
Antanas Baranauskas, Antoni Baranowski – litewski duchowny rzymskokatolicki, poeta, językoznawca, biskup pomocniczy żmudzki w latach 1884–1897, biskup diecezjalny sejneński w latach 1897–1902.

Aleksander Kazimierz Bereśniewicz – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy żmudzki i tytularny biskup Maximianopolis w latach 1859–1875, administrator diecezji żmudzkiej w latach 1875–1883, biskup diecezjalny kujawsko-kaliski w latach 1883–1902.

Kacper Borowski – biskup łucko-żytomierski, potem płocki, profesor Akademii Duchownej w Wilnie i Petersburgu, patrolog. Używał pseudonimów: „Cudzonowski”, „X. Chwalibóg”.
Stanisław Kostka Choromański herbu Lubicz – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy sejneński w latach 1829–1836, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1837–1838.

Ferdynand Dąbrowa-Ciechanowski, duchowny greckokatolicki, od 1810 unicki biskup chełmski, bazylianin, przełożony klasztoru bazylianów w Chełmie, senator Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego.

Jan Dekert – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1859–1861.

Aleksander Kazimierz Gintowt-Dziewałtowski, biskup rzymskokatolicki.

Zygmunt Szczęsny Feliński – polski biskup rzymskokatolicki, profesor Akademii Duchownej w Petersburgu, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1862–1883, stały członek Rady Stanu Królestwa Polskiego od lutego 1862, święty Kościoła katolickiego.

Józef Joachim Goldtmann – biskup rzymskokatolicki, biskup pomocniczy kujawsko-kaliski w latach 1838–1844, biskup diecezjalny sandomierski w latach 1844–1852

Jan Klemens Gołaszewski – duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny wigierski w latach 1809–1818, biskup diecezjalny sejneński w latach 1818–1820.

Wojciech Jan Józef Górski – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny kielecki w latach 1809–1818.

Józef Hollak, – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy sejneński w latach 1883–1890.
Szczepan Hołowczyc, właśc. Szczepan Hołłowczyc herbu Pierzchała – polski biskup rzymskokatolicki, polityk, biskup diecezjalny sandomierski w 1819, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1819–1823.

Franciszek Jaczewski herbu Leliwa – polski duchowny rzymskokatolicki, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie w latach 1867–1870, biskup diecezjalny lubelski w latach 1889–1914.

Józef Michał Juszyński herbu Twardost – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny sandomierski w latach 1859–1880.

Jan Mikołaj Kaliński – polski prezbiter katolicki obrządku bizantyjskiego, mianowany biskupem koadiutorem diecezji chełmsko-bełskiej, a następnie jej ordynariusz, zesłaniec.

Mychajło Kuzemśkyj, Michał Kuziemski – duchowny greckokatolicki, ukraiński działacz narodowy. Przewodniczący Głównej Rady Ruskiej, poseł do Sejmu Krajowego Galicji, inicjator organizacji Soboru Ruskich Uczonych.

Franciszek Ignacy Lewiński h. Brochwicz – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy janowski w latach 1826–1854. Przyrodni brat biskupa Feliksa Łukasza Lewińskiego.

Konstanty Ireneusz Łubieński herbu Pomian – hrabia, duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny sejneński w latach 1863–1869.

Maciej Majerczak – duchowny katolicki, pochodzenia słowackiego.

Mikołaj Jan Manugiewicz – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1822–1825, biskup diecezjalny sejneński w latach 1826–1834.

Tomasz Nowina-Nowiński – proboszcz generalny miechowski, generał - przełożony bożogrobców polskich, ostatni prepozyt zakonu przed jego kasatą w zaborze rosyjskim w 1816 r., następnie biskup pomocniczy krakowski i tytularny biskup biblijski.

Michał Nowodworski – biskup płocki, wydawca, publicysta.

Karol Ludwik Pollner – duchowny rzymskokatolicki, święcenia przyjął w 1849. Pełnił funkcję wikariusza w Pątnowie, proboszcza w Goliszewie, kanonika i proboszcza kaliskiego. Mianowany 24 marca 1884 sufraganem kujawsko-kaliskim i tytularnym biskupem Troas. Konsekrowany na biskupa 5 lipca 1885.

Wincenty Teofil Chościak-Popiel herbu Sulima – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny płocki w latach 1863–1875, biskup diecezjalny kujawsko-kaliski w latach 1876–1883, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1883–1912.

Kazimierz Ruszkiewicz – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy warszawski w latach 1884–1925, arcybiskup od 1917.
Franciszek Skarbek-Malczewski herbu Abdank – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny kujawsko-pomorski w latach 1816–1818, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w 1819. Kawaler Orderu św. Stanisława.

Wojciech Skarszewski herbu Leszczyc – biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny chełmski w latach 1791–1805, biskup diecezjalny lubelski w latach 1805–1824, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1824–1827, pisarz wielki koronny, podkanclerzy koronny.
Wincenty Saryusz Karol Skórkowski herbu Jelita – dziekan kapituły katedralnej krakowskiej w 1829 roku, współpracownik biskupa Jana Pawła Woronicza, po jego przeniesieniu na stanowisko prymasa Królestwa Polskiego do Warszawy administrator diecezji krakowskiej. Wybrany został przez kapitułę biskupem krakowskim 1 lipca 1828, wybór ten zatwierdził car Mikołaj I i papież Pius VIII. Konsekracja biskupia Karola Skórkowskiego odbyła się w Warszawie 24 stycznia 1830.

Paweł Straszyński – duchowny rzymskokatolicki, wikariusz kapitulny archidiecezji warszawskiej w latach 1833–1837, biskup diecezjalny sejneński w latach 1837–1847.

Jerzy Józef Elizeusz Szembek – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny płocki w latach 1901–1903, arcybiskup metropolita mohylewski i administrator apostolski diecezji mińskiej w latach 1903–1905.

Filip Felicjan Szumborski, duchowny greckokatolicki, bazylianin, w latach 1828-1851 unicki ordynariusz diecezji chełmskiej, senator Królestwa Polskiego w czasie powstania listopadowego.

Piotr Paweł Beniamin Szymański OFMCap – duchowny katolicki, kapucyn, prowincjał i komisarz generalny polskiej prowincji kapucynów, 18 września 1856 mianowany biskupem podlaskim, konsekrowany 1 lutego 1857. Nie uległ władzom rosyjskim, bowiem był bezwzględnie posłuszny papieżowi i Stolicy Apostolskiej. Otaczał opieką unitów, nie zdołał zapobiec kasacie kilkunastu klasztorów w diecezji oraz konfiskacie majątków diecezjalnych. W maju 1867 diecezja podlaska została skasowana ukazem carskim, a biskup wywieziony do klasztoru kapucynów w Łomży, gdzie zmarł i został pochowany.

Jan Teraszkiewicz – duchowny greckokatolicki.

Kazimierz Józef Wnorowski – duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1883–1885.

Apolinary Wnukowski – polski duchowny katolicki, arcybiskup mohylewski.
Jan Paweł Woronicz herbu Pawęża, pseud. i krypt.: I. W.; J. W.; Jeden z Synów Ojczyzny, – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, jezuita do 1772, poeta, mówca, dziekan warszawskiej kapituły katedralnej, radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812, opat komendatoryjny lądzki w 1812, biskup diecezjalny krakowski w latach 1816–1829, arcybiskup metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego w latach 1828–1829.

Stanisław Kazimierz Zdzitowiecki – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny włocławski w latach 1902–1927.

Stefan Aleksander Zwierowicz – duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny wileński w latach 1897–1902, biskup diecezjalny sandomierski w latach 1902–1908.