
Franciszek Onufry Bieliński herbu Junosza, inna forma nazwiska: Biliński, pseud.: Bezimienny autor – generał major wojsk koronnych, pisarz wielki koronny w latach 1784–1793, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1783, starosta sztumski w 1765 roku, starosta czerski w 1762 roku, starosta garwoliński i osiecki w 1757 roku, działacz oświecenia, pedagog, zwolennik powszechnego nauczania, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Królestwie Francji w 1762 roku, szambelan Augusta III Sasa w 1761 roku, asesor Kompanii Uprzywilejowanej Manufaktur Wełnianych w 1769 roku.

Kazimierz Biernacki herbu Poraj – polski szlachcic, wojski ostrzeszowski, miecznik ostrzeszowski, stolnik piotrkowski, stolnik poznański, poseł na sejmy.

Pius Franciszek Boreyko vel Borejko herbu Boreyko – polski szlachcic, podstoli podolski, podczaszy podolski (1762), stolnik podolski (1762–1776), stolnik latyczowski (1776), podstarości latyczowski (1782), podkomorzy latyczowski (1789), poseł na sejmy, w tym Sejm Czteroletni, kawaler Orderu Świętego Stanisława.

Aleksander Brzostowski herbu Strzemię – polski szlachcic, hrabia pruski, starosta wołkowyski, starosta sokołowski, poseł na sejmy, w tym Sejm Czteroletni, ostatni kasztelan mazowiecki, kawaler Orderu Orła Białego i Orderu Świętego Stanisława.

Ignacy Chołoniewski Myszka herbu Korczak, od 1798 roku herbu Chołoniewski Hrabia – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego, deputat, a następnie marszałek Trybunału Koronnego, poseł na sejmy, w tym Sejm Czteroletni, starosta szczurowiecki i kołomyjski, po rozbiorach austriacki tajny radca i hrabia.

Antoni Stanisław Światopełk-Czetwertyński – książę kasztelan przemyski od 1790 roku, w 1773 poseł bracławski na Sejm Rozbiorowy 1773–1775, jako członek delegacji powołanej dla ułożenia i ratyfikacji traktatów z państwami zaborczymi po I rozbiorze Polski był przedstawicielem opozycji. zausznik ambasady rosyjskiej, przeciwnik Konstytucji 3 maja, marszałek konfederacji targowickiej od marca 1793 roku, konsyliarz jej konfederacji generalnej koronnej, odznaczony Orderem Orła Białego. W 1773 roku pobrał 150 czerwonych złotych z kasy wspólnej trzech dworów rozbiorczych.

Kajetan Czetwertyński herbu Pogoń Ruska – kasztelan lwowski w latach 1786-1792, podkomorzy bracławski w 1786 roku, rotmistrz kawalerii koronnejw latach 1786-1789, starosta woronowski i trawoliński w 1775 roku, szambelan królewski w 1765 roku, książę.

Józef Czosnowski herbu Kolumna – starosta winnicki i ułanowski, rotmistrz pancerny wojsk koronnych w 1768 roku, rotmistrz chorągwi 8. Brygady Kawalerii Narodowej w 1777 roku, konsyliarz konfederacji barskiej województwa bracławskiego.. Jego ojcem był Antoni Czosnowski, kasztelan wyszogrodzki, starosta ułanowski.

Józef Dąmbski herbu Godziemba – polski szlachcic, kasztelan buski.

Franciszek Ksawery Grocholski herbu Syrokomla – podkomorzy królewski, poseł na Sejm Czteroletni, targowiczanin. Syn Michała Grocholskiego, sędziego i cześnika bracławskiego, regimentarza partii ukraińskiej, a następnie wołyńskiej, i Anny Radzimińskiej. Był bratem Marcina Grocholskiego, kasztelana i ostatniego wojewody bracławskiego.

Felicjan Jabłonowski herbu Prus III – oboźny polny koronny od 1772, szambelan królewski od 1765, stolnik wyszogrodzki od 1755, starosta koropecki, chorąży chorągwi pancernej wojewody nowogródzkiego Jabłonowskiego w Pułku Hetmana Wielkiego Koronnego w 1760 roku.

Józef Judycki herbu Radwan odmieny – wódz naczelny armii litewskiej w czasie wojny polsko-rosyjskiej 1792, członek Sztabu Generalnego Wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1792 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1777 roku, strażnik wielki litewski od 1776 roku, oboźny wielki litewski od 1774 roku.

Franciszek Ksawery Kęszycki herbu Nałęcz (1742-1789) – wojewoda gnieźnieński od 1786, kawaler Orderu Orła Białego i Orderu Świętego Stanisława, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie w 1782 roku, rotmistrz Kawalerii Narodowej, poseł na Sejm Czteroletni.

Antoni Łaski herbu Korab – sędzia ziemski łukowski w 1777 roku, chorąży łukowski w 1786 roku, podsędek łukowski w 1765 roku, komornik ziemski łukowski w 1760 roku, vicesgerent grodzki łukowski w 1753 roku, konsyliarz województwa lubelskiego i ziemi łukowskiej w konfederacji targowickiej.

Ignacy Błażej Łopaciński herbu Lubicz – pamiętnikarz, dramatopisarz. W 1746 został surrogatorem ziemi mścisławskiej, a w 1752 sędzią grodzkim brasławskim. W latach 1761-78 pisarz skarbowy litewski, czterokrotnie poseł na sejm.

Michał Łopot, (Łopott) herbu Łopot – oboźny wielki litewski od 1776, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1787-1789, członek Rady Nieustającej w latach 1778-1780, starosta bobrujski.

Józef Antoni Łuszczewski herbu Korczak – sędzia ziemski sochaczewski w latach 1764-1783, pisarz grodzki (1737), pisarz ziemski sochaczewski (1746), asesor sądów królewskich w 1746 roku, deputat na Trybunał Główny Koronny.

Adam Jan Malczewski herbu Abdank – kasztelan rogoziński i poseł.

Antoni Małachowski herbu Nałęcz – dziedzic na dobrach Borkowice i Niekłań, pisarz wielki koronny 1771, sekretarz wielki koronny 1780, wojewoda mazowiecki 1784, marszałek Trybunału Głównego Koronnego 1766, marszałek sejmu 1780, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego 1764, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1783–1792, starosta ostrołęcki w 1762 roku.
Jacek (Hiacynt) Małachowski herbu Nałęcz – hrabia, kanclerz wielki koronny 1786–1793, podstoli wielki koronny i referendarz wielki koronny od 1764, starosta ostrołęcki od 1756, starosta piotrkowski od 1758, starosta grodecki od 1762, prezes Komisji Kruszcowej, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1783, duktor powiatów piotrkowskiego i radomszczańskiego w 1764 roku. Dziedzic na dobrach Rękoraj i Moszczenica.
Franciszek Salezy Karol Miaskowski herbu Bończa II – kasztelan gnieźnieński w latach 1786-1795, starosta gnieźnieński w 1775 roku, członek Rady Nieustającej.

Józef Miączyński herbu Suchekomnaty – hrabia, starosta łosicki 1762-1778, łęczycki. Rotmistrz chorągwi pancernej (1766), generał brygady wojsk francuskich 1792 roku, wojewoda bełski.

Józef Andrzej Mikorski herbu Ostoja – kasztelan rawski od 1791, starosta gostyniński w latach 1779-1789, podkomorzy gostyniński od 1774 roku, cześnik gostyniński, pisarz Komisji Skarbowej Koronnej od 1764 roku, starosta gąbiński w 1789 roku.

Franciszek Młocki herbu Prawdzic – kasztelan wołyński od 1784 roku, chorąży czernihowski w latach 1767-1784, stolnik czernihowski w latach 1765-1767, porucznik 7. Brygady Kawalerii Narodowej do 1783 roku.
Andrzej Mokronowski (Mokronoski) herbu Bogoria – kuchmistrz nadworny króla Prus, marszałek konfederacji koronnej, marszałek i poseł ziemi warszawskiej na sejm 1776 roku, wojewoda mazowiecki w 1781, generał-lejtnant wojsk koronnych w 1759, generał major wojsk francuskich w 1754, generał major w 1752, generał inspektor kawalerii w 1754, poczmistrz generalny w latach 1763–1764, poseł na sejmy, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776–1784, starosta ciechanowski i janowski, starosta tłumacki i janowski, wolnomularz.

Benedykt Beniamin Morykoni herbu własnego, – pisarz wielki litewski w 1777 roku, szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1771 roku, poseł na sejmy, starosta piński.

Tomasz Nowowiejski herbu Pomian – szlachcic polski, łowczy ziemi wyszogrodzkiej. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł wyszogrodzki na sejm 1776 roku. Poseł ziemi wyszogrodzkiej na Sejm Czteroletni w 1790 roku. Jeden z sygnatariuszy Konstytucji 3 maja.

Andrzej Ignacy Joachim Jozafat Ogiński herbu własnego – marszałek sejmu skonfederowanego 1776 roku i marszałek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku, wojewoda trocki w 1783 roku, kasztelan trocki w 1778 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1761 rokusekretarz Rady Nieustającej w 1775 roku, sekretarz wielki litewski w 1773 roku, referendarz litewski w 1771 roku, miecznik litewski w 1762 roku, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1760 roku, starosta oszmiański w 1756 roku, dyplomata, wolnomularz, członek Komisji Kruszcowej, starosta kadaryski, maćkowski i płotelski, a z posagu żony, wdowie po Janie Potockim, starosta niegrodowy guzowski, pułkownik chorągwi petyhorskiej Najjaśniejszego Króla w 1760 roku.

Jacek Bartłomiej Józef Ogrodzki – dyrektor gabinetu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, sekretarz wielki koronny, pisarz wielki koronny w latach 1764-1771, sekretarz Departamentu Interesów Cudzoziemskich Rady Nieustającej 1775-1780, dyrektor w latach 1764-1780, pracownik gabinetu Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Tomasz Adam Ostrowski herbu Rawicz (ur. 21 grudnia 1735 w Ostrowie Małym niedaleko Kocka – zm. 5 lutego 1817 w Warszawie) – prezes Senatu Królestwa Polskiego, marszałek Sejmu Księstwa Warszawskiego, minister skarbu w Straży Praw, podskarbi nadworny koronny od 1791, szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1766 roku, hrabia od r. 1798.

Piotr Ożarowski herbu Rawicz – działacz polityczny, generał-lejtnant wojsk koronnych od roku 1761, pisarz wielki koronny w latach 1768–1775, kasztelan wojnicki od roku 1781, hetman wielki koronny od roku 1793, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej, członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku, generał major w 1757 roku, Szef 12. Regimentu Pieszego Koronnego w latach 1785-1786, generał lejtnant komenderujący Dywizją Małopolską w 1792 roku, szef Gwardii Pieszej Koronnej w latach 1793–1794, starosta suraski, starosta żarnowiecki w 1785 roku.

Józef Piotr Pac herbu Gozdawa – generał major wojsk litewskich od 1757 roku, generał adiutant buławy wielkiej litewskiej, członek Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej i Deputacji Wojskowej Litwy, starosta wilejski.
Stanisław Poniatowski herbu Ciołek – książę, podskarbi wielki litewski, generał lejtnant, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, członek konfederacji targowickiej, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1776-1792, starosta kaniowski, bohusławski, korsuński i sinnicki w 1789 roku, kawaler maltański.

Paweł Popiel Chościak herbu Sulima – kasztelan sandomierski od 1784, kasztelan małogoski w latach 1777–1784, chorąży wiślicki w latach 1765–1777, stolnik wiślicki w latach 1760–1765, rotmistrz wojsk koronnych w latach 1773–1789, chorąży chorągwi pancernej królewicza Fryderyka Krystiana Wettyna w 1762 roku.
Stanisław Radziwiłł książę herbu Trąby – poseł, krajczy wielki litewski, podkomorzy litewski; syn Mikołaja Faustyna, brat Albrechta, Udalryka Krzysztofa i Jerzego, ojciec Anny Olimpii Mostowskiej.

Teodor Potocki herbu Pilawa – poseł, konfederat barski, generał-major artylerii w latach 1789-1790, wojewoda bełski w 1791 roku, starosta olsztyński i smotrycki.
Wincenty Potocki herbu Pilawa – podkomorzy nadworny koronny w latach (1773-1794), generał-lejtnant wojsk koronnych od 1773 roku, szef regimentu gwardii koronnej, starosta lubelski w latach 1774-1785, kolekcjoner sztuki. 1784 otrzymał tytuł księcia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, ale godności tej nie przyjął.

Antoni Pułaski herbu Ślepowron – zastępca marszałka, konsyliarz oraz sekretarz generalny konfederacji targowickiej, konsyliarz konfederacji generalnej konfederacji barskiej, członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku, rotmistrz Kawalerii Narodowej w 1779 roku, starosta czereszeński.
Kazimierz Jan Nepomucen Raczyński herbu Nałęcz – generał wojska polskiego, marszałek nadworny koronny, członek Komisji Policji Obojga Narodów w 1792 roku, konsyliarz Rady Nieustającej w 1780 roku, poseł na sejm grodzieński (1793), uczestnik konfederacji targowickiej, agent Imperium Rosyjskiego, starosta czerwonogrodzki, starosta zelgniewski w 1771 roku, starosta czarneński w 1764 roku.

Kazimierz Rzewuski herbu Krzywda – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1770 roku, w latach 1774–1792 pisarz polny koronny, szef 5 Regimentu Piechoty Koronnej w 1792 roku, poseł na Sejm Czteroletni 1788–1792 z województwa podolskiego.Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z ziemi chełmskiej. Był starostą żydaczowskim i urzędowskim oraz członkiem Rady Nieustającej w latach (1782–1784). Pod koniec życia, w 1819 uzyskał tytuł hrabiego.

Paweł Skórzewski herbu Drogosław – senator-wojewoda Królestwa Kongresowego w 1819 roku, generał brygady armii Księstwa Warszawskiego, stolnik kaliski od 1792 roku, podczaszy poznański w 1792 roku, podstoli poznański w latach 1787-1789, łowczy kaliski w latach 1783-1787, miecznik kaliski w 1780 roku, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, konsyliarz konfederacji targowickiej z województwa kaliskiego w 1792 roku, członek Towarzystwa Przyjaciół Konstytucji 3 Maja, konfederat barski, poseł na sejm.
Maciej Leon Sobolewski z Piętek herbu Ślepowron (1724-1804) – poseł na sejmy, senator w czasie Sejmu Czteroletniego, kasztelan warszawski od 1780, a potem wojewoda warszawski, pisarz ziemski i grodzki warszawski w 1764 roku.

Alojzy Sulistrowski herbu Lubicz – podstoli wielki litewski w 1786 roku, pisarz wielki litewski, członek Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej w czasie powstania kościuszkowskiego, kierownik Wydziału Porządku Rady Najwyższej Narodowej, zastępca radcy-pełnomocnik Rady Najwyższej Narodowej na Litwie w 1794 roku.

Ludwik Skumin Tyszkiewicz herbu Leliwa – hrabia, hetman polny litewski od 1780, marszałek wielki litewski od 1793, podskarbi wielki litewski od 1791, generał-adiutant od 1772, pisarz wielki litewski 1775-1780, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego, komisarz Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej województwa wileńskiego w 1790, rosyjski rzeczywisty tajny radca,

Antoni Tyzenhauz herbu Bawół – generał wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego, członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku i poseł na sejm 1776 roku z powiatu rzeczyckiego, chorąży wileński w latach 1777-1816, starosta rohaczewski, prezydent Wilna w 1792 roku.
Michał Walewski herbu Kolumna – wojewoda sieradzki w latach 1785–1792.

Wiktoryn Wiszowaty herbu Pierzchała — żupnik i komornik ziemski łomżyński, miecznik łomżyński, wojski większy łomżyński, podstoli łomżyński, poseł na Sejm walny w 1773, 1776 i 1778 r. z ziemi różańskiej.

Kazimierz Wolmer,, herbu Korwin – Kasztelan grodzieński, marszałek grodzieński, komisarz Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej województwa trockiego powiatu grodzieńskiego w 1790 roku, poseł na Sejm Wielki.
Ignacy Wyssogota Zakrzewski herbu Wyssogota – pierwszy prezydent Warszawy, chorąży poznański 1790-1795, stolnik poznański 1787–1790, podczaszy poznański 1786–1787, poseł na Sejm Czteroletni, wolnomularz, odznaczony Orderem Orła Białego (1792) i Orderem Świętego Stanisława (1792).

Jan Nepomucen Zboiński herbu Ogończyk – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1777 roku, deputat na Trybunał Główny Koronny w 1779 roku, starosta mszański.

Tadeusz Żaba herbu Kościesza – przedstawiciel rodziny Żabów herbu Kościesza, ostatni wojewoda połocki 1784-1792 po śmierci Józefa Sosnowskiego, kasztelan połocki 1776-1784, podkomorzy wileński 1771-1776, podwojewodzi wileński 1767-1771. Senator Rzeczypospolitej. Marszałek wileński w konfederacji radomskiej (1767), chorąży husarski w 1767 roku, dyrektor wileńskiego sejmiku trybunalskiego i sejmiku elekcyjnego w 1768 roku.