W

Dejan Ajdačić – serbski filolog-slawista, folklorysta, tłumacz i redaktor.

W

Jovan Ajduković – serbski językoznawca.

W

Aleksandar Belić – serbski językoznawca, czołowy serbski lingwista pierwszej połowy XX wieku. Autor licznych artykułów naukowych z dziedziny komparatystyki słowiańskiej, językoznawstwa ogólnego oraz syntaktyki i dialektologii serbsko-chorwackiej.

W

Oscar Leonard Beyersdorf – pruski lekarz, parlamentarzysta, slawistyk i bałtystyk.

W

Anton Bezenšek – słoweński stenograf i językoznawca slawista. Dostosował system stenografii Gabelsbergera do języków południowosłowiańskich.

W

Clare Cavanagh – amerykańska profesor, tłumaczka m.in. polskiej literatury, poezje Wisławy Szymborskiej i Adama Zagajewskiego, wspólnie ze Stanisławem Barańczakiem.

W

Marc Leland Greenberg – amerykański językoznawca, slawista i słowenista, autor pięciu książek naukowych, 43 artykułów naukowych, pięciu artykułów encyklopedycznych oraz ponad 50 innych artykułów i publikacji. Jego działalność naukowa koncentruje się na zagadnieniach dialektologii słowiańskiej i językoznawstwa historycznego, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki fonologii historycznej i akcentologii słowiańskiej, zwłaszcza w obrębie języka słoweńskiego i grupy zachodniej języków południowosłowiańskich. W swoim dorobku ma także prace z zakresu socjolingwistyki, średniowiecznej poetyki, historii języków słowiańskich, etymologii, kontaktu językowego oraz typologii języków.

W

Kevin Hannan – amerykański językoznawca i slawista.

W

Fran Ilešič – słoweński slawista, historyk literatury i publicysta.

W

Milka Ivić – serbska językoznawczyni. Zajmowała się slawistyką, serbokroatystyką oraz językoznawstwem ogólnym.

W

Michael Kandel – amerykański slawista, tłumacz literatury polskiej na język angielski oraz pisarz SF. Kandel otrzymał doktorat ze slawistyki na Indiana University. Zajmował się przekładaniem utworów Stanisława Lema na język angielski, tłumaczył także Jacka Dukaja oraz Marka Huberatha. Zangielszczył również opowiadanie Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego. Jakość jego przekładów książek Lema oceniana była bardzo wysoko przez samego Lema i przez krytyków, szczególnie w świetle faktu, że proza Lema są trudne, pełne gier słownych i trudno przetłumaczalnych konstrukcji.

W

Jernej Kopitar – słoweński językoznawca, slawista, skryptor i kustosz wiedeńskiej biblioteki dworskiej, z którego autorytetem i opiniami liczył się sam Goethe, Humboldt czy bracia Grimm.

W

Rado Lenček – słoweński językoznawca, slawista i słowenista.

W

Jooseppi Julius Mikkola – fiński językoznawca-slawista.

W

Franc Miklošič, Franz von Miklosich – słoweński językoznawca i slawista.

W

Stefan Mładenow – bułgarski językoznawca, slawista i indoeuropeista.

W

Tom S. Priestly – kanadyjski językoznawca. Zajmuje się lingwistyką tradycyjną oraz socjolingwistyką, zwłaszcza problematyką konserwacji językowej.

W

Danko Šipka – językoznawca, profesor slawistyki i lingwistyki stosowanej na Uniwersytecie Arizony. Do jego zainteresowań naukowo-badawczych należą: leksykografia, leksykologia, morfologia, lingwistyka komputerowa. Jego dorobek obejmuje ponad 150 prac bądź recenzji, a także 30 książek językoznawczych.

W

Karl Adolph Verner – duński językoznawca, slawista i indoeuropeista, twórca ogłoszonego w 1876 r. prawa Vernera.

W

Bożidar Widoeski – macedoński językoznawca, slawista, profesor.

W

Nicolaas van Wijk – holenderski językoznawca, slawista.