34 Biskupi warszawscy

Jan Chrzciciel Albertrandi, inna forma nazwiska: Albetrandy, pseud. i krypt.: Antykiewicz; Jeden z tegoż Towarzystwa; Nieukolubski; Ten, który pierwotne tłumaczenie przed 40 laty wykonał; X. A. S. J.; X. A. Soc. Jesu; X. I. A. N. K. K. W.; X. J. A.; X. J. A. S. J., – polski biskup rzymskokatolicki, jezuita, biskup pomocniczy poznański w latach 1796–1798, biskup pomocniczy warszawski w latach 1798–1808, dziekan płocki, wikariusz generalny w archidiakonacie warszawskim w latach 1796-1797, prepozyt kapituły kolegiackiej św. Jana Chrzciciela w Warszawie w 1779 roku, kanonik kapituły katedralnej gnieźnieńskiej fundi Wiewiec w 1786 roku, historyk, tłumacz, poeta, publicysta i bibliotekarz, główny cenzor mianowany przez rosyjskiego komendanta Warszawy gen. Friedricha von Buxhoevedena po stłumieniu insurekcji kościuszkowskiej.

Stanisław Kostka Choromański herbu Lubicz – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy sejneński w latach 1829–1836, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1837–1838.

Bronisław Wacław Dąbrowski – polski duchowny rzymskokatolicki, orionista, biskup pomocniczy warszawski w latach 1962–1993, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w latach 1969–1993, od 1982 arcybiskup tytularny pro hac vice, od 1993 biskup pomocniczy senior archidiecezji warszawskiej.

Jan Dekert – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1859–1861.

Zygmunt Szczęsny Feliński – polski biskup rzymskokatolicki, profesor Akademii Duchownej w Petersburgu, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1862–1883, stały członek Rady Stanu Królestwa Polskiego od lutego 1862, święty Kościoła katolickiego.

Antoni Melchior Fijałkowski – polski biskup rzymskokatolicki, teolog i działacz patriotyczny, biskup pomocniczy płocki w latach 1842–1844, wikariusz kapitulny zarządzający archidiecezją warszawską w latach 1844–1857, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1857–1861.

Stanisław Gall, właśc. Stanisław Tomasz Gał – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii, generał dywizji Wojska Polskiego, biskup polowy Wojska Polskiego w latach 1919–1933, biskup pomocniczy warszawski w latach 1918–1919 i 1933–1940, arcybiskup ad personam od 1933, administrator apostolski archidiecezji warszawskiej w latach 1940–1942.

Józef Feliks Gawlina – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, generał dywizji Wojska Polskiego, biskup polowy Wojska Polskiego w latach 1933–1947, opiekun duchowy polaków na emigracji w latach 1945–1964, arcybiskup ad personam od 1952. Jan Paweł II określił go jako „Biskup – Tułacz”, a przez Sekretariat Generalny Soboru Watykańskiego II nazwany po śmierci „Prawdziwym Pasterzem”.

Józef Glemp – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor obojga praw, biskup diecezjalny warmiński w latach 1979–1981, arcybiskup metropolita gnieźnieński w latach 1981–1992, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1981–2006, prymas Polski w latach 1981–2009, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w latach 1981–2004, kardynał prezbiter od 1983, od 2006 arcybiskup senior archidiecezji warszawskiej. Kawaler Orderu Orła Białego.

August Hlond – polski duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, biskup diecezjalny katowicki w 1926, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański w latach 1926–1946, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski w latach 1946–1948, prymas Polski w latach 1926–1948, kardynał prezbiter od 1927, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Szczepan Hołowczyc, właśc. Szczepan Hołłowczyc herbu Pierzchała – polski biskup rzymskokatolicki, polityk, biskup diecezjalny sandomierski w 1819, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1819–1823.

Michał Robert Janocha – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, biskup pomocniczy warszawski od 2015.

Piotr Jarecki – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk społecznych, biskup pomocniczy warszawski od 1994.

Aleksander Kakowski – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1913–1938, prymas Królestwa Polskiego w latach 1925–1938, kardynał prezbiter od 1919. Członek Rady Regencyjnej w latach 1917–1918.

Stanisław Kędziora – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawski w latach 1987–1992, biskup pomocniczy warszawsko-praski w latach 1992–2011, od 2011 biskup pomocniczy senior diecezji warszawsko-praskiej.

Zbigniew Józef Kraszewski – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1970–1992, biskup pomocniczy warszawsko-praski w latach 1992–1997, od 1997 biskup pomocniczy senior diecezji warszawsko-praskiej.

Wacław Majewski – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1946–1983.

Mikołaj Jan Manugiewicz – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1822–1825, biskup diecezjalny sejneński w latach 1826–1834.

Rafał Maciej Markowski – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawski od 2013. Młodszy brat muzyka Grzegorza Markowskiego.

Władysław Miziołek – polski duchowny rzymskokatolicki, ekumenista, biskup pomocniczy warszawski w latach 1969–1992, od 1992 biskup pomocniczy senior archidiecezji warszawskiej.

Kazimierz Nycz – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych; biskup pomocniczy krakowski w latach 1988–2004, biskup diecezjalny koszalińsko-kołobrzeski w latach 2004–2007, arcybiskup metropolita warszawski od 2007, ordynariusz wiernych obrządku wschodniego w Polsce od 2007, administrator apostolski sede plena diecezji płockiej w 2019; kardynał prezbiter od 2010.

Tadeusz Pikus – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawski w latach 1999–2014, biskup diecezjalny drohiczyński w latach 2014–2019, od 2019 biskup senior diecezji drohiczyńskiej.

Wincenty Teofil Chościak-Popiel herbu Sulima – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny płocki w latach 1863–1875, biskup diecezjalny kujawsko-kaliski w latach 1876–1883, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1883–1912.

Ignacy Antoni Raczyński herbu Nałęcz – polski duchowny rzymskokatolicki, eksjezuita, administrator apostolski diecezji poznańskiej od 11 kwietnia 1794, następnie biskup diecezjalny poznański, administrator apostolski warszawski, arcybiskup metropolita gnieźnieński. Kawaler Orderu Orła Białego.

Kazimierz Romaniuk – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk biblijnych, rektor Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego i Akademickiego Studium Teologii Katolickiej w Warszawie w latach 1971–1982, biskup pomocniczy warszawski w latach 1982–1992, biskup diecezjalny warszawsko-praski w latach 1992–2004, od 2004 biskup senior diecezji warszawsko-praskiej.

Kazimierz Ruszkiewicz – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy warszawski w latach 1884–1925, arcybiskup od 1917.

Franciszek Skarbek-Malczewski herbu Abdank – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny kujawsko-pomorski w latach 1816–1818, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w 1819. Kawaler Orderu św. Stanisława.

Wojciech Skarszewski herbu Leszczyc – biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny chełmski w latach 1791–1805, biskup diecezjalny lubelski w latach 1805–1824, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1824–1827, pisarz wielki koronny, podkanclerzy koronny.

Władysław Maksymilian Szcześniak – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy warszawski w latach 1925–1926.

Antoni Władysław Szlagowski – polski biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1928–1956.

Stanisław Wojciech Wielgus – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor filozofii, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w latach 1989–1998, biskup diecezjalny płocki w latach 1999–2006, arcybiskup metropolita warszawski w 2007, arcybiskup tytularny Viminacium od 2007.

Jan Paweł Woronicz herbu Pawęża, pseud. i krypt.: I. W.; J. W.; Jeden z Synów Ojczyzny, – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, jezuita do 1772, poeta, mówca, dziekan warszawskiej kapituły katedralnej, radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812, opat komendatoryjny lądzki w 1812, biskup diecezjalny krakowski w latach 1816–1829, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1828–1829.

Stefan Wyszyński – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1946–1948, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz prymas Polski w latach 1948–1981, kardynał prezbiter od 1953. Uważany za jednego z największych Polaków XX wieku, zwany „Prymasem Tysiąclecia”, mąż stanu, obrońca praw człowieka, narodu i Kościoła, doktor prawa kanonicznego, kaznodzieja, publicysta, kapelan duszpasterstwa Wojska Polskiego. Twórca akcji duszpasterskich: Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego czy Wielkiej Nowenny Tysiąclecia, inwigilowany przez represyjny system UB i SB oraz internowany przez władze komunistyczne PRL. Pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego. Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Józef Zawitkowski, ps. ks. Tymoteusz – polski duchowny rzymskokatolicki, poeta, kompozytor, biskup pomocniczy warszawski w latach 1990–1992, biskup pomocniczy łowicki w latach 1992–2013, od 2013 biskup pomocniczy senior diecezji łowickiej.