W

Jan Henryk Dąbrowski, herbu Virgo Violatta – polski generał, mąż stanu, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej (1794), twórca Legionów Polskich we Włoszech, inicjator powstania wielkopolskiego 1806 roku, naczelny dowódca wojsk polskich w 1813, senator, wojewoda Królestwa Polskiego w 1815, generał jazdy armii Królestwa Polskiego w 1815.

W

Ignacy Giełgud herbu własnego – strażnik wielki litewski w latach 1789-1793, członek Sztabu Generalnego Wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1792 roku, generał dywizji armii Księstwa Warszawskiego,, zasłużony działacz polityczny i wojskowy z Litwy.

W

Paweł Grabowski herbu Oksza – generał wojsk polskich, generał-komendant wojsk litewskich, starosta wołkowyski.

W

Jakub Krzysztof Ignacy Jasiński inna forma nazwiska: Jasieński – polski szlachcic herbu Rawicz, generał lejtnant wojsk litewskich, działacz polityczny, poeta, inżynier.

W

Antoni Józef Madaliński herbu Larysza – polski generał, dowódca kawalerii, jeden z dowódców w insurekcji kościuszkowskiej 1794, komendant chorągwi husarskiej koniuszego koronnego w 1769 roku, pułkownik ziemi przemyskiej w konfederacji barskiej.

W

Henryk Ernest Jan Karol Mirbach – baron (Freiherr), starosta połągowski, w młodości oficer wojska pruskiego, generał lejtnant z mianowania T. Kościuszki, wolnomularz.

W

Jakub Ignacy Nagurski, herbu Pobóg – generał lejtnant w insurekcji kościuszkowskiej, podkomorzy żmudzki w latach 1765-1798, ciwun berżański w latach 1762-1765, surogator ziemski żmudzki w latach 1761-1765.

W

Józef Orłowski herbu Chomąto – generał lejtnant wojsk koronnych.

W

Franciszek Sapieha herbu Lis – generał artylerii litewskiej, generał lejtnant i dyrektor bezpłatny dyrekcji biletów skarbowych w insurekcji kościuszkowskiej, marszałek szlachty guberni mińskiej, konsyliarz powiatu słonimskiego w konfederacji targowickiej w 1792 roku.

W

Michał Wielhorski herbu Kierdeja – hrabia, generał lejtnant wojsk litewskich, 1789 brygadier w armii polskiej, 1792 generał lejtnant.

W

Józef Zajączek książę herbu Świnka – polski i francuski generał, polityk; poseł województwa podolskiego na Sejm Czteroletni (1790–1792), sekretarz Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej (1791), jakobin polski, w czasie insurekcji kościuszkowskiej (1794) członek Rady Najwyższej Narodowej; od 1795 na emigracji we Francji, uczestnik wojen napoleońskich, od 1807 dowódca 2 Dywizji Księstwa Warszawskiego, w czasie inwazji na Rosję (1812) dowódca V Korpusu Wielkiej Armii; od 1815 namiestnik Królestwa Polskiego, senator wojewoda Królestwa Polskiego (1815); wolnomularz.