
Acllahuasi – funkcjonująca w Imperium Inków instytucja religijna, będąca formą żeńskiej wspólnoty monastycznej, skupiająca grupę żyjących w celibacie mniszek, których zadaniem było pełnienie służby w miejscach kultu religijnego, opieka nad świętym ogniem raymi oraz świadczenie rozmaitych posług na rzecz świątyń i osoby króla. Zgodnie z podaniem założycielem pierwszego konwentu Acllahuasi w Cuzco był król Lloque Yupanqui.

Audytorium – dom modlitwy, i zarazem biurowiec położony na terenie Obszaru Świątyni w Independence, w stanie Missouri, Stany Zjednoczone. Audytorium jest częścią kompleksu światowych władz Społeczności Chrystusa, w skład którego wchodzi także Świątynia Independence.

Bama – typ kananejskiego sanktuarium. Zazwyczaj miała postać sztucznego lub naturalnego wzgórza, na szczycie którego ustawione były betyle albo kamienne stele poświęcone bóstwu. Wyżyny miewały także formę niskiego kamiennego podwyższenia, z kilkoma stopniami umożliwiającymi wejście.

Chac-Mool – typ prekolumbijskiego kamiennego ołtarza.

Chram – typ budowli sakralnej w religii Słowian. Miejsce spotkań, modlitw, nabożeństw i wróżb, którego rolę pierwotnie pełniły poświęcone kultowi drzew oraz sił przyrody gaje – słowiańskie odpowiedniki świętych gajów w innych kulturach.

Coricancha – świątynia Słońca w Cuzco, stolicy Imperium Inków, poświęcona najwyższym bogom inkaskiego panteonu, miejsce koronacji i pochówku władców Inków od czasów Sinchi Rocy do Huayny Capaca, jedno z najważniejszych sanktuariów inkaskich.

Czasownia – niewielka chrześcijańska budowla bez specjalnie wydzielonego miejsca na ołtarz. Termin na określenie tego typu budowli jest używany przez wyznawców prawosławia. Nazwa pochodzi z języka cerkiewnosłowiańskiego, w którym „часы” (czasy) oznaczają godziny. Czasownie stawiane są zazwyczaj w miastach, wsiach, przy drogach lub na cmentarzach, są pomnikami wiary chrześcijańskiej. W czasowniach odmawia się modlitwy, zapala się świece przed ikonami. Liturgia odprawiana jest jedynie w wyjątkowych przypadkach. Katolickie kapliczki w odróżnieniu od czasowni mogą jednocześnie pełnić funkcję niewielkich świątyń.
Darga – świątynia grobu, miejsce pochówku nauczyciela religijnego lub przewodnika duchowego wraz z nadbudowaną świątynią. Odpowiednik świątyni samadhi (mahasamadhi) w hinduizmie i ohelu w tradycji chasydzkiej.

Faras – miejscowość w północnym Sudanie, na północ od II katarakty w pobliżu Wadi Halfa, obecnie zalana wodami jeziora Nasera.

Hadżar, Al-Hadżar al-Aswad – kamień wbudowany w południowo-wschodni narożnik świątyni Al-Kaba w Mekce, największa świętość muzułmanów i cel pielgrzymek wyznawców islamu.

Kapiszcze – w religii Słowian sanktuarium z posągami bogów stojącymi pod otwartym niebem lub zadaszeniem; kapiszcze może także otaczać krąg słupów. Oprócz kapiszcza wyróżnia się również trzebiszcze, oznaczające miejsce składania ofiar. Nazwa kapiszcze etymologicznie wywodzi się od osadzającego się kopciu z dymu, zaś trzebiszcze od słowa trzeba (ofiara).

Kienesa, kenesa – karaimski dom modlitwy. Nazwa pochodzi od hebrajskiego słowa kenes (כֶּנֶס), oznaczającego zgromadzenie; powstała ona bezpośrednio z hebrajskiego lub pośrednio poprzez pochodzące od tego określenia arabskie słowo kanisa (كَنِيسَة), oznaczające niemuzułmański dom modłów. Wnętrze kienesy podzielone jest zazwyczaj na 3 podstawowe części: hall, nawę główną – przeznaczoną dla mężczyzn oraz balkon – babiniec dla kobiet. Wystrój wnętrza jest bardzo skromny, nie umieszcza się ozdób, obrazów. Centralną część kienesy stanowi echał.

Klasztor – budynek lub zespół budynków, w którym mieszkają wspólnoty religijne zakonników albo zakonnic. Klasztory są znane przede wszystkim z chrześcijaństwa i buddyzmu, choć występują lub występowały także w hinduizmie, dżinizmie, islamie i judaizmie.

Monaster albo monastyr – tradycyjna nazwa klasztoru w Kościołach wschodnich.
Monasterium kanonickie – kompleks budynków skupionych przy katedrze, będących siedzibą biskupa, oraz kanoników katedralnych.

Świątynia – miejsce kultu religijnego. W sensie szerszym, jest to każda budowla wzniesiona w celu sprawowania w niej wszelkiego rodzaju obrzędów religijnych. W sensie węższym, świątynią może być tylko taka budowla, która spełnia przynajmniej niektóre wyższe funkcje kultowe, sprawowane jedynie przez kapłanów.

Zig(g)urat, zik(k)urat – charakterystyczna dla architektury sakralnej Mezopotamii wieża świątynna o zmniejszających się schodkowo kolejnych tarasach.