WNicolas Baudeau – francuski ekonomista, zwolennik fizjokratyzmu.
WPierre Samuel du Pont de Nemours [] – francuski ekonomista, zwolennik fizjokratyzmu, publicysta i polityk doby rewolucji francuskiej, członek Komisji Edukacji Narodowej.
WJózef II Habsburg – święty cesarz rzymski w latach 1765–1790, przedstawiciel absolutyzmu oświeconego, w czasie urzędowania wdrożył wiele reform dotyczących systemu podatkowego i szkolnictwa, wprowadził silne scentralizowane rządy, tolerancję religijną, ograniczył wpływy duchowieństwa i zniósł poddaństwo osobiste chłopów.
WGuillaume-Francois Le Trosne,, jest francuskim prawnikiem i ekonomistą, który pozostaje jedną z głównych postaci fizjokracji, szkoły myślenia założonej przez Francois Quesnay i markiza de Mirabeau w lipcu 1757. Krytykował poglądy merkantylistów. Le Trosne jako jeden z pierwszych ekonomistów posługiwał się pojęciem pojęciem kapitału.
WPierre-Paul Lemercier de La Rivière – ekonomista francuski, zwolennik fizjokratyzmu. Jako pierwszy użył nazwy absolutyzm oświecony.
WLudwik XV, zw. Ukochanym – król Francji i Nawarry od 1715, gdy zmarł jego pradziadek Ludwik XIV, z dynastii Burbonów.
WFrançois Quesnay wym. // – francuski lekarz, teoretyk ekonomii, twórca szkoły fizjokratycznej.
WFriedrich Eberhard von Rochow − niemiecki magnat, pedagog i filantrop.
WAnne-Robert-Jacques Turgot – główny kontroler finansów, generalny kontroler finansów w państwie Ludwika XVI, próbował naprawić sytuację finansową ówczesnej Francji poprzez m.in. próbę nałożenia podatków na szlachtę i duchowieństwo, ograniczenie wydatków dworskich oraz przeprowadzenie reform takich jak: swoboda handlu zbożem, zniesienie ograniczeń cechowych, zamiana szarwarków chłopskich na specjalny podatek itd. Popierał doktrynę fizjokratyzmu i był jednym z jej najwybitniejszych przedstawicieli. Był jednym z autorów Wielkiej Encyklopedii Francuskiej.
WSébastien le Prestre de Vauban – francuski inżynier wojskowy, architekt, urbanista, ekonomista, polityk, reformator a nawet filozof, marszałek Francji.