
Adolf Fryderyk V Mecklenburg-Strelitz – wielki książę Meklemburgii-Strelitz.

François Achille Bazaine − francuski generał, od 1864 marszałek Francji.

Hans Hartwig von Beseler – niemiecki wojskowy, generał pułkownik, generał-gubernator warszawski, naczelny dowódca Polskiej Siły Zbrojnej.

Herbert von Bismarck – niemiecki polityk, minister spraw zagranicznych w latach 1886−1890. Jego polityczna kariera była ściśle związana z ojcem, Otto von Bismarckiem.

Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen – książę von Bismarck-Schönhausen, książę von Lauenburg; niemiecki polityk, mąż stanu, premier Prus, kanclerz Rzeszy zwany Żelaznym Kanclerzem. Przyczynił się do zjednoczenia Niemiec. W polityce wewnętrznej zwolennik ewolucyjnego konserwatyzmu. Uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych i najwybitniejszych polityków europejskich XIX wieku.

Karol Ludwik Napoleon Bonaparte, jako cesarz Napoleon III – prezydent Francji w latach 1848–1852, cesarz Francuzów w latach 1852–1870. Syn Ludwika, krótkotrwałego króla Holandii i Hortensji de Beauharnais – córki Józefiny, z jej pierwszego małżeństwa z wicehrabią Beauharnais.

Władysław Borzobohaty – polski lekarz, powstaniec styczniowy.

Georges Ernest Jean-Marie Boulanger – francuski generał i polityk, minister wojny od 1886.

Karl von Bülow − niemiecki feldmarszałek. Dowódca 2. Armii niemieckiej podczas I wojny światowej.

François Certain de Canrobert – marszałek Francji.

Georg Leo hrabia von Caprivi de Caprara de Montecuculi, kanclerz Rzeszy od 20 marca 1890 do 26 października 1894.

Noël Marie Joseph Édouard, Vicomte de Curières de Castelnau – generał francuski, podczas I wojny światowej, jeden z propagatorów tzw. attaque à outrance, tj. działań ofensywnych za wszelką cenę, które miały prowadzi do szybkich sukcesów na polu walki.

Marie-Alexis de Castillon, wicehrabia de Saint-Victor – francuski kompozytor.

Jean Albert hrabia de Pawenza Woroniez – francuski oficer polskiego pochodzenia, syn naturalny Janusza Woronicza, członka Wielkiej Emigracji i Françoise Paul.

Paul Déroulède – francuski polityk, a także poeta, dramaturg i prozaik. Jako polityk prowadził działalność nacjonalistyczną i antyrepublikańską. Założyciel Ligi Patriotów.

Auguste-Alexandre Ducrot – francuski generał.

Hermann von Eichhorn – niemiecki feldmarszałek.
Władysław Folkierski – polski matematyk, inżynier budowlany, uczestnik powstania styczniowego oraz profesor uniwersytetu w Limie w Peru.

Heinrich Theodor Fontane – niemiecki pisarz, dziennikarz, krytyk oraz farmaceuta. Był przedstawicielem poetyckiego realizmu.

Fryderyk Franciszek II – wielki książę Meklemburgii i Schwerinu; panował od 7 marca 1842 do 15 kwietnia 1883. Był synem wielkiego księcia Pawła Fryderyka i jego żony Aleksandry Hohenzollern.

Fryderyk III, urodzony jako Friedrich Wilhelm Nikolaus Karl von Hohenzollern – cesarz niemiecki i król Prus, wolnomularz, dowódca wojskowy w stopniu feldmarszałka. Panował jedynie 99 dni, od 9 marca do 15 czerwca 1888. Zmarł na zapalenie płuc niedługo po wykonanej tracheotomii z powodu raka krtani pod postacią tzw. guza Ackermana.

Joseph Simon Gallieni – francuski generał, w 1921 mianowany pośmiertnie marszałkiem Francji.

Max Karl Wilhelm von Gallwitz – niemiecki generał służący podczas I wojny światowej zarówno na froncie wschodnim, jak i zachodnim.

Ricciotti Garibaldi – włoski generał.

Josias von Heeringen – niemiecki generał pułkownik.

Paul Ludwig Hans Anton von Beneckendorff und von Hindenburg – niemiecki dowódca, feldmarszałek i polityk, w latach 1925–1934 prezydent Republiki Weimarskiej i III Rzeszy.

Friedrich Heinrich Albrecht – książę i generał pruski, 1830–1849 mąż królewny niderlandzkiej Marianny Orańskiej.

Joseph Jacques Césaire Joffre – francuski dowódca wojskowy, szef Sztabu Generalnego, wiceprezydent Wyższej Rady Wojennej, generał dywizji, naczelny wódz armii francuskiej (1914–1916) w czasie I wojny światowej, marszałek Francji (1916).

Horatio Herbert Kitchener, 1. hrabia Kitchener KG, KP, GCB, OM, GCSI, GCMG, GCIE – brytyjski wojskowy, marszałek polny i polityk.

Alexander Heinrich Rudolph von Kluck – pruski i niemiecki generał pułkownik, dowódca wojsk niemieckich podczas I wojny światowej. Zdobywca Brukseli w 1914.

Jan Koziełł-Poklewski ps. „Jakub Skała” – pułkownik Wojsk Polskich w powstaniu styczniowym, dowódca III Korpusu wojsk powstańczych w latach 1863-1864, komendant Warszawy.

Fernand Louis Armand Marie de Langle de Cary - generał francuski, dowódca armii francuskiej podczas I wojny światowej.

Marie Edme Patrice Maurice de Mac-Mahon, diuk (duc) de Magenta (Marna), książę (prince) de Solferino – marszałek Francji i jej prezydent w latach 1873–1879. Mac Mahon był Francuzem pochodzenia irlandzkiego. Jest jedną z dwóch osób w historii pochodzącą z Irlandii, która była głową państwa na kontynencie.

August von Mackensen – feldmarszałek niemiecki, dowódca wojsk niemieckich i austro-węgierskich podczas ofensywy pod Gorlicami i Tarnowem w maju 1915, zdobywca Belgradu w 1915 i Bukaresztu w 1916 roku.

Jean Auguste Margueritte – francuski generał, ojciec pisarzy Victora i Paula Margueritte.

Michel Joseph Maunoury – pośmiertnie Marszałek Francji od 31 marca 1923.

Helmuth Johannes Ludwig von Moltke (młodszy) – niemiecki polityk wojskowy, generał pułkownik.

Helmuth Karl Bernhard von Moltke – pruski generał i feldmarszałek, reformator armii pruskiej, a potem Armii Cesarstwa Niemieckiego, baron, hrabia. Przez 30 lat był szefem sztabu generalnego – w okresie dążenia Prus do podporządkowania Niemiec, lata 1858–1871, i później do roku 1888. Moltke uznawany jest za twórcę nowoczesnej operacji wojskowej. Udało mu się pogodzić trzy zasadnicze czynniki operacyjne: siły, czas i obszar, które od tej pory stały się podstawowymi wyznacznikami operacyjności. Określany jako Moltke starszy, aby odróżnić go od jego bratanka Helmutha von Moltkego (młodszego). Amerykański historyk Max Boot pisze o Moltkem, że był bardzo wszechstronny: kochał muzykę, poezję, sztukę, archeologię i teatr, znał siedem języków. Był płodnym artystą, który wypełniał szkicowniki pejzażami i portretami.

William Muldoon – amerykański wrestler i zapaśnik irlandzkiego pochodzenia, promotor sportowy, trener zapaśników i bokserów, kulturysta, aktor teatralny, wojskowy, policjant, pierwszy przewodniczący New York State Athletic Commission i wynalazca piłki lekarskiej.

Christoph Eberhard Nestle – niemiecki orientalista, biblista, krytyk i wydawca greckiego tekstu Nowego Testamentu oraz duchowny luterański.

Paul Marie Cesar Gerald Pau – generał francuski.

Ludwig Wilhelm Carl Rehn – niemiecki chirurg.

Albrecht Theodor Emil Graf von Roon – pruski feldmarszałek i polityk, jedna z najważniejszych postaci okresu zjednoczenia Niemiec. W latach 1859–1873 był pruskim ministrem wojny, a w 1873 roku premierem Prus.

Friedrich von Scholtz – generał artylerii. Od 1870 w wojsku. Uczestnik wojny francusko-pruskiej.

Louis-Gaston de Sonis – francuski sługa Boży Kościoła katolickiego.

Adrian Dietrich Lothar von Trotha – pruski generał piechoty.

Alfred Graf von Waldersee – wojskowy pruski i niemiecki, feldmarszałek niemiecki, w latach 1888–1891 Szef Sztabu Generalnego armii niemieckiej.

Karl Friedrich Wilhelm Leopold August Graf von Werder – pruski generał. Stopień generała-porucznika uzyskał po wojnie między Prusami i Austrią, zwanej niekiedy wojną siedmiotygodniową. Dowodził w bitwie pod Strasburgiem, pod Villersexel.

Wilhelm – książę Meklemburgii-Schwerinu, pruski oficer.
Wilhelm I Hohenzollern, urodzony jako Wilhelm Friedrich Ludwig von Preußen – regent, a później król Prus w latach 1861–1888 z dynastii Hohenzollernów, prezydent Związku Północnoniemieckiego w latach 1867–1871, a od 1871 cesarz niemiecki. Współtwórca II Rzeszy Niemieckiej. Wilhelm był drugim synem króla Fryderyka Wilhelma III Pruskiego i królowej Luizy z dynastii meklemburskiej.

Wilhelm Ludwig Friedrich Georg Emil Philipp Gustav Ferdinand von Hessen und bei Rhein – książę Hesji i Renu, generał piechoty.

Fryderyk August Everard Wirtemberski – książę wirtemberski, pruski generał kawalerii w randze feldmarszałka, uczestnik wojny siedmiotygodniowej oraz wojny francusko-pruskiej.

Martin Wilhelm Remus von Woyrsch – pruski oficer piechoty, feldmarszałek królewski, w latach 1908–1918 powołany do Izby Panów, doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor, honorowy kawaler zakonu joannitów. W 1919 został honorowym obywatelem Wrocławia.