Stanisław Kazimierz BieniewskiW
Stanisław Kazimierz Bieniewski

Stanisław Kazimierz Bieniewski herbu Radwan – polski dyplomata, kasztelan wołyński, starosta łucki, bohusławski, nossowski, wojewoda czernihowski, wielki poseł w Moskwie w 1667 roku, sekretarz Jego Królewskiej Mości w 1653 roku.

Jerzy CzartoryskiW
Jerzy Czartoryski

Jerzy (Jurij) Czartoryski, książę na Klewaniu, starosta łucki. Początkowo przeciwnik unii brzeskiej, w 1598 r. uznał ją i przeszedł na katolicyzm. Fundator kościoła farnego w Klewaniu.

Józef Klemens CzartoryskiW
Józef Klemens Czartoryski

Józef Klemens Czartoryski herbu Pogoń Litewska, książę na Korcu i Oleksińcach – mianowany stolnikiem litewskim w 1764 roku, polski arystokrata, polityk i dyplomata, ostatni męski potomek linii koreckiej rodu Czartoryskich, poseł na Sejm Czteroletni z województwa wołyńskiego w 1788 roku, członek konfederacji targowickiej, starosta łucki w 1771 roku, starosta i wójt radoszycki w 1771 roku, poseł nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1765 roku.

Michał Fryderyk CzartoryskiW
Michał Fryderyk Czartoryski

Fryderyk Michał Czartoryski, książę na Klewaniu i Żukowie, kanclerz wielki litewski od 1752, podkanclerzy litewski od 1724, kasztelan wileński od 1722, podstoli wielki litewski od 1720, starosta grodzieński, łucki, uświacki, jurborski, homelski, kupiski i pieniański, współzałożyciel i przywódca Familii.

Stanisław Kostka CzartoryskiW
Stanisław Kostka Czartoryski

Stanisław Kostka Czartoryski – łowczy wielki koronny w latach 1742-1766, starosta łucki w latach 1752-1763, książę na Korcu, Kalwarii Zebrzydowskiej i Oleksińcu.

Bohusz KoreckiW
Bohusz Korecki

Bohusz (Bohdan) Korecki herbu Pogoń (Pogonia) – książę, wojewoda wołyński od 1572, starosta łucki od 1560, winnicki od 1540, żytomierski od 1539, starosta bracławski od 1550 roku dowódca obrony potocznej.

Samuel LeszczyńskiW
Samuel Leszczyński

Samuel Leszczyński, kryptonim: S.L.O.K.Ł.K.S. = Samuel Leszczyński Oboźny Koronny Łucki Korsuński Starosta, – oboźny koronny (dworski) w latach 1664-1676, starosta łucki w latach 1658-1673, starosta korsuński w latach 1667-1676, rotmistrz królewski (1659), pułkownik królewski (1665), panegirysta i poeta.

Antoni MiączyńskiW
Antoni Miączyński

Antoni Miączyński herbu Suchekomnaty – syn Atanazego Miączyńskiego oraz Heleny Łuszkowskiej. Rotmistrz chorągwi pancernej, pułkownik JKMci (1727). Po ojcu wskutek cesji ojca został starostą grodowym łuckim. Od 1723 roku do 1762 starosta łosicki, w tym czasie jest również dowódcą chorągwi pancernej. 6 grudnia 1738 zostaje kasztelanem podlaskim, tym samym zostaje senatorem. Jeszcze tego samego dnia zostaje odznaczony Orderem Orła Białego. 17 sierpnia 1771 roku został wojewodą podlaskim.

Atanazy MiączyńskiW
Atanazy Miączyński

Atanazy Walenty Miączyński herbu Suchekomnaty – wojewoda wołyński w latach 1713-1723, podskarbi nadworny koronny w latach 1688-1713, krajczy koronny w latach 1687-1688, łowczy koronny w latach 1684-1687, wielkorządca krakowski od 1 lipca 1689 roku do 30 czerwca 1692 roku, starosta krzepicki w latach 1677-1723, starosta łosicki w latach 1681-1723, starosta łucki w latach 1682-1723, pułkownik w 1683 roku, administrator olbory olkuskiej w latach 1692-1695.

Albrycht Stanisław RadziwiłłW
Albrycht Stanisław Radziwiłł

Albrycht Stanisław Radziwiłł inna forma imienia: Albert Stanisław, herbu Trąby – kanclerz wielki litewski od 1623, podkanclerzy litewski od 1619, starosta łucki 1618–1622, starosta piński, gniewski, tucholski, pamiętnikarz i pisarz religijny.

Marek Sobieski (wojewoda lubelski)W
Marek Sobieski (wojewoda lubelski)

Marek Sobieski herbu Janina. (ur. ok. 1550 – zm. 1605) – polski magnat, wojewoda lubelski od 1599, kasztelan lubelski od 1597, chorąży wielki koronny od 1581, starosta łucki.

Jan Wielopolski (1630–1688)W
Jan Wielopolski (1630–1688)

Jan Wielopolski herbu Starykoń – marszałek sejmu nadzwyczajnego w Warszawie w 1662 roku, kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny, poseł na Sejm, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1685 roku, starosta łucki.

Władysław Dominik Zasławski-OstrogskiW
Władysław Dominik Zasławski-Ostrogski

Władysław Dominik Zasławski-Ostrogski herbu własnego – książę, ordynat ostrogski, koniuszy wielki koronny od 1636, wojewoda sandomierski od 1645, wojewoda krakowski od 1649, starosta łucki 1639–1653, starosta robczycki w 1652 roku, regimentarz wojsk koronnych 1648, magnat w Koronie. III ordynat ostrogski.