Aleksander mazowiecki – biskup trydencki od 1425, patriarcha Akwilei od 1439 (tytularnie), kardynał z nominacji antypapieża Feliksa V z tytularnym kościołem św. Wawrzyńca w domu Damazego od 1440, biskup Chur od 1442 (tytularnie), proboszcz Kościoła św. Szczepana w Wiedniu od 1442 roku, dyplomata.

Jan Brożek, łac. Joannes Broscius – polski matematyk, astronom, literat, teolog, lekarz, mówca, kartograf i geodeta, rektor Akademii Krakowskiej oraz autor pamfletu antyjezuickiego Gratis.

Dziersław z Borzymowa herbu Kopacz – polski duchowny rzymskokatolicki, dwukrotny rektor Uniwersytetu Krakowskiego, prawnik oraz dyplomata, kaznodzieja i spowiednik Władysława II Jagiełły. Uczestnik soboru w Bazylei, zagorzały koncyliarysta.

Piotr Gaszowiec, ur. ok 1425 w Rozmierzy, zm. między 28 stycznia a 18 maja 1474 w Krakowie – astrolog, doktor medycyny, profesor Akademii Krakowskiej.

Jakub z Szadka herbu Wieniawa (1412-1487) – dyplomata i prawnik, rektor Akademii Krakowskiej (1475–1476), wicekustosz i kanonik sandomierski, oficjał i kanonik krakowski, pleban w Piotrowinie.
Jan V Thurzo, w pisowni węgierskiej Thurzó, w słowackiej Turzo, czasem także Turzon, właściwie Thürzinn – biskup wrocławski.

Kazimierz Franciszek Jarmundowicz – prawnik, rektor Akademii Krakowskiej.

Hugo Stumberg Kołłątaj herbu Kotwica, inna forma nazwiska: Kołłontay, ps. i krypt.: Anonim; Jeden Obywatel; H. K.; X. H. K.(?) – polski polityk, mąż stanu, publicysta oświeceniowy, pisarz polityczny, katolicki prezbiter, kanonik, satyryk, poeta, geograf, historyk. W latach 1782–1786 rektor Szkoły Głównej Koronnej, referendarz wielki litewski od 1786, podkanclerzy koronny od 1791, radca wydziału skarbu Rady Najwyższej Narodowej w 1794. Jeden z twórców Konstytucji 3 maja.

Jan Kro Johannes Kro de Kotsebus – lekarz, rektor Akademii Krakowskiej, kanonik wrocławski.
Maciej Miechowita, także Maciej z Miechowa i Matthias de Miechow, właściwie Maciej Karpiga – polski lekarz, pisarz medyczny, historyk, geograf, profesor Akademii Krakowskiej, ksiądz kanonik krakowski, alchemik i astrolog, w 1523 radny miasta Krakowa.

Krzysztof Najmanowicz – lekarz, profesor medycyny i rektor Akademii Krakowskiej, rajca i burmistrz Krakowa.
Władysław z Oporowa herbu Sulima – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1449-1453, biskup kujawski 1434-1449, podkanclerzy koronny.

Jakub Papenkowic – polski profesor teologii, rektor Akademii Krakowskiej w latach 1642, 1643, 1646 i 1648.

Wojciech Papenkowic – polski profesor teologii, rektor Akademii Krakowskiej w latach 1679, 1680 i 1681.

Sebastian Piskorski – prawnik, poeta, kaznodzieja, pisarz religijny, architekt, rektor Akademii Krakowskiej w latach 1693–1699.

Daniel Sigonius – ksiądz, dziekan dekanatu lelowskiego - profesor teologii. Trzykrotny rektor Akademii Krakowskiej w latach: 1626 - 1627, 1628-1630, 1638.

Stanisław ze Skarbimierza – pierwszy rektor odnowionej w 1400 roku Akademii Krakowskiej, prawnik, kanonik kapituły katedralnej na Wawelu.
Tomasz Strzępiński herbu Prus I, Tomasz ze Strzempina – profesor i rektor Uniwersytetu Krakowskiego, podkanclerzy koronny od 1454, biskup krakowski wybrany przez kapitułę 25 maja 1455, wybór ten zatwierdził papież Kalikst III 10 października 1455.

Sędziwój Tęczyński, Sędziwój z Tęczyna i Chrobrza herbu Topór – kanonik krakowski (1460-1461), oficjał i referendarz krakowski (1473), sekretarz królewski, rektor Akademii Krakowskiej (1461-1462), prepozyt poznańskiej kapituły katedralnej w 1479 roku.

Walenty Fontanus także jako Walenty Fontana – matematyk, astronom, astrolog, lekarz, sześciokrotny rektor Akademii Krakowskiej.

Antoni Józef Żołędziowski – ksiądz, teolog, hagiograf, profesor i rektor Akademii Krakowskiej.