58 Żołnierze Polnische Wehrmacht

Felix von Barth – generał piechoty Armii Cesarstwa Niemieckiego.

Ludwik Bittner, ps. „Baza”, „Dunio”, „Halka”, „Rot”, „Tarnowski” – generał brygady Wojska Polskiego, komendant Okręgu Lublin Armii Krajowej (1941–1943), w czasie akcji „Burza” dowódca 9 Podlaskiej Dywizji Piechoty AK. Po 1957 działacz ZBoWiD.

Zygmunt Piotr Bohusz-Szyszko herbu Odyniec – generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych, Generalny Inspektor Sił Zbrojnych w latach 1976–1980.

Kazimierz Antoni Brożek – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Stefan Buchowiecki – lekarz, tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Wacław Calewski – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Stefan Zygmunt Czarnowski – polski socjolog, folklorysta i historyk kultury, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Władysław Jakub Filipkowski, ps. „Cis”, „Janka”, „Orkan”, „Stach” – pułkownik artylerii Wojska Polskiego. W 1994 roku mianowany pośmiertnie generałem brygady.

Janusz Zygmunt Jakub Maleszewski h. Gryf, ps. w POW Zygmunt Jagrym – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, senator II RP IV kadencji.

Józef Michał Jaklicz – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, w 1964 roku mianowany generałem brygady przez Naczelnego Wodza.

Marian Józef Żegota-Januszajtis – generał dywizji Wojska Polskiego, inżynier rolnik, komendant „Armii Polskiej” i Polskich Drużyn Strzeleckich (1912–1914), ostatni dowódca I Brygady Legionów Polskich (1916–1917), kawaler Orderu Virtuti Militari.

Bolesław Mikołaj Jatelnicki-Jacyna – generał brygady Wojska Polskiego.

Stanisław Jan Kalabiński – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Tadeusz Zieleniewski ps. Kalina – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, profesor, inżynier.

Stanisław Karpała – żołnierz Polskiej Siły Zbrojnej, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Franciszek Kleeberg – generał brygady Wojska Polskiego.

Juliusz Kleeberg – generał brygady Wojska Polskiego.

Marian Kozłowski – żołnierz Legionów Polskich, Polskiej Siły Zbrojnej, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Zygmunt Krauze – oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Jan Kazimierz Kruszewski – generał brygady Wojska Polskiego.

Marian Włodzimierz Kukiel właśc. Marian Władysław Włodzimierz Krajewski-Kukiel – generał dywizji Polskich Sił Zbrojnych, historyk wojskowości, działacz społeczny, polityk, zastępca przewodniczącego Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju od 8 listopada 1939 roku, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie.

Stanisław Feliks Kwaśniewski – generał brygady Wojska Polskiego.

Jerzy Franciszek Lesisz – doktor medycyny, pułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Zygmunt Łakiński – generał brygady Wojska Polskiego.

Kazimierz Łukoski, ps. „Orlik” – generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Kazimierz Mach – major piechoty Wojska Polskiego.

Włodzimierz Marian Raczyński-Maxymowicz vel Włodzimierz Raczyński ps. „Raczyński”, „Rokita” – generał brygady Wojska Polskiego.

Henryk Minkiewicz-Odrowąż – generał dywizji Wojska Polskiego, dowódca Korpusu Ochrony Pogranicza, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Czesław Młot-Fijałkowski – polski dowódca wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik walk o niepodległość Polski w wojnie z bolszewikami oraz podczas I i II wojny światowej, wolnomularz, członek loży wolnomularskiej Tomasz Zan w Wilnie.

Izydor Modelski – doktor filozofii, generał dywizji ludowego Wojska Polskiego.

Mieczysław Stanisław Mozdyniewicz – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Aleksander Jerzy Narbut-Łuczyński – generał brygady Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych.

Teofil Michał Ney – major żandarmerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Stefan Wiktor Paweł Pasławski – generał brygady Wojska Polskiego.

Bolesław Podedworny – polski rolnik i polityk. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL I, II, III, IV i V kadencji. W 1947 minister lasów, a następnie do 1954 minister leśnictwa. Członek Rady Państwa w latach 1956–1971, w tym od 1957 jako zastępca przewodniczącego. Budowniczy Polski Ludowej.

Marian Paweł Porwit – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, uczestnik walk o niepodległość Polski w I i II wojnie światowej oraz w wojnie z bolszewikami, pisarz i historyk wojskowy.

Alojzy Prus-Przeździecki – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Emanuel Franciszek Quirini – major żandarmerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Eugeniusz de Saalbruck Quirini – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, redaktor, tłumacz, nauczyciel.

Bronisław Regulski h. Rawicz – generał dywizji Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stefan Paweł Rowecki, ps. „Grot”, „Rakoń”, „Grabica”, „Inżynier”, „Jan”, „Kalina”, „Tur” – polski wojskowy, generał dywizji Wojska Polskiego, Komendant Główny Związku Walki Zbrojnej od czerwca 1940 roku do lutego 1942 roku, dowódca Armii Krajowej od 14 lutego 1942 do 30 czerwca 1943 roku, teoretyk wojskowości.

Jan Rzepecki, ps. „Prezes”, „Białynia”, „Ożóg”, „Burmistrz”, „Górski”, „Krawczyk”, „Ślusarczyk”, „Rejent”, „Sędzia”, „Wolski” – polski pisarz i historyk wojskowości, doktor nauk historycznych (1964), pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego. Szef Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej ZWZ-AK (1940–1945) oraz Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Założyciel i pierwszy prezes Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość.

Ignacy Witold Sadowski herbu Lubicz, ps. „Mefisto”, „S. Orwid”, „Wardawa”, „Witold”, „Władysław”, „Zenon” – polski inżynier, członek Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej, pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Stanisław Sadowski – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Władysław Eugeniusz Sikorski – polski wojskowy i polityk, generał broni Wojska Polskiego, premier i minister spraw wojskowych II Rzeczypospolitej, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych i premier Rządu RP na Uchodźstwie podczas II wojny światowej.

Stanisław Sitek – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego. Ofiara zbrodni katyńskiej.

Mieczysław Zygfryd Słowikowski, właśc. Mieczysław Zygfryd Słowik, ps. „Rygor” – podpułkownik dyplomowany piechoty Polskich Sił Zbrojnych. W 1972 przez władze emigracyjne awansowany na generała brygady.

Mieczysław Makary Smorawiński – generał brygady Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Wacław Teofil Stachiewicz – generał brygady Wojska Polskiego, szef Sztabu Głównego (1935–1939), pisarz wojskowy. W 1964 awansowany do stopnia generała dywizji przez władze emigracyjne.

Antoni Stefanowski – społecznik, pułkownik lekarz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Stanisław Maria Jan Teofil Szeptycki – polski wojskowy, hrabia, generał major cesarskiej i królewskiej armii, generał broni Wojska Polskiego, szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (1918–1919) i minister spraw wojskowych II Rzeczypospolitej (1923).

Stanisław Taczak – kapitan piechoty Armii Cesarstwa Niemieckiego, pierwszy naczelny dowódca powstania wielkopolskiego i podpułkownik Armii Wielkopolskiej oraz generał brygady Wojska Polskiego, zastępca senatora wybrany w 1935 roku w województwie poznańskim, prezes Zarządu Głównego Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 14/19 w 1932 roku.

Stanisław Wilczyński – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Wincenty Wnuk – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Władysław Ludwik Zachorowski – pułkownik dyplomowany saperów inżynier Wojska Polskiego.

Włodzimierz Zagórski herbu Ostoja – generał brygady pilot Wojska Polskiego, który, według jednych teorii zaginął 6 sierpnia 1927 po opuszczeniu Wojskowego Więzienia Śledczego nr III w Wilnie, według innych – został zamordowany, na rozkaz samego Piłsudskiego.

Jan Załuska – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Ferdynand Zarzycki – generał brygady Wojska Polskiego, minister przemysłu i handlu (1931–1934), senator w II RP.