1994 szóstym prezydentem Republiki Federalnej Niemiec.