
Leon Piotr Berbecki – polski inżynier, generał broni Wojska Polskiego II RP.

Władysław Bortnowski – generał dywizji Wojska Polskiego, działacz emigracyjny i prezes Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce.

Stefan Dąb-Biernacki – oficer Legionów Polskich, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, uczestnik I wojny światowej i walk o niepodległość Polski w wojnie polsko-bolszewickiej oraz II wojny światowej, członek loży wolnomularskiej Tomasza Zana w Wilnie, generał dywizji Wojska Polskiego, zdegradowany w październiku 1940 roku i zwolniony z wojska.

Janusz Julian Głuchowski ps. „Janusz” – generał dywizji Wojska Polskiego.

Franciszek Kleeberg – generał brygady Wojska Polskiego.

Stanisław Józef Kozicki – generał brygady Wojska Polskiego.

Jan Kazimierz Kruszewski – generał brygady Wojska Polskiego.
Zygmunt Jerzy Kuczyński, ps. „Goliat”, „Jerzy”, „Kazik”, „Tadeusz” – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Tadeusz Kutrzeba – generał dywizji Wojska Polskiego, komendant Wyższej Szkoły Wojennej, dowódca Armii „Poznań” podczas kampanii wrześniowej.

Stanisław Miller – generał brygady Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, uczestnik I i II wojny światowej oraz wojny z bolszewikami i Ukraińcami.
Józef Konstanty Olszyna-Wilczyński – generał brygady Wojska Polskiego.
Franciszek Edward Pfeiffer, ps. „Radwan”, „Wilhelm”, „Gustaw” – pułkownik Wojska Polskiego, w konspiracji dowódca I Obwodu Śródmieście w Warszawskim Okręgu AK w powstaniu warszawskim dowódca Grupy Śródmieście Północ – Radwan; w 1964 mianowany generałem brygady przez władze emigracyjne.

Józef Klemens Piłsudski herbu własnego – polski działacz społeczny i niepodległościowy, żołnierz, polityk, mąż stanu; od 1892 członek Polskiej Partii Socjalistycznej i jej przywódca w kraju, twórca Organizacji Bojowej PPS (1904) i Polskiej Organizacji Wojskowej (1914), kierownik Komisji Wojskowej i Tymczasowej Rady Stanu (1917), od 11 listopada 1918 naczelny wódz Armii Polskiej, w latach 1918–1922 naczelnik państwa, pierwszy marszałek Polski (1920); przywódca obozu sanacji po przewrocie majowym (1926), dwukrotny premier Polski ; wywarł decydujący wpływ na kształt polityki wewnętrznej i zagranicznej II RP.

Juliusz Karol Wilhelm Józef Rómmel – pułkownik artylerii konnej Armii Imperium Rosyjskiego oraz generał dywizji Wojska Polskiego. Podczas kampanii wrześniowej dowódca Armii „Łódź”, a następnie Armii „Warszawa”

Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz – generał brygady Wojska Polskiego.

Stanisław Maria Jan Teofil Szeptycki – polski wojskowy, hrabia, generał major cesarskiej i królewskiej armii, generał broni Wojska Polskiego, szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (1918–1919) i minister spraw wojskowych II Rzeczypospolitej (1923).

Edward Śmigły-Rydz, także: Edward Rydz, Edward Rydz-Śmigły, ps. „Śmigły”, „Tarłowski”, „Adam Zawisza” – polski wojskowy, polityk, marszałek Polski, generalny inspektor Sił Zbrojnych, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w wojnie obronnej 1939, formalnie przez 17 dni „następca prezydenta RP na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju”.

Tadeusz Trapszo – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, starosta powiatu lęborskiego.

Modest Żabski – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.