
Instalacja elektryczna – część sieci niskiego napięcia stanowiąca układ przewodów w budynku wraz ze sprzętem elektroinstalacyjnym, mający początek na zaciskach wyjściowych wewnętrznej linii zasilającej w złączu i koniec w gniazdkach wtyczkowych, wypustach oświetleniowych i zainstalowanych na stałe odbiornikach energii elektrycznej. Służy do dostarczania energii elektrycznej lub sygnałów elektrycznych do odbiorników.
Automat schodowy – rodzaj łącznika czasowego służący do utrzymywania włączonego oświetlenia przez pewien czas po upływie którego oświetlenie zostaje automatycznie wyłączone. Automat schodowy najczęściej stosowany jest do oświetlenia ciągów komunikacyjnych.

Bezpiecznik termiczny – rodzaj bezpiecznika elektrycznego, rozłącza obwód wskutek wzrostu temperatury. Jest stosowany do ochrony obwodu przed uszkodzeniem spowodowanym nadmiernym wzrostem temperatury. Bezpieczniki termiczne są stosowane w układach, w których awaria termostatu lub układu ograniczającego temperaturę może spowodować uszkodzenie urządzania lub wywołać znaczne szkody w urządzaniu lub otoczeniu. Są stosowane w kuchenkach indukcyjnych, żelazkach, podgrzewaczach wody, czajnikach, kserokopiarkach, drukarkach laserowych, silnikach elektrycznych.

Gniazdo elektryczne – złącze stanowiące część instalacji elektrycznej, służące do przyłączania do niej odbiorników energii elektrycznej. Gniazdo elektryczne stanowi część łącznika wtykowego. Gniazda wtykowe wykonywane są jako jednofazowe i trójfazowe. Gniazda jednofazowe rozróżnia się na podtynkowe i nadtynkowe.

Standard KONNEX / KNX – instalacja elektryczna nowej generacji – umożliwia wspólną komunikację pomiędzy wszystkimi odbiornikami energii elektrycznej w budynku. KNX opcjonalnie zapewnia zdalny dostęp do wszystkich instalacji budynkowych i umożliwia dowolne rozwijanie funkcjonalności automatyki budynkowej przez dowolnych producentów z całego świata. Jest wspólnym językiem komunikacji dla wszystkich instalacji budynkowych oraz przedmiotów o standardzie IoT. Może łączyć instalacje elektryczne, teletechniczne, HVAC, alarmowe, nagłośnienia, monitoring, zabezpieczenia budynków, opomiarowanie i wszystkie inne działające w budynku. Jednocześnie zapewnia energooszczędność, multimedialność i ogromną funkcjonalność budynku.

Latarnia uliczna – źródło światła w oprawie oświetleniowej wraz z konstrukcją ją podtrzymującą, mające za zadanie oświetlać ulice, chodniki i drogi w warunkach niedostatecznej widoczności – przede wszystkim nocą, ale także w czasie mgły, obfitych opadów atmosferycznych, silnego zachmurzenia itp. – w miejscach, gdzie przebywać może wiele osób lub pojazdów.

Licznik energii elektrycznej – całkujący przyrząd pomiarowy przeznaczony do pomiaru ilości przepływającej energii elektrycznej. Jego wskazanie jest podstawą do rozliczania się między dostawcą a odbiorcą energii. Jednostką miary energii elektrycznej czynnej w układzie SI jest dżul (watosekunda), natomiast powszechnie używaną jednostką miary tej energii jest kilowatogodzina (kWh) lub megawatogodzina (MWh). W układach zasilania większej mocy dostawca i odbiorca rozliczają się również w zakresie energii biernej. Jednostką miary tej energii jest warogodzina.

Łącznik instalacyjny – najprostszy łącznik elektryczny przeznaczony do załączania i wyłączania prądów roboczych w instalacjach niskiego napięcia, np. instalacji oświetlenia. Łączniki takie nie są zabezpieczeniami elektrycznymi.

Łącznik wtykowy - łącznik elektryczny ręczny tworzony przez gniazdo wtykowe oraz odpowiadającą mu wtyczkę. Służy do zasilania odbiorników elektrycznych ręcznych, przenośnych i ruchomych w pomieszczeniach mieszkalnych, gospodarstwach rolnych, warsztatach, na placach budów czy też kempingach. Gniazda wtykowe i wtyczki budowane są na napięcia znamionowe 50-750 V, prądy znamionowe 6-125 A. Konstrukcje gniazd i wtyczek są takie że nie jest możliwe zetknięcie styków ochronnych wtyczek ze stykami prądowymi gniazd ani włożenie wtyczki do gniazda o innym napięciu i prądzie znamionowym lub o różnej liczbie biegunów. Jedynie wtyczki urządzeń II klasy ochronności są tak wykonane, że jest możliwe włożenie ich do gniazd o odpowiednim napięciu i prądzie znamionowym, niezależnie od tego, czy gniazdo jest ze stykiem, czy bez styku ochronnego.
Połączenie wyrównawcze głównie – jeden ze środków ochrony przeciwporażeniowej chroniącym przy uszkodzeniu. Jest jednym z elementów ochronnych połączeń wyrównawczych w instalacjach niskiego napięcia. Połączenie wyrównawcze głównie łączy ze sobą główny przewód ochronny PE, główny przewód lub szynę uziemiającą metalowe rury instalacji zasilających budynek, elementy metalowych konstrukcji budynku, instalację C. O., systemów klimatyzacji i metalowe elementy okablowania telekomunikacyjnego. Przewód do połączeń wyrównawczych głównych powinien mieć przekrój co najmniej połowy przekroju największego przewodu ochronnego zastosowanego w danej instytucji, jednak nie mniejszej niż 6 mm2. Przewody nie ułożone razem z przewodami skrajnymi muszą mieć przekrój co najmniej 2,5 mm2, nie są chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi. Jeżeli są chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi to co najmniej 4 mm2.
Połączenie wyrównawcze – małooporowe połączenie elektryczne między różnymi częściami przewodzącymi sprawiające, że mają one zbliżony potencjał. Są to połączenia wyrównujące potencjały części przewodzących. Mogą być wykonane celowo, występować jako naturalne.

Przyłącze energetyczne – element sieci elektroenergetycznej służący do przyłączenia instalacji odbiorczej o wymaganej mocy przyłączeniowej pobieranej z systemu dystrybucji energii elektrycznej, wykonane na podstawie warunków przyłączenia wystawionych przez OSD.

Rozdzielnica elektryczna – element sieci elektrycznej zawierający urządzenia i podzespoły, służące do:łączenia, przerywania oraz rozdziału obwodów elektrycznych i ich kombinacji najczęściej w połączeniu z urządzeniami sterowniczymi ochronnymi pomiarowymi i regulacyjnymi.

GIS (ang. Gas Insulated Switchgear) – rozdzielnica elektryczna, w której jako medium izolacyjne zastosowano gaz o specjalnie dobranych parametrach, zamiast powietrza (najczęściej jest to sześciofluorek siarki SF6).

Rozdzielnica szafowa – rozdzielnica elektryczna niskiego napięcia służąca do rozdziału energii elektrycznej, zabezpieczenia, sterowania oraz kontroli procesów technologicznych, w której prąd roboczy mieści się w przedziale od kilkuset do kilku tysięcy amperów.

Rozdzielnica tablicowa – zestaw zawierający urządzenia łączeniowe lub zabezpieczenia skojarzone z jednym obwodem odbiorczym lub większą ilością obwodów odbiorczych, zasilanych z jednego lub większej ilości obwodów zasilających wraz z zaciskami przyłączowymi do przyłączania przewodu neutralnego i ochronnego PE. Rozdzielnice tablicowe mogą także zawierać urządzenia sygnalizacyjne i inne aparaty sterownicze. Może być wyposażona w łączniki izolacyjne które jednak mogą być umieszczone oddzielnie poza daną tablicą.

Samoczynny wyłącznik nadmiarowy – rodzaj zabezpieczenia elektrycznego, w którym przez termiczne i mechaniczne zadziałanie elementów następuje przerwanie ciągłości obwodu elektrycznego.

Szyb kablowy - wydzielony obudowany pionowy przepust łączący więcej niż dwie kondygnacje budynku, przeznaczony do ułożenia w nim kabli.

Szyna wyrównawcza – szyna, przez którą realizowane jest połączenie wyrównawcze w ochronie przeciwporażeniowej. Wyróżnia się szyny główne i lokalne (miejscowe).

Wtyczka elektryczna – element umożliwiający podłączenie urządzeń elektrycznych zasilanych z sieci elektrycznej do gniazda elektrycznego.

Wyłącznik instalacyjny – element instalacji elektrycznej, którego zadaniem jest przerwanie ciągłości obwodu, gdy prąd płynący w tym obwodzie przekroczy wartość bezpieczną dla tego obwodu. Wyłączniki te przeznaczone są do sterowania i zabezpieczenia przed skutkami przetężeń obwodów odbiorczych instalacji oraz urządzeń elektrycznych w gospodarstwach domowych i innych.

Wyłącznik różnicowoprądowy, potocznie różnicówka, wyłącznik przeciwporażeniowy, bezpiecznik różnicowoprądowy – elektryczne urządzenie zabezpieczające, które rozłącza obwód po wykryciu, że prąd elektryczny, który z niego wypływa nie jest równy prądowi wpływającemu. Służy do ochrony ludzi przed porażeniem prądem elektrycznym przy dotyku pośrednim i bezpośrednim i ogranicza skutki uszkodzenia urządzeń, w tym możliwość powstania pożaru.

Złącze CEE 17, IEC/EN 60309, zwane też siłowym - międzynarodowy standard złącza elektrycznego przeznaczonego do zasilania urządzeń dużej mocy w warunkach przemysłowych oraz militarnych (NATO).

Złącze instalacji elektrycznej – urządzenie elektryczne, w którym następuje połączenie wspólnej sieci elektrycznej rozdzielczej z instalacją elektryczną odbiorcy. Jest więc punktem rozdziału między siecią rozdzielczą należącą do dostawcy energii a instalacją elektryczną należącą do właściciela budynku. Instalacja może mieć więcej niż jedno złącze. W złączu zazwyczaj znajduje się główne zabezpieczenie (zwarciowe) instalacji budynku, które powinno przerwać zasilanie tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne, tzn. w razie zwarcia przed kolejnymi zabezpieczeniami w instalacji albo w razie ich uszkodzenia.
Złączka elektryczna – wyrób elektroizolacyjny, przeznaczony do połączenia toru prądowego dwóch odcinków przewodów elektroenergetycznych niskiego napięcia. Połączenia tego dokonuje się za pomocą zacisków lub innych elementów przyłączeniowych, umieszczonych na końcach toru. Tory te są umieszczone na podstawie izolacyjnej lub w obudowie izolacyjnej.
Złodziejka, rozgałęźnik elektryczny – element osprzętu elektrotechnicznego, umożliwiający podłączenie więcej niż jednego odbiornika elektrycznego do pojedynczego gniazdka sieci elektrycznej. Nazwa pochodzi z czasów, gdy liczniki elektryczne nie były upowszechnione, a za pobór prądu płaciło się zależnie od liczby gniazdek.