
Bitwa pod Adrianopolem – starcie zbrojne, które miało miejsce dnia 14 kwietnia 1205 r. w trakcie wojny Bułgarów z Cesarstwem Łacińskim.

Zdobycie Akki przez mameluków – oblężenie Akki, stolicy Królestwa Jerozolimskiego, przez wojska mameluków pod dowództwem sułtana Al-Aszraf Chalila, rozpoczęte 6 kwietnia 1291, a zakończone 18 maja tego roku zdobyciem miasta.

Bitwa pod Al-Mansurą – starcie zbrojne, które miało miejsce w lutym 1250 w trakcie VI wyprawy krzyżowej (1248–1254). Na czele wojsk krzyżowych stał król francuski Ludwik IX.

Bitwa pod Artach – bitwa została stoczona niedaleko miejscowości Artach w 1105 roku pomiędzy siłami krzyżowców oraz Turków seldżuckich. Wojska tureckie prowadził Ridwan z Aleppa, zaś krzyżowców Tankred, książę Galilei, regent Księstwa Antiochii. Starcie zakończyło się klęską muzułmanów.

Bitwa pod Azaz – bitwa pomiędzy siłami łacinników na Wschodzie a Turkami Seldżuckimi z Syrii i Mosulu, mająca miejsce 11 czerwca 1125 roku, zakończona zwycięstwem chrześcijan.
Bitwa pod Civetot (Civitot) – starcie zbrojne, które miało miejsce 21 października 1096 roku pomiędzy wojskami krzyżowców ludowych a armią sułtana Kilidż Arslana. Całkowita klęska krzyżowców.

Bitwa u źródła Cresson rozegrała się 1 maja 1187 r. między wojskami Ajjubidów pod wodzą Keukburiego a oddziałem krzyżowców pod dowództwem wielkich mistrzów templariuszy i joannitów: Gerarda de Ridefort i Rogera de Moulins.

Oblężenie Damietty – oblężenie i zdobycie egipskiego miasta Damietta przez krzyżowców podczas V wyprawy krzyżowej (1217–1221).

Zdobycie Damietty – zajęcie Damietty przez krzyżowców w 1249 roku w trakcie VI wyprawy krzyżowej.

Bitwa w Gaju Oliwnym, miała miejsce wiosną 1205 roku w pobliżu miasta Koroni na terenie Mesenii, regionu leżącego na terenie półwyspu Peloponeskiego. Do starcia doszło między siłami łacinników a Grekami i zakończyło się ono zwycięstwem przybyszów z Europy zachodniej. Bitwa miała decydujące znaczenie w procesie podboju ziem greckich przez łacinników. Nazwa bitwy pochodzi od licznych gajów oliwnych istniejących wokół miasta Modon.

Bitwa pod Hab – bitwa mająca miejsce 14 sierpnia 1119, pomiędzy wojskami Królestwa Jerozolimy a siłami Artukidów, zakończona wygraną chrześcijan. Wynik starcia jest kwestią sporną, ponieważ muzułmanie przypisali zwycięstwo sobie. Niemniej jednak, łacinnikom udało się zatrzymać turecką ofensywę w północnej Syrii i ustabilizować sytuację w Księstwie Antiochii po porażce w bitwie na Krwawym Polu.

Bitwa pod Harran – bitwa rozegrana 7 maja 1104, będąca jedną z pierwszych większych starć pomiędzy nowymi państwami chrześcijańskimi w północnej Syrii a Turkami Seldżuckimi.
Bitwa pod Himsem – starcie zbrojne, które miało miejsce 29 października 1281. Była to bitwa pomiędzy armią mongolskich Ilchanidów pod dowództwem Mongkego Temura i sprzymierzonymi chrześcijanami, a armią sułtana mameluków Kalawuna.

Bitwa pod Hiribją – starcie zbrojne, które miało miejsce 17 października 1244 roku pomiędzy siłami krzyżowców i ich sojuszników a wojskami egipskimi, wspieranymi przez Chorezmijczyków. Zakończyło się klęską chrześcijan.

Bitwa pod Hittin – bitwa lądowa, która miała miejsce 4 lipca 1187 roku, pomiędzy wojskami Królestwa Jerozolimskiego pod wodzą króla Gwidona z Lusignan a wojskami muzułmańskimi sułtana Saladyna.

Bitwa pod Inab rozegrana 29 czerwca 1149 pomiędzy siłami muzułmańskim Nur ad-Dina oraz Rajmunda.
Zdobycie Konstantynopola – szturm krzyżowców IV krucjaty na stolicę Cesarstwa Bizantyjskiego 12–13 kwietnia 1204 roku.

Bitwa na Krwawym Polu – bitwa pomiędzy siłami Księstwa Antiochi a Artukidami z Aleppa w 1119 roku, na równinie Sarmada.

Oblężenie Kserigordon – podwójne oblężenie zamku Kserigordon w Anatolii w czasie I wyprawy ludowej. Klęska wojsk krzyżowych.

Bitwa pod Lyndanisse – starcie zbrojne, które miało miejsce 15 czerwca 1219 roku, kiedy duński król Waldemar II, odbywający krucjatę liwońską przeciw pogańskim Estom, zdobył estoński zamek Lyndanisse.

W bitwie pod Melitene w 1100 roku walczyli ze sobą krzyżowcy z księstwa Antiochii, dowodzeni przez Boemunda I i Turcy prowadzeni przez Daniszmendydę Ghaziego. Po utworzeniu księstwa Antiochii przez Boemunda, władca ten, zagrożony przez Bizancjum i muzułmanów, szukał sojuszników wśród cylicyjskich Ormian.

Bitwa pod Merzifon – starcie zbrojne, które miało miejsce w trakcie tzw. krucjaty 1101 roku

Bitwa pod Montgisard – bitwa lądowa stoczona pomiędzy siłami egipskich Ajjubidów a wojskami Królestwa Jerozolimskiego dnia 25 listopada 1177 roku. 16-letni, trędowaty król Baldwin IV dowodził nielicznym wojskiem chrześcijan w boju z armią Saladyna. Zaskoczone wojska muzułmanów zostały pokonane, a ich straty – według ówczesnych kronikarzy chrześcijańskich – były ogromne w porównaniu do strat ludzi Baldwina.

Bitwa pod Pelagonią − starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1259 w trakcie walk między greckim Cesarstwem Nicejskim a koalicją złożoną z Despotatu Epiru, Księstwa Achai i Manfreda Sycylijskiego. Bitwa była następstwem sukcesów nicejskich w restauracji Bizancjum, które upadło w wyniku podboju łacińskiego po IV krucjacie z 1204 roku.

Pierwsza bitwa pod Ramlą – starcie zbrojne, które miało miejsce 7 września 1101 roku pomiędzy siłami Królestwa Jerozolimskiego i Fatymidów z Egiptu. Przyczyną bitwy były nieustające najazdy muzułmanów na ziemie łacinników i ich wasali, dokonywane z Askalonu- twierdzy Fatymidów w Palestynie. Obydwie armie spotkały się pod Ramlą, która leżała na drodze z Askalonu do Jerozolimy.

Druga bitwa pod Ramlą(w historiografii znanej też jako Ar-Ramla) – starcie zbrojne, które miało miejsce 17 maja 1102 roku pomiędzy siłami Królestwa Jerozolimskiego i Fatymidów z Egiptu. Przyczyną bitwy, podobnie jak tej rozegranej rok wcześniej były nieustające najazdy muzułmanów na ziemie łacinników i ich wasali, dokonywane z Askalonu – twierdzy Fatymidów w Palestynie. Obydwie armie spotkały się pod Ramlą, która leżała na drodze z Askalonu do Jerozolimy.

Trzecia bitwa pod Ramlą – starcie zbrojne, które miało miejsce 27 sierpnia 1107 roku pomiędzy siłami Królestwa Jerozolimskiego i Fatymidów z Egiptu. Przyczyną bitwy, podobnie jak dwóch wcześniejszych starć rozegranych w 1101 i 1102 rok, były nieustające najazdy muzułmanów na ziemie łacinników i ich wasali, dokonywane z Askalonu – twierdzy Fatymidów w Palestynie. Obydwie armie spotkały się pod Ramlą, która leżała na drodze z Askalonu do Jerozolimy.

Bitwa pod Rusion miała miejsce zimą 1206 roku w pobliżu twierdzy Rusion między wojskami bułgarskimi siłami Cesarstwa Łacińskiego. Walki zakończyły się zdecydowanym zwycięstwem Bułgarów.

Bitwa pod Sarmin – bitwa pomiędzy siłami antiocheńskimi i edessańskimi a wojskami Turków Seldżuckich, zakończona zwycięstwem chrześcijan. Miała miejsce 14 września 1115 roku, u stóp wzgórza Tall Danis, nieopodal miejscowości Sarmin.

Bitwa pod Seres miała miejsce w czerwcu 1205 roku w pobliżu miasta Seres leżącego na terenie współczesnej Grecji. W bitwie walczyły ze sobą wojska bułgarskie i łacińskie, zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem Bułgarów.

Bitwa pod Trypolisem – bitwa pomiędzy krzyżowcami dowodzonymi przez Rajmunda z Tuluzy a połączonymi siłami tureckich emirów z Syrii, rozegrana w marcu 1102 roku, nieopodal miasta Trypolis, zakończona pełnym zwycięstwem chrześcijan, co stało się jednym z pośrednich powodów zdobycia tej twierdzy przez łacinników w 1109 roku i założenia na okolicznych ziemiach Hrabstwa Trypolisu.

Oblężenie Trypolisu – sześcioletnie oblężenie tureckiego miasta Trypolis w latach (1103–1109) przez krzyżowców pozostałych na Wschodzie po I wyprawie krzyżowej i krucjacie z 1101 roku, dowodzonych początkowo przez Rajmunda z Tuluzy, a później przez jego następców – Wilhelma Jordana z Cerdagne i Bertranda z Tuluzy, zakończone jego zdobyciem i założeniem chrześcijańskiego Hrabstwa Trypolisu. W walkach brali udział również Genueńczycy oraz łacińskie państwa w Outremerze – Królestwo Jerozolimy, Księstwo Antiochii i Hrabstwo Edessy.

Bitwa pod Wieselbergiem – seria potyczek i oblężenie, które miały miejsce w 1096 w trakcie I wyprawy ludowej.

Oblężenie Zary – pierwsza bitwa IV wyprawy krzyżowej.
Zdobycie Zemunia – zajęcie i splądrowanie cytadeli w Zemuniu dokonane ok. 20 czerwca 1096 roku przez wojska I wyprawy ludowej.