WPhilip Burnett Franklin Agee – amerykański wywiadowca, oficer operacyjny CIA. Był oficerem operacyjnym od 1957 do 1969, działał w Waszyngtonie, Meksyku, Ekwadorze, i Urugwaju. W 1975 roku jako pierwszy opisał metody działania CIA w książce: Inside the Company: CIA Diary. W 1978 opublikował kolejną książkę Dirty Work: The CIA in Western Europe, również opartą o swoje doświadczenia. Po jej wydaniu został wydalony z kolejnych czterech krajów NATO i wyjechał na Kubę. W 1980 wydał swoje pamiętniki pod tytułem On the Run.
WLew Allen, Jr – generał Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, amerykański oficer, m.in. dyrektor Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) w latach 1971-1977.
WAldrich Hazen Ames – analityk Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA), aresztowany w 1994 roku za szpiegostwo na rzecz Związku Radzieckiego.
WJames Jesus Angleton – długoletni funkcjonariusz amerykańskich służb specjalnych, m.in. szef kontrwywiadu Biura Służb Strategicznych (X-2) w Rzymie i szef sztabu kontrwywiadu Centralnej Agencji Wywiadowczej.
WWilliam Frank Buckley Jr. – amerykański publicysta konserwatywny, wydawca, pisarz, tradycjonalista katolicki.
WGeorge H.W. Bush, właśc. George Herbert Walker Bush, również George Bush sr. – amerykański przedsiębiorca naftowy i polityk, 43. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych i 41. prezydent Stanów Zjednoczonych, dyrektor CIA, ojciec 43. prezydenta USA George’a W. Busha. Jako przywódca USA wspierał przemiany polityczne i gospodarcze w Europie Środkowo-Wschodniej, a po upadku ZSRR zainicjował pokojową współpracę z Rosją. W trakcie jego prezydentury Stany Zjednoczone prowadziły interwencję zbrojną w Panamie oraz operacje militarne w ramach międzynarodowej koalicji w czasie I wojny w Zatoce Perskiej.
WEnrique S. „Kiki” Camarena Salazar – amerykański agent DEA brutalnie zamordowany podczas przeprowadzania operacji przeciw kartelowi z Guadalajary.
WWilliam (Joseph) Casey – dyrektor CIA (1981-1987).
WWilliam Egan Colby – dyrektor Centrali Wywiadu
WJohn M. Deutch – amerykański urzędnik administracji i Dyrektor Centrali Wywiadu, z wykształcenia chemik.
WWilliam Joseph Donovan – generał major armii amerykańskiej, w czasie II wojny światowej twórca i dyrektor Biura Służb Strategicznych ; od chwili jego powstania w 1941, szef tajnych operacji amerykańskich.
WAllen Welsh Dulles – szef amerykańskiego wywiadu (OSS) w Europie podczas II wojny światowej, dyrektor Centrali Wywiadu od lutego 1953 do listopada 1961 oraz członek Komisji Warrena.
WWilliam Mark Felt – amerykański prawnik, zastępca dyrektora FBI.
WRobert Michael Gates – amerykański polityk, sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych od 18 grudnia 2006 do 20 stycznia 2009 w gabinecie George’a W. Busha, a od 20 stycznia 2009 do 1 lipca 2011 w gabinecie Baracka Obamy, były zastępca dyrektora Centrali Wywiadu Williama Caseya, od 6 listopada 1991 do 20 stycznia 1993 dyrektor Centrali Wywiadu – DCI.
WPorter J. Goss – amerykański polityk, długoletni pracownik wywiadu, były dyrektor Centrali Wywiadu od 26 września 2004 do 5 maja 2006, następca krótko sprawującego to stanowisko Johna McLaughlina, byłego zastępcy George’a Teneta.
WRobert (Philip) Hanssen – funkcjonariusz Federalnego Biura Śledczego (FBI), który współpracował z radzieckim wywiadem wojskowym GRU w 1979 roku, następnie z radzieckim wywiadem zagranicznym, Pierwszym Zarządem Głównym KGB od 1985 do lutego 2001 roku. Aresztowany 18 lutego 2001 roku, po szybkim procesie sądowym został skazany na dożywotnie więzienie.
WRichard Helms, właśc. Richard McGarrah Helms – amerykański oficer wywiadu, dyrektor Centrali Wywiadu – Director of Central Intelligence (DCI).
WRoscoe Henry Hillenkoetter – amerykański wojskowy, wiceadmirał United States Navy, pierwszy dyrektor Centrali Wywiadu (DCI) po przekształceniu Centralnej Grupy Wywiadu w Centralną Agencję Wywiadowczą, stanowisko sprawował od 1 maja 1947 do 7 października 1951.
WEdward Lee Howard, były funkcjonariusz Centralnej Agencji Wywiadowczej, który w 1985 zbiegł do Związku Radzieckiego po zdemaskowaniu go jako radzieckiego agenta.
WBobby Ray Inman – admirał US Navy oraz funkcjonariusz amerykańskich służb specjalnych, w strukturach których zajmował w swojej długiej karierze wysokie stanowiska dowódcze. Był m.in. dyrektorem Biura Wywiadu Marynarki Wojennej, Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) oraz zastępcą dyrektora Centrali Wywiadu (CIA).
WRyszard Jerzy Kukliński, ps. „Jack Strong”, „Mewa” – pułkownik Ludowego Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany do stopnia generała brygady, zastępca szefa Zarządu Operacyjnego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, od 1970 agent wywiadu amerykańskiej Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA), na krótko przed wprowadzeniem stanu wojennego (1981) ewakuowany przez CIA do Berlina Zachodniego.
WJohn Alex McCone – amerykański polityk i biznesmen, dyrektor CIA w latach 1961-1965.
WJohn Edward McLaughlin – amerykański funkcjonariusz służb specjalnych, zastępca dyrektora Centrali Wywiadu George’a Teneta w latach 2000–2004, po jego rezygnacji w czerwcu 2004 urzędujący dyrektor Centrali Wywiadu, który to urząd sprawował do czasu zatwierdzenia przez Senat i zaprzysiężenia następcy Teneta Portera Gossa we wrześniu 2004.
WJohn Dmitri Negroponte – amerykański polityk i dyplomata.
WEliot Ness – amerykański agent federalny i polityk. Dowódca walczącego z gangiem Ala Capone, legendarnego oddziału tzw. Nietykalnych.
WHarold James Nicholson – funkcjonariusz Centralnej Agencji Wywiadowczej CIA, aresztowany 16 listopada 1996 pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Federacji Rosyjskiej.
WWilliam Eldridge Odom – generał porucznik United States Army, oficer wywiadu wojskowego Stanów Zjednoczonych, dyplomata, m.in. dyrektor Narodowej Agencji Bezpieczeństwa od 1985 do 1988, zwolennik twardej polityki wobec Związku Radzieckiego, zwany „superjastrzębiem”.
WLeon Edward Panetta – amerykański polityk i prawnik pochodzenia włoskiego, sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych od 1 lipca 2011 do 7 stycznia 2013 roku, gdy oficjalnie przeszedł na emeryturę. W latach 1977–1993 był kongresmenem z Kalifornii, a następnie szefem personelu Białego Domu za czasów prezydentury Billa Clintona (1994–1997) oraz dyrektorem Centralnej Agencji Wywiadowczej w latach 2009–2011. Następnie do 2013 sekretarz obrony. Ojciec Jimmy’ego.
WJoseph Dominick Pistone, znany także jako Donnie Brasco – agent FBI, który w 1975 roku przeniknął do rodziny Bonanno. W 1981 roku jego praca dobiegła końca. Zebrał dowody obciążające blisko 200 osób, z czego ponad 100 otrzymało prawomocne wyroki.
WValerie Elise Plame Wilson – amerykańska funkcjonariusz operacyjna Centralnej Agencji Wywiadowczej i autorka książek. Do 2003 r. była niejawną jej służba w CIA. Jej tożsamość została wyjawiona w artykule opublikowanym 14 lipca 2003 w The Washington Post przez publicystę o poglądach konserwatywnych Roberta Novaka. W wyniku publikacji artykułu wybuchł skandal polityczny trwający wiele lat, potocznie zwany sprawą Plame.
WWilliam F. Raborn Jr. – amerykański wiceadmirał, dyrektor Centrali Wywiadu od 28 kwietnia 1965 roku do 30 czerwca 1966 roku. W latach 1955-1962 dyrektor Special Projects Office (SPO) marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych odpowiedzialnego za program rozwoju pierwszych strategicznych atomowych okrętów podwodnych i systemu rakietowego Polaris / Poseidon "41 for freedom".
WJames Rodney Schlesinger – amerykański polityk, dyrektor Centrali Wywiadu, sekretarz obrony oraz pierwszy sekretarz energii.
WWalter Bedell „Beetle” Smith – amerykański wojskowy i dyplomata, generał US Army, dyrektor Centrali Wywiadu, tym samym szef CIA od października 1950 do lutego 1953, ambasador USA w ZSRR od 3 kwietnia 1946 do 25 grudnia 1948.
WEdward Joseph Snowden – amerykański demaskator, były pracownik CIA i zleceniobiorca zatrudniony przez firmy Dell oraz Booz Allen Hamilton na umowach dla NSA, który ujawnił na łamach prasy kilkaset tysięcy poufnych, tajnych i ściśle tajnych dokumentów NSA, co opisane zostało przez prasę jako największy wyciek danych informacji w historii USA. Poszukiwany przez władze USA pod zarzutem ujawnienia tajemnic państwowych i szpiegostwa. Na początku sierpnia 2013 Snowden otrzymał azyl tymczasowy w Rosji, a w październiku 2020 prawo do stałego pobytu.
WSidney (William) Souers – amerykański admirał, pierwszy dyrektor Centrali Wywiadu (DCI) Stanów Zjednoczonych, mianowany 23 stycznia 1946 roku, w dzień po podpisaniu przez ówczesnego prezydenta USA, Harry'ego Trumana, rozporządzenia wykonawczego o powołaniu Grupy Centrali Wywiadu ; funkcję tę pełnił do czerwca 1946 roku, jego miejsce zajął generał Hoyt Vandenberg.
WWilliam Oliver Studeman – admirał US Navy, były dyrektor Biura Wywiadu Marynarki Wojennej, później w latach 1988–1992 dyrektor Agencji Bezpieczeństwa Narodowego, a następnie zastępca dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej od kwietnia 1992 do sierpnia 1995.
WGeorge (John) Tenet – amerykański urzędnik, były dyrektor Centrali Wywiadu, objął to stanowisko po rezygnacji Johna Deutcha w 1997 roku, będąc wówczas zastępcą DCI (DDCI), mianowany formalnie 17 lipca 1997 roku przez prezydenta Billa Clintona. Tenet był dyrektorem Centrali Wywiadu podczas kadencji Clintona oraz podczas większości prezydentury Busha.
WHoyt Sanford Vandenberg – amerykański generał, dyrektor Centrali Wywiadu (1946–1947), szef sztabu Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (1948–1953).
WRobert James Woolsey – dyrektor Centrali Wywiadu (DCI) od lutego 1992 do stycznia 1995 roku, przez wiele lat należał do kręgów waszyngtońskiej elity władzy. Urodzony w Tulsa w stanie Oklahoma, absolwent uniwersytetu Stanford, stypendysta Rhodes, uzyskał dyplom magisterski uniwersytetu w Oksfordzie. Służył w US Army w latach 1968 - 1970. Pracował nad problemami ograniczenia zbrojeń strategicznych. Służył w sztabie Rady Bezpieczeństwa Narodowego. W 1970 roku mianowany został generalnym doradcą senackiej komisji sił zbrojnych, dla której pracował do 1973 roku, po czym zajął się prywatną praktyką prawniczą. w latach 1978 - 1979 był podsekretarzem Marynarki Wojennej, po czym ponownie powrócił do prywatnej kancelarii. W latach osiemdziesiątych uczestniczył w rozmowach rozbrojeniowych, prowadzonych przez przedstawicieli Związku Radzieckiego i NATO. W 1989 roku powołany na amerykańskiego negocjatora, w randze ambasadora, w rokowaniach w sprawie ograniczenia zbrojeń konwencjonalnych w Europie. Po zakończeniu rokowań i podpisaniu porozumienia z ZSRR, w lipcu 1991 roku, raz jeszcze powrócił do prywatnej praktyki prawniczej. Prezydent Clinton powołał Woolseya na stanowisko DCI pod koniec zimnej wojny. Amerykańska Wspólnota Wywiadów oraz CIA wymagały wówczas restrukturyzacji i określenia nowej strategii. CIA było powszechnie krytykowane za pomijanie kobiet w awansach i przydzielaniu zadań, za nielegalne operacje w Gwatemali oraz za niedostatki kontroli wewnętrznej, ujawnione przez zdemaskowanie w 1994 roku Aldricha Amesa, jako radzieckiego kreta. Woolsey zrezygnował ze stanowiska DCI w związku z ostrą krytyką za niewyciągnięcie surowych konsekwencji służbowych wobec urzędników Agencji, którzy byli zwierzchnikami Amesa i mieli obowiązek go nadzorować. Robert James Woolsey obecnie (2004) jest wiceprezesem Booz, Allen & Hamilton, firmy zajmującej się sprawami globalnego bezpieczeństwa strategicznego i partnerem kancelarii prawniczej Shea & Gardner.